معاونان مدیر

دو معاون دبیرستان در این کمدی نیم ساعته که توسط جودی هیل (سازنده سریال Eastbound and Down) ساخته شده، با هم متحد می‌شوند تا مدیر جدید دبیرستان را که از بیرون استخدام شده، برکنار کنند. نیل گامبی (با بازی دنی مک‌براید) و لی راسل (با بازی والتون گاگینز) هر کدام امیدوار بودند که بعد از بازنشستگی مدیر دبیرستان (با بازی بیل موری) به دلیل مراقبت از همسر در حال مرگش، خودشان بر صندلی مدیریت دبیرستان تکیه بزنند. اما مسئولان تصمیم گرفتند که این شغل را به گامبی که به شدت پرخاشگر و منفور است یا راسل که چاپلوس و مخفیانه دارای انگیزه‌های بد است، ندهند و به جای آن، دکتر بلایندا براون (با بازی کیمبرلی هبرت گریگوری) را از بیرون استخدام کنند. حالا این دو دشمن قسم خورده با هم متحد شده‌اند تا براون را برکنار کنند. آیا براون برکنار خواهد شد؟ یا راسل و گامبی به جای او به سمت برکناری سوق داده می‌شوند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مسائل مربوط به اخلاق صحبت کنند. در این مجموعه، شخصیت‌ها انتخاب‌های غیراخلاقی انجام می‌دهند. والدین می‌توانند از فرزندان خود بخواهند که این اعمال را شناسایی کنند. همچنین می‌توانند از این زمان برای بحث در مورد مسائل مربوط به مدرسه استفاده کنند. آیا افرادی مانند شخصیت‌های داستان را می‌شناسند؟ سیاست‌های مدرسه‌شان چگونه است؟
• معاونان مدرسه، اعمال شخصیت‌های اصلی را حتی زمانی که دروغ می‌گویند، دزدی می‌کنند، به شهرت دیگران آسیب می‌رسانند یا به دیگران صدمه می‌زنند، به‌عنوان موضوعات خنده‌دار نشان می‌دهد. آیا تماشای این سریال برای کودکان مضر است؟ چگونه می‌توانید با فرزندانتان درباره خشونت در تلویزیون، فیلم‌ها یا بازی‌ها صحبت کنید؟
• درباره شخصیت های نیل گمبی و لی راسل صحبت کنید. آیا آنها قهرمانان یا الگوهایی برای دیگران هستند؟ ضدقهرمان چیست و چه نقشی در کمدی دارد؟

والدین باید بدانند که معاونان یک کمدی بسیار سیاه در مورد سیاست‌های پرسنلی در یک دبیرستان است. دو مرد سفیدپوست با هم متحد می‌شوند تا یک زن آفریقایی-آمریکایی را سرنگون کنند، که پتانسیل نژادپرستی و تبعیض جنسی را وارد بازی می‌کند. خشونت، از جمله درگیری‌های بین دانش‌آموزان و بزرگسالان، معمولاً کارتونی است اما گاهی اوقات ناراحت‌کننده‌تر می‌شود، همانطور که وقتی یک مدیر به وضوح از تهدید دانش‌آموزان با تنبیه بدنی با استفاده از یک پدال چوبی لذت می‌برد. زنان توسط زنان و مردان به عنوان «بیچ» خطاب می‌شوند؛ کارکنان کافه‌تریا و تعمیرات در مدرسه «طبقه پایین» نامیده می‌شوند؛ یک مرد به یک پسر می‌گوید که او مثل یک زن مشت می‌زند. فحش‌های شامل «خر»، «جهنم»، «لعنت»، «فاک» و بسیاری از جابجایی‌های این کلمات در موقعیت‌های پرتنش و شامل توهین‌ها («فاکهد»، «کاکساکر») است. یک بزرگسال یک دانش‌آموز را تهدید می‌کند و می‌گوید در مدرسه جدید مورد تجاوز قرار خواهد گرفت.

این کمدی، با حال و هوای تاریک و طنز ناهموار، اگر ساختار دو مرد سفیدپوست در مقابل یک زن سیاه‌پوست، بار ناخوشایند نژادپرستانه و جنسیت‌گرایانه‌ای را با خود به همراه نمی‌آورد، می‌توانست مورد پسند بیشتری قرار بگیرد. دبیرستان‌ها، با اتحادهای متغیر و سیاست‌های ماکیاولی خود، بستر مناسبی برای کمدی‌های تاریک کم‌ریسک هستند -- فقط کافی است به عقب برگردیم و به فیلم انتخابات نگاه کنیم تا این موضوع ثابت شود -- و جودی هیل، خالق این اثر، به‌خوبی از پس خلق کمدی از شخصیت‌های نامحبوب در موقعیت‌های ناراحت‌کننده برآمده است. اما زیرمتن نژادی/جنسیتی این کمدی خاص می‌تواند خنده‌ها را کمی اجباری و مصنوعی کند. مک‌براید، به‌طور طبیعی، در بازی نقش افرادی که پرمدعا و آزاردهنده هستند، به دلیل احساس حقارت و نادیده گرفته شدن، تبحر دارد و در اینجا نیز، مانند گاگینز، در نقش خود، لذت‌بخش است. اما گاهی اوقات تماشای دو مرد که قسم می‌خورند زنی قدرتمند را نابود کنند، دشوار است، حتی اگر زن به وضوح از تهدید نهراسد. همه این‌ها حسی از "ضربه زدن به پایین" را القا می‌کند که کل نمایش را کمی ناخوشایند می‌کند.هنوز هم جوک‌های خنده‌داری در فیلم وجود دارد. مک‌براید از همسر سابقش گیل (با بازی بیزی فیلیپس) طلاق گرفته و او با مرد جدیدی به نام ری (با بازی شیا ویگم) نامزد کرده است. ری مردی شوخ‌طبع و راحت است و از گمبی حمایت می‌کند، حتی زمانی که معاون مدرسه با تلخی به او فحش می‌دهد. گاگینز هم خنده‌دار است، با چشمانی بی‌روح و لبخندی چاپلوسانه به هر کسی که حرف‌هایش را باور کند نگاه می‌کند، پشت مدیر مدرسه را می‌خاراند و به او چاپلوسی می‌کند، و در پشت صحنه نقشه‌های دیوانه‌واری می‌کشد. این فیلم خنده‌دار است، اگر بتوانید جنبه‌های تاریک و مبهم این کمدی را نادیده بگیرید.