روز میهن پرستان

در روز میهن‌پرستانه، ۱۵ آوریل ۲۰۱۳، روز ماراتن بوستون است. سرجوخه پلیس، تامی ساندرز (مارک والبرگ) مامور گشت‌زنی خط پایان ماراتن می‌شود. او از این ماموریت شکایت می‌کند اما سعی می‌کند وظیفه‌اش را به خوبی انجام دهد. جمعیت مشتاقی جمع شده‌اند، که ناگهان دو انفجار مسابقه را مختل می‌کند و پلیس وارد عمل می‌شود. مجروحان به بیمارستان‌ها منتقل می‌شوند و ریک دسلوریس (کوین بیکن) مامور ویژه اف‌بی‌آی، در محل حاضر می‌شود و بمب‌گذاری را یک عمل تروریستی اعلام می‌کند. یک مرکز فرماندهی برپا می‌شود و تصاویر دوربین‌های مداربسته را با دقت بررسی می‌کنند تا اینکه دو مظنون در تصاویر پیدا می‌شوند. سپس تعقیب و گریز آغاز می‌شود، مهم‌ترین سرنخ زمانی به دست می‌آید که مجرمان یک مرسدس می‌دزدند و صاحب ماشین فرار می‌کند و به پلیس زنگ می‌زند. بعد از یک رویارویی در واتِرتاون و قرنطینه شهر، شهر بوستون نشان می‌دهد که اجازه نخواهد داد نفرت بر سر راه عشق بایستد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت روز میهن‌پرستان صحبت کنند. آیا برای شوک استفاده می‌شود؟ آیا برای ایجاد همدلی است؟ آیا واقع‌گرایانه است؟ تاثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• آیا سخنرانی سرجوخه ساندرز در مورد عشق در مقابل نفرت منطقی است؟ آیا فیلم به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه عشق بر نفرت غلبه می‌کند؟
• شخصیت‌ها چگونه شجاعت و پایداری را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های مهم شخصیتی هستند؟
• فیلم تا چه حد دقیق است؟ چرا فیلم‌سازان حقایق را در فیلم‌هایی که بر اساس داستان‌های واقعی ساخته می‌شوند تغییر می‌دهند؟ آیا این موضوع شما را به انجام تحقیقات بیشتر ترغیب می‌کند؟
• چقدر در این فیلم شخصیت‌ها سیگار می‌کشند و مشروب می‌خورند؟ آیا این کار را برای تفریح انجام می‌دهند؟ به خاطر اضطراب؟ آیا سیگار کشیدن و مشروب خوردن را جذاب نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که روز میهن‌پرستان، یک درام پرتنش و بالغ است که بر اساس داستان واقعی بمب‌گذاری در ماراتن بوستون در ۱۵ آوریل ۲۰۱۳ و تعقیب و گریز بعدی برای دستگیری تروریست‌هایی که آن را برنامه‌ریزی کرده بودند، ساخته شده است. صحنه بمب‌گذاری بسیار دلخراش است. بینندگان شاهد اندام‌های قطع‌شده، شکسته و خون‌آلود، و خون در همه جا خواهند بود. همچنین انفجارها، اسلحه (تپانچه، سلاح‌های خودکار)، تیراندازی‌های خشونت‌آمیز، درگیری‌ها، قطع عضو و غیره وجود دارد. زبان فیلم نیز بسیار تند است و به طور مداوم از کلمه «فاک» و تمام مشتقات آن، به همراه کلمات زشت دیگر استفاده می‌شود. شخصیت‌ها با یکدیگر صمیمی هستند، اما صحنه‌های جنسی وجود ندارد؛ فقط در آغوش گرفتن و بوسیدن نشان داده می‌شود. شخصیت‌ها الکل می‌نوشند و سیگار می‌کشند، و نوجوانان ماری‌جوانا می‌کشند، اما هیچ پیامد واقعی وجود ندارد. مارک والبرگ در این داستان نقش‌آفرینی می‌کند که موضوعات نهفته شجاعت و استقامت را دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در این درام پرتنش و واقعی، کارگردان پیتر برگ تابلوی گسترده و زنده‌ای از بوستون می‌آفریند؛ کاری ستودنی، اما تکنیک‌های ناخالص او بعد از ۱۳۰ دقیقه طولانی خسته‌کننده می‌شوند. پترزبورگ، به همراه مت کوک و جاشوا زتامر، روز میهن‌پرستان را به‌طور جامع و با تحقیق فراوان نوشته‌اند، و از داستان‌ها و رویدادهای واقعی الهام گرفته‌اند، اما به‌طور شگفت‌انگیزی فضایی برای درخشش والبرگ فراهم کرده‌اند (شخصیت او از زانوی بدی رنج می‌برد و تحت نظارت است؛ خسته است و چیزهای زیادی دیده، اما به تلاشش ادامه می‌دهد).برگ همه چیز را با هم ترکیب می‌کند، نبض یک شهر را پیدا می‌کند و لحظات فوق‌العاده‌ای از شهروندان عادی را نشان می‌دهد، به فیلم حس قوی رنگ و جامعه می‌دهد. با این حال، استفاده تهوع‌آور از دوربین‌های دستی، به همراه نوعی موسیقی مداوم و خسته‌کننده، تماشاگر را بیشتر از اینکه حس تعلیق واقعی را تجربه کند، مضطرب و بی‌قرار می‌کند. (شاید یک مستند بهتر بود.) این فیلم واقعاً خسته‌کننده است، اما پیام در پایان روز این است که جامعه قدرتمند است و عشق قوی‌تر از نفرت است؛ به همین دلیل دیدن آن ارزش دارد.