زنده

در سال ۱۹۷۲، یک تیم راگبی اروگوئه‌ای در یک هواپیمای کوچک در مسیر شیلی بود. در حال عبور از کوه‌های آند، هواپیما از کار افتاد و سقوط کرد. سقوط هواپیما را به دو نیم تقسیم کرد و در حالی که بازماندگان سعی می‌کردند با شرایط کنار بیایند، مطمئن بودند که یک هواپیمای امداد و نجات به زودی آنها را پیدا خواهد کرد. وقتی از طریق یک رادیو موقتی متوجه شدند که گروه‌های جستجو آنها را مرده فرض کرده‌اند، بازماندگان باید راهی برای ادامه زندگی با حداقل غذا یا سرپناه کافی برای زنده ماندن در دمای بسیار سرد پیدا می‌کردند. در حالی که برای زنده ماندن و مراقبت از مجروحان تلاش می‌کردند، بازماندگان با یک معضل وحشتناک روبرو شدند: با نبود غذا، تنها راه حفظ قدرت کافی برای پیدا کردن کمک، خوردن از گوشت همراهان مرده‌شان بود. با کمترین شانس زنده ماندن، ناندو (ایتن هاوک) باید غم از دست دادن عزیزان درگذشته را کنار بگذارد و قدرت و اراده‌ای برای پیدا کردن راهی برای نجات خود و کسانی که چند هفته بعد از سقوط به زندگی ادامه داده‌اند، پیدا کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌هایی که در آن شخصیت‌ها باید در برابر فجایع و شرایط سخت محیطی دوام بیاورند، صحبت کنند. به نظر شما چه چیزی باعث جذابیت این نوع فیلم‌ها می‌شود؟
• تا کجا برای بقا پیش می‌روی؟ آیا همان تصمیمی را می‌گیری که شخصیت‌های این داستان می‌گیرند؟
• آیا معنویت در این فیلم چگونه به تصویر کشیده شده است؟ آیا به نظر می‌رسد که به صورت مستقیم و آشکار به آن پرداخته شده، یا اینکه این موضوع منعکس‌کننده شخصیت‌ها و یکی از روش‌های آن‌ها برای درک اتفاقاتی است که برایشان می‌افتد؟

والدین باید بدانند که فیلم «زنده» محصول ۱۹۹۳ بر اساس داستان واقعی تیم راگبی اروگوئه‌ای ساخته شده است. این تیم پس از سقوط هواپیما در کوه‌های آند، مجبور به خوردن گوشت هم‌تیمی‌های مرده‌شان می‌شوند تا زنده بمانند. اگرچه آدم‌خواری مشهورترین جنبه این داستان است، اما فیلم آن را به صورت هیجان‌انگیز یا استثمارگرانه به تصویر نمی‌کشد. بلکه از طریق استدلال‌های شخصیت‌ها، به‌روشنی نشان می‌دهد که علی‌رغم نگرانی‌های اخلاقی و معنوی آشکار، آنها چاره‌ای جز این کار ندارند تا زنده بمانند. صحنه سقوط هواپیما به‌طور گرافیکی نشان داده می‌شود: مسافران از هواپیما بیرون پرت می‌شوند و در صندلی‌هایشان می‌افتند، درحالی‌که هواپیما به دو قسمت تقسیم شده است. جراحت، مرگ، خون و شوک به روش‌های مختلفی به تصویر کشیده می‌شود. الفاظ رکیک شامل کلمات «لعنتی» و «کثافت» است. برای نوجوانان بزرگ‌تر که به اندازه کافی بالغ هستند تا قدرت اراده، استقامت و معنویت در شرایط وحشتناک را درک کنند، فیلم «زنده» به همان اندازه که جذاب است، تفکربرانگیز هم هست. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این فیلم بدون هیچ ملاحظه‌ای، وحشت‌های ناشی از سقوط واقعی هواپیما و واکنش‌های مختلف بازماندگان در مواجهه با شوک را به تصویر می‌کشد. اما پیام اصلی فیلم، نه اجبار بازماندگان به خوردن گوشت اجساد هم‌قطاران‌شان است، هرچند این جنبه‌ای است که در داستان واقعی و فیلم بسیار مشهور است. آنچه واقعاً در اینجا نمایان می‌شود، گواهی بر معنویت، اراده و پشتکار در شرایطی است که سرنوشت بین زندگی و مرگ در آن رقم می‌خورد. تدابیر ناچارانه‌ای که برای بقا به کار می‌گیرند، به‌خاطر هیجان‌زدگی ارزان و آسان مورد سوءاستفاده قرار نمی‌گیرند، بلکه با شور و حرارت از زوایای مختلف بقا، اخلاقی و معنوی، و البته با توجه به انزجار از خودِ این ایده، مورد بحث قرار می‌گیرند.هیچ‌کدام از شخصیت‌های داستان در تمام طول داستان شجاع، فداکار و منطقی نیستند، و آنچه که به نمایش گذاشته می‌شود، مکانیسم‌های روان‌شناختی متنوعی است که بازماندگان در طول روزها و هفته‌ها از آن استفاده می‌کنند. معنویت و دعا به نمایش گذاشته و مورد بحث قرار می‌گیرد، اما برخلاف بسیاری از فیلم‌هایی که از اعتقادات مذهبی صحبت می‌کنند، این فیلم سنگین و دست و پاگیر نیست، بلکه بازتابی از ایمان ذاتی این شخصیت‌هاست.