عاشق

روز (رابین رایت) و لیل (نائومی واتس) از کودکی دوستان صمیمی یکدیگر بوده‌اند و در یک شهر ساحلی زیبا در استرالیا با هم اوقات می‌گذرانند. وقتی لیل همسرش را در یک حادثه از دست می‌دهد، روز وظیفه مراقبت از پسر کوچک لیل، یان، را به عهده می‌گیرد که همسن فرزند خودش، تام، است. اما با بزرگ شدن آن‌ها، مرزها در میان این چهار نفر محو می‌شود. حالا که یان (زاویر ساموئل) و تام (جیمز فرچویل) به مردان جوانی تبدیل شده‌اند، به مادران یکدیگر علاقه‌مند می‌شوند. تام اولین قدم را برمی‌دارد و روز را می‌بوسد و او هم متقابلاً پاسخ می‌دهد، با اینکه ازدواج کرده است. سپس یان، که از رابطه صمیمی بهترین دوستش و مادرش آگاه شده و عصبانی است، به سراغ لیل می‌رود، که مشتاق توجهات اوست. اما این وضعیت چطور می‌تواند ادامه پیدا کند؟ و آیا اصلاً باید ادامه پیدا کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش رابطه جنسی در فیلم صحبت کنند. آیا این نمایش معنادار است؟ چگونه بر روابط شخصیت‌های فیلم تاثیر می‌گذارد؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌هایتان در مورد رابطه جنسی و روابط صحبت کنید.
• آیا روابط عاشقانه بین افراد با اختلاف سنی زیاد از ابتدا محکوم به شکست است؟ دیدگاه فیلم در مورد این موضوع چیست؟
• آیا به نظر شما رز و لیل تصمیم گرفتند با پسران یکدیگر در ارتباط باشند؟ آیا این نقض اعتماد است؟

والدین باید بدانند که آدور یک درام مستقل در نهایت ناخوشایند (بر اساس داستانی از دوریس لسینگ) در مورد دوستی است که از کودکی تا بزرگسالی ادامه دارد. این فیلم با موضوعات بالغ سروکار دارد، از جمله زنا، خیانت و رابطه جنسی (مکرر اما نه خیلی گرافیکی؛ پشت افراد نشان داده می‌شود اما جلو نه) بین زوج‌هایی که دهه‌ها از نظر سنی با هم فاصله دارند و مهم‌تر از آن، تقریباً مانند خانواده یکدیگر را می‌شناسند. ممکن است برای نوجوانان و کودکان بزرگ‌تر گیج‌کننده باشد. انتظار زیادی از فحش (به خصوص فحش‌های رکیک) و همچنین سیگار کشیدن و نوشیدن الکل وجود دارد، از جمله توسط شخصیت‌هایی که در کالج هستند اما هنوز ۲۱ ساله نشده‌اند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

آن فونتین کارگردان از هیچ تلاشی برای خلق زیبایی در هر قاب از فیلم آدور دریغ نمی‌کند؛ دریا و شهر ساحلی که داستان در آن رخ می‌دهد، به اندازه بازیگران در فیلم حضور دارند. این دریا همچون زمان جاری است و شاهد وقایع و احساسات داستان است. اما تمام این زیبایی‌ها نمی‌تواند از ناهنجاری و ناخوشایندی روابطی که در مرکز داستان قرار دارند، بکاهد.هر دو رز و لیل عاشق مردانی می‌شوند که در بزرگ شدنشان نقش مادر دوم را داشته‌اند. با این پیش‌فرض، انتظار می‌رود داستان با تنش و شتاب پیش برود، اما خیر. رایت و واتس تلاش می‌کنند نقش‌هایشان را با جدیّت و پیچیدگی پر کنند، اما فیلمنامه سنگین است و بازیگران جوانی که نقش پسرانشان را بازی می‌کنند، خشک و بی‌روح. آنچه می‌توانست کاوش در ماهیت شگفت‌انگیز و بی‌ثبات عشق باشد، در نهایت به نظر می‌رسد بیشتر درباره‌ی سرگرمی و موقعیت است و نه چیز دیگری. داستان دوریس لسینگ، که الهام‌بخش این فیلم بوده، شایسته‌ی بسیار بیشتر از اینهاست.