لیگ

پیتر (مارک دوپلاس) و دوستان قدیمی‌اش ممکن است به بزرگسالی رسیده باشند — با همسران، بچه‌ها و شغل‌هایشان — اما هنوز مشخص نیست که آیا واقعاً بزرگ شده‌اند یا نه. این دوستان بر دو چیز متمرکز هستند: لیگ فوتبال خیالی سالانه‌شان و رابطه جنسی. و در حالی که فصل شروع می‌شود، پیتر با ترک همسرش بعد از یک مشاجره طولانی دربارهٔ وسواسش با لیگ، بمبی را بر روی گروه می‌اندازد. این جدایی اثراتی بر دوستانش دارد، از جمله روکسین (نیک کرول)، که همسرش به خاطر این جدایی آنقدر ناراحت است که با او نخواهد خوابید؛ کوین (استفن رانازیزی)، که سلاح مخفی‌اش در لیگ، همسر ورزشکارش، جنی (کیتی اسلتون) است؛ و برادر کوچک پیتر، تیکو (جاناتان لاجوی)، یک فرد خوشحال و خوش‌گذران که از داشتن یک هم‌بال بالدار مجرد خوشحال است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نقش‌های جنسیتی صحبت کنند. این مجموعه چگونه نگرش زنان نسبت به ورزش را به تصویر می‌کشد؟ آیا فکر می‌کنید فوتبال فقط برای آقایان است، یا زنان هم از آن لذت می‌برند؟ چرا بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی کلیشه‌ی علاقه‌ی مردان به ورزش و عدم علاقه‌ی زنان را تداوم می‌بخشند؟
• آیا دوستی‌هایی که در این مجموعه به تصویر کشیده شده‌اند، به نظرتان واقعی و قابل باور هستند؟
• درباره روابط شخصیت‌های مرد با زنان چه می‌توان گفت؟ آیا ازدواج‌ها کلیشه‌ای به نظر می‌رسند یا قابل درک هستند؟

والدین باید بدانند که اگرچه این کمدی اغلب بی‌ادبانه در مورد گروهی از دوستان مرد قدیمی تا حدودی به لیگ فوتبال فانتزی آنها توجه دارد، اما تمرکز اصلی این نمایش بر روابط آنها است، هم با یکدیگر و هم با همسران و دوست‌دخترهایشان. این افراد مدام در مورد سکس صحبت می‌کنند (صحبت‌ها به صورت گرافیکی می‌شوند و چند صحنه تحریک‌آمیز وجود دارد، اگرچه برهنگی زیادی وجود ندارد)؛ همچنین سوگندهای فراوانی وجود دارد (از جمله استفاده بدون سانسور از کلمات زشت و مانند آن) نوشیدن مکرر و ارجاعات فراوان به ماری‌جوانا. این نمایش خنده‌دار است، اما برای کودکان مناسب نیست.

لیگ سطحی، کودکانه و پر از کلیشه است، اما هسته‌ای حساس و لطیف دارد که به لطف تمرکز بر دوستی و روابط شکل گرفته است. با این حال، شخصیت‌ها مدام فحش می‌دهند و در مورد مسائل جنسی وسواس دارند، هم مردان و هم زنان. این آقایان طرفداران سرسخت ورزش هستند که باور ندارند همسرانشان بتوانند فوتبال را درک کنند یا حتی از آن لذت ببرند. و این مردان-کودکان بیشتر از هر چیز دیگری نگران پیروزی در لیگ هستند؛ کوین، دادستان منطقه، حتی موافقت می‌کند که به یکی از موکلان رکسین حکم کمتری بدهد، وقتی که رقیب لیگ او با یک بازیکن ارزشمند، مذاکره توافق دادرسی را شیرین می‌کند.این سریال بیش از حد اغراق‌آمیز و خشن است، اما لحظات خنده‌داری هم دارد. البته این به معنای عالی بودن سریال نیست؛ یک‌سویه است و در بسیاری از صحنه‌ها بدون هیچ دلیلی جز بالا بردن میزان فحاشی و صحنه‌های جنسی، از این دو استفاده می‌کند. چیزی که کمدی این سریال را، در جاهایی که خوب است، به کار می‌اندازد، دوستی‌هایی است که در مرکز سریال قرار دارند. این مردان از کودکی با هم دوست بوده‌اند و تعاملاتشان به‌صورت واقع‌گرایانه به نمایش درمی‌آید. صحبت‌های بی‌ادبانه و شوخی‌های دوستانه زیادی وجود دارد، اما واضح است که آنها به هم اهمیت می‌دهند. آنها می‌دانند لیگ فقط یک بازی است، اما ارزش واقعی آن در این است که آنها را کنار هم نگه می‌دارد.