‏بومرنگ

مارکوس گراهام (با بازی ادی مورفی) یک مدیر اجرایی موفق در یک شرکت بزرگ لوازم آرایشی در شهر است. او مجرد است و در روابط با زنان موفق است، اما از تعهد اجتناب می‌کند؛ حتی شکل انگشتان پا می‌تواند دلیلی برای ترک آنها باشد. ناگهان، زنی به نام ژاکلین برویر (با بازی رابین گیوینز) ارتقا می‌یابد و رئیس او می‌شود؛ مارکوس شیفته اوست، اما او با او همانطور رفتار می‌کند که او همیشه با زنان دیگر رفتار کرده است. در همین حال، مارکوس متوجه می‌شود که از همراهی با یکی دیگر از کارمندان، آنجلا (با بازی هالی بری) لذت می‌برد. آیا او می‌تواند از روش‌های زن‌باره‌اش دست بردارد و عشق واقعی را پیدا کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد صحبت‌های جنسی فیلم صحبت کنند. شخصیت‌ها در مورد مسائل جنسی زیاد صحبت می‌کنند، اما آیا کسی واقعا چیزی مفید یاد می‌گیرد؟
• مارکوس آدم خوبی است؟ در طول داستان چه چیزی یاد می‌گیرد؟ آیا بهتر می‌شود؟
• آیا این فیلم نماینده خوبی از آفریقایی-آمریکایی‌ها است؟ زنان؟ یا کلیشه‌ای است؟

والدین باید بدانند که بومرنگ یک کمدی رمانتیک با بازی ادی مورفی است که بر روی مسائل جنسی تمرکز دارد، اما حاوی برهنگی بسیار کمی است. شخصیت‌ها در تقریبا هر صحنه در مورد مسائل جنسی صحبت می‌کنند، از راه‌های جلب توجه دختران تا اندام‌های بدن. برخی از شخصیت‌ها با شرکای متعدد می‌خوابند و شخصیت‌های دیگر به‌طور آشکار سعی در اغوا کردن یکدیگر دارند. جدا از این، فیلم پر است از زبان معمولی ادی مورفی، اگرچه بیشتر کلمات در اشاره به مسائل جنسی است. فیلم سعی دارد کمی از فیلم‌های معمول ادی مورفی پیشرفته‌تر باشد، بنابراین در شوخی‌های مبتذل کم‌تر است. این فیلم از نظر تاریخی جالب است، زیرا از دوره‌ای می‌آید که فیلم‌های آفریقایی-آمریکایی در حال اوج گرفتن بودند، اما برای کودکان مناسب نیست و بعید است که برای آن‌ها جالب باشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بازگشت به فرستنده احتمالا در تئوری جالب‌تر از اجراست. این فیلم بخشی از موج فیلم‌های آفریقایی-آمریکایی در اوایل دهه ۱۹۹۰ بود و ادی مورفی به وضوح از راه خود منحرف شد تا در این روند سهیم شود؛ او یک کارگردان آفریقایی-آمریکایی به نام رجینالد هادلین را استخدام کرد که فیلم مهمانی خانه (۱۹۹۰) را ساخته بود و بازیگران فیلم را تقریبا به طور کامل از آفریقایی-آمریکایی‌ها انتخاب کرد. حتی ملوان فیلمساز پیشگام ملون ون پبلز در این فیلم حضور دارد. علاوه بر این، این فیلم تلاشی بود برای ساخت یک کمدی پیچیده و بزرگسالانه برای مورفی، با تمرکز بر بزرگسالان در محیط کار و روابط جنسی بزرگسالانه.فیلم تلاش می‌کند تا با معکوس کردن نقش‌ها، شخصیت زن قدرتمندی را به تصویر بکشد که مورفی را به عنوان یک شیء جنسی می‌بیند، اما اینکه آیا این موضوع در فیلم به درستی اجرا شده است، قابل بحث است. بسیاری از افراد فیلم را بسیار بی‌ادبانه یا سطحی می‌دانند، اما فیلم شامل صحنه‌های جالب و خنده‌داری است. کریس راک، جان ویثرسپون و دیوید آلن گرییر حمایت‌های جالبی را در فیلم ارائه می‌دهند و هالی بری دوست‌داشتنی، روح فیلم است.