هیلبیلی‌های بورلی

خانواده کلپت در آرکانزاس روستایی زندگی می‌کنند، اما همه‌چیز تغییر می‌کند وقتی پدر خانواده، جد (جیم وارنی)، به‌طور تصادفی نفت در زمینش پیدا می‌کند و یک شبه میلیاردر می‌شود. خانواده به بورلی هیلز نقل مکان می‌کنند، جایی که شروع به تطبیق با زندگی جدیدشان می‌کنند. با کمک آقای دریسدیل (دابنی کولمن)، مدیرعامل بانک بازرگانی بورلی هیلز، و دستیارش خانم جین هاثاوی (لیلی تاملین)، جد به دنبال کمک در مسائل مالی و همچنین جستجوی عشق است. یک کارمند طمع‌کار و شرور بانک به نام وودرو (راب اشنایدر) این برنامه را می‌شنود و توطئه می‌کند تا دوست‌دخترش، یک کلاهبردار طمع‌کار به نام لورا (لی تامپسون)، را بفرستد تا راهی برای جلب قلب جد و دزدیدن ثروتش برای خودشان پیدا کند. وقتی خانواده و خانم جین، لورا (که وانمود می‌کند زنی فرانسوی به نام لورِت است) را به‌عنوان یک کلاهبردار شناسایی می‌کنند، باید راهی برای جلوگیری از ازدواج پیدا کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه چگونه کلیشه‌ها می‌توانند برای طنز مورد نظر استفاده شوند، صحبت کنند. این فیلم چگونه تلاش می‌کند تا در رفتار درک‌شده افراد روستایی طنز پیدا کند؟
• به نظر شما چرا استودیوهای فیلمسازی بازسازی‌هایی از فیلم‌ها و سریال‌های محبوب گذشته را منتشر می‌کنند؟ کدام سریال‌ها یا فیلم‌ها را بازسازی می‌کردید؟
• این فیلم برای چه کسانی ساخته شده است؟ آیا فکر می‌کنید برای لذت بردن از این داستان باید با برنامه اصلی آشنا باشید؟ چرا، یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که بیورلی هیلبیلیز بازسازی سال ۱۹۹۳ مجموعه تلویزیونی کمدی معروف دهه ۱۹۶۰ است. در این فیلم شوخی‌های نامناسب و کلیشه‌ای وجود دارد، از جمله شوخی با رابطه جنسی بین خویشاوندان (به دلیل روستایی بودن شخصیت‌ها)، مردی که لباس زنانه می‌پوشد، و کنایه‌های جنسی و دوپهلو. زنی با خرس مبارزه می‌کند. قلدری توسط ورزشکاران وجود دارد، اما این ورزشکاران توسط الی می، که قلدر را با حرکتی به نام «خرده‌های گردوی هیکوری» شکست می‌دهد، سر جای خودشان قرار می‌گیرند. شخصیت‌ها همچنین تنباکو می‌جوند و انگشت وسط خود را نشان می‌دهند، زیرا معتقدند این کار در لس آنجلس نشانه سلام و دوستی است. همچنین بازی با تفنگ وجود دارد و یکی از شخصیت‌ها اسلحه‌ای را روی شخصیت‌های دیگر می‌کشد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این بازسازی خودآگاه و دهه نودی یک سریال کمدی کلاسیک است. طنز این فیلم که توسط همان زنی کارگردانی شده که فیلم افول تمدن غرب را کارگردانی کرده است، نباید از دست کسی در برود. این فیلم خیلی از یک قسمت معمولی سریال تلویزیونی اصلی دور نمی‌شود و حتی با وجود یک گروه بازیگران ستاره که به نظر می‌رسد از بازی در آن لذت می‌برند، واقعاً به چیزی جالب و جذاب تبدیل نمی‌شود. بهتر است به جای آن، بازپخش‌های سریال قدیمی را تماشا کنید.در سراسر فیلم، شوخی‌های بحث‌برانگیزی وجود دارد، به‌ویژه از دیدگاه مخاطب امروزی. شوخی‌های مبتنی بر رابطه‌ی نامشروع بین خویشاوندان به قیمت تحقیر روستاییان، نه‌تنها بی‌مزه و تکراری است، بلکه بازی دایریک بدر در نقش جترو و همچنین دخترعمو جترین، این حس را به مخاطب القا می‌کند. این نوع از شوخی‌های اجباری، بخش زیادی از فیلم را شامل می‌شود. واقعاً به نظر نمی‌رسد هیچ دلیلی برای وجود این فیلم وجود داشته باشد، جز یادآوری علاقه‌ی هالیوود به بازسازی‌های ironical برنامه‌های تلویزیونی دهه‌های ۶۰ و ۷۰.