شکر قهوه‌ای

در قهوه قهوه ای، دوستان دوران کودکی سیدنی (سانا لاتان) و در (تای دیگز) با عشق به هیپ هاپ بزرگ شدند و هر دو این عشق را به شغل های موفقی تبدیل کرده اند. با این حال، در زندگی عاشقانه خود موفقیت کمتری داشته اند. آیا در حالی که هر کدام نشانه هایی از آرام شدن را نشان می دهند، سرانجام به اشتراک گذاشتن شور و شوق دیگر خود را خواهند دید، که زیر سطح در حال جوشیدن است؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش روابط و مسائل جنسی در فیلم شکر قهوه‌ای گفتگو کنند. والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌ها و دیدگاه‌هایتان در این موضوعات صحبت کنید.
• درباره‌ی الفاظ زشت در فیلم صحبت کنیم. آیا ضروری به نظر می‌رسید یا اغراق‌آمیز؟ چه تأثیری بر فیلم داشت؟
• در این فیلم به بررسی تم‌های اشتیاق و موفقیت بپردازید. به چه صورت شخصیت‌ها مجبور به انتخاب بین این دو شدند و چگونه تصمیم درِه برای شروع کسب‌وکار خودش نشان‌دهنده‌ی ارتباط مجدد با ریشه‌هایش بود؟
• فیلمی با اکثریت بازیگران و عوامل سیاه‌پوست است که تنوع در جلوی دوربین و پشت آن را نشان می‌دهد. در مورد تاثیر فیلم‌هایی که نمایش‌های متنوعی را ارائه می‌دهند، بحث کنید. چرا نمایش تنوع در رسانه‌های کودکان مهم است.
• در حالی که این فیلم یک موزیکال نیست، از موسیقی برای ایجاد حس فضا و مکان در طول فیلم استفاده می‌کند. آیا می‌توانید فیلم‌های دیگری را به یاد بیاورید که از موسیقی به این شیوه استفاده کنند؟ چگونه با این فیلم مقایسه می‌شوند؟

والدین باید بدانند که براون شوگر یک کمدی رمانتیک گرم با برخی از زبان‌های قوی از جمله اصطلاحات زن‌ستیزانه و کلمه "N" است. داستان حول دو دوست دوران کودکی، سیدنی (سانا لیتن) و در (تای دیگز) می‌چرخد که وضعیت رابطه خود را زمانی که هر دو شریک زندگی بلندمدت ملاقات می‌کنند، مورد پرسش قرار می‌دهند. زبان به صورت گاه‌به‌گاه است، اما علاوه بر کلمه "N"، شامل "f--k" و "s--t" و همچنین اصطلاحاتی مانند "ho" و "tramp" است. در یک مهمانی نوشیدن تا حد مستی ملایم وجود دارد و اشاره‌ای به مصرف مواد مخدر است. همچنین روابط خارج از ازدواج و طلاق نیز وجود دارد. اما فیلم عمدتا شاد و با شخصیت‌های مثبت است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم یک فرمول تکراری است، اما بازی‌های هر دو نقش اصلی و شخصیت‌های مکمل، به‌خصوص کوئین لطیفه و یاسین بی (معروف به ماس دِف)، این کمدی رمانتیک را از حد معمول بالاتر می‌برد. براون شوگر یک مسیر آشنا را دنبال می‌کند، اما از بسیاری از کلیشه‌هایی که ممکن است انتظار داشته باشید، دوری می‌کند. به عنوان مثال، «زن دیگر» نیکول آری پارکر، آن کاریکاتور ناخوشایند نیست که ممکن است در جای دیگری به تصویر کشیده شود. در اینجا به او عمق و پیچیدگی داده شده است، و گفتگوها حقیقت و تاثر دارند، در حالی که ممکن است در دستان دیگران باعث چشم‌غره شدن شود.درهم‌تنیدگی عناصر هیپ‌هاپ نیز آن را متمایز می‌کند، اگرچه موفقیت آن مختلط است. مونتاژ افتتاحیه هنرمندان صحنه را برای اشتیاق شخصیت‌ها آماده می‌کند، و در یک صحنه سیدنی از دست دادن دوستش را به یک همسر جدید با از دست دادن هیپ‌هاپ به جریان اصلی مقایسه می‌کند. اما بافتن دیگر این موضوع می‌تواند دست و پا چلفتی به نظر برسد. با این حال، همچنان پیوند قوی بین دو شخصیت و ارتباطی که در یک فیلم گرم و لذت‌بخش احساس خام و واقعی دارد، باقی می‌ماند. فیلمی که به اندازه عشق رمانتیک، تعقیب رویاهایتان را جشن می‌گیرد.