نویسندگان ناشناس

مبنای نویسندگان ناشناس این است که فیلمسازان مستند، نویسندگان مشتاق را در یک گروه نقد نویسندگی دنبال می‌کنند که توسط دکتر آلن مونی (دیلن والش)، چشم پزشک ثروتمند، و همسر رمان‌نویسش، کولت (تری پولو) میزبانی می‌شود. این گروه شامل مونی‌ها، جان ک. باتکیس (دنیز فارینا)، جانباز عاشق تام کلنسی، ویل (جاناتان بنت)، طرفدار چارلز بوکوفسکی و تنبل ساکن، هنری (کریس کلین)، و هانا (کالی کووکو)، که نمی‌داند استعاره چیست یا چه کسی غرور و تعصب را نوشته است، اما به هر حال عاشق نوشتن است، می‌شود. به طور طبیعی، هانا تنها کسی است که قرارداد انتشار را به دست می‌آورد و با افزایش ثروتش، اعضای گروه به دلیل تلخی، حسادت و کینه، به جان هم می‌افتند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد سبک شبه‌مستند «نویسندگان ناشناس» صحبت کنند. این سبک در برنامه‌های تلویزیونی بیشتر از فیلم‌ها رایج است - چرا فکر می‌کنید این‌طور است؟ آیا این فیلم از این سبک به خوبی استفاده کرده است؟
• به نظر شما فیلمسازان با مطرح شدن هانا در این فیلم چه چیزی را در مورد دنیای نشر می‌خواهند بگویند؟ آیا فکر می‌کنید در دنیای واقعی هم نویسندگانی وجود دارند که تا این حد در مورد ادبیات اطلاعات کمی داشته باشند؟
• فیلم‌های دیگری که در مورد کتاب و نوشتن هستند کدامند؟ چگونه می‌توان آنها را با این فیلم مقایسه کرد؟

والدین باید بدانند که نویسندگان ناشناس یک کمدی شبه مستند در مورد گروهی از نویسندگان ناهمساز است که سعی در انتشار کتاب‌های خود دارند. با بازی کیلی کوکو از سریال تئوری بیگ بنگ، این فیلم خیلی جسورانه نیست، اما اشاره‌هایی به روابط جنسی، رمان‌های عاشقانه شهوانی، برخی الفاظ رکیک معمول (s--t، bitch) و رفتارهای تهاجمی از سوی چند شخصیت عصبانی و حسود وجود دارد. همچنین ارجاعات زیادی به نویسندگان مشهور و آثارشان وجود دارد، اما به طور کلی این یک طنز مستقیم از ناامیدی نویسندگان برای انتشار آثارشان است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

مگر اینکه نام کارگردان کریستوفر گست باشد، احتمال کمی وجود دارد که فیلم مستندنما آنها چیزی به جز تقلید و قطعاً خنده‌دار نباشد؛ این قطعاً در مورد این فیلم صدق می‌کند. فیلم نویسندگان ناشناس اثر الی کانر آنقدر بد است که فقط باید آن را تماشا کنید اگر از دیدن بازیگرانی که روزی پولساز بودند مثل پولو و کلاین در یک فیلم درجه سه لذت ببرید... یا به دلایل خیرخواهانه‌تر، برای ادای احترام به بازیگر فقید و بزرگ فارینا، در دومین فیلم آخرش. (در واقع، این اصلاً دلیلی نیست، چون بهتر است فیلم کوتاه را تماشا کنید یا ۴۶ قسمت فارینا در سریال قانون و نظم را ببینید تا اینکه وقتتان را با این مزخرفات تلف کنید.)با این حال، نویسنده نظامی‌دوست فارینا (که در همه حال از خودش در شخص سوم صحبت می‌کند) شاید تنها شخصیتی باشد که بینندگان را به خنده می‌اندازد، معمولاً وقتی با دوست‌دختر زیبای آلمانی‌اش، سیگرید (تریسیا هلفر) در تعامل است. فیلم‌نامه‌نویسی که می‌خواهد از صنعت نشر تمسخر کند، حداقل باید خنده‌دار باشد، که این فیلم‌نامه قطعاً نیست. شوخی‌های فیزیکی و ژست‌های اغراق‌آمیز زیادی در فیلم وجود دارد، اما همه آنها بیش از حد و فراموش‌شدنی هستند. تماشاگران بیشتر از اینکه بخندند، احساس شرمندگی خواهند کرد.