دانه‌های بد

در بذرهای بد، خانوادهٔ پسربچه‌ای در یک کشور عربی (احتمالاً ایران) توسط ارتش‌های مهاجم کشته می‌شوند. در جوانی، وائل (خیرون) با هوش و ذکاوتش زنده می‌ماند، گاهی به عنوان جیب‌بر و گاهی با وانمود کردن به نابینایی و گدایی. او توسط یک راهبهٔ مهربان از خیابان‌ها جمع‌آوری می‌شود و در یک یتیم‌خانه آموزش می‌بیند تا اینکه به پاریس نقل مکان می‌کند. او و مادرخوانده‌اش، مونیک (کاترین دنو)، کلاهبرداری می‌کنند و از رهگذران ساده‌لوح سوءاستفاده می‌کنند تا اینکه یکی از قربانیان، ویکتور (آندره دوسولیه)، او را از گذشته می‌شناسد و آن‌ها را به راه راست هدایت می‌کند. ویکتور یک برنامه برای بچه‌هایی که در مدرسه دچار مشکل هستند، اجرا می‌کند. او در تنگنا قرار می‌گیرد و با اکراه وائل را مسئول گروهی از بچه‌های مشکل‌دار قرار می‌دهد. وائل از سد بی‌ادبی و محافظه‌کاری آن‌ها عبور می‌کند، اعتمادشان را جلب می‌کند و شروع به آموزش آن‌ها می‌کند، دربارهٔ زندگی، مهارت‌های مفید و تعصبات مضرشان.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این ایده بحث کنند که افرادی که اساساً شایسته و خوب هستند، همچنان می‌توانند کارهایی انجام دهند که ظاهراً بد به نظر می‌رسند. از زندگی خانوادگی پسری که به دلیل دعوا از مدرسه اخراج شده، چه می‌آموزیم؟ آیا وقتی شرایط او را در خانه می‌بینیم، او را بهتر درک می‌کنیم و بهتر در موردش فکر می‌کنیم؟
• چه چیزی در مورد درست بودن می‌گوید؟ آیا تنها یک راه برای درست بودن وجود دارد یا افراد می‌توانند نظرات مخالف داشته باشند و هر دو درست باشند؟ این در مورد نحوه برخورد کشورهای درگیر با مواضع خود در جهان چه می‌گوید؟
• کدام قسمت‌های فیلم شما را شگفت‌زده کرد؟ چرا؟

والدین باید بدانند که بد سِدز یک فیلم فرانسوی با زیرنویس انگلیسی است که به مشکلات اجتماعی مانند فقر، تعصب و دیگر محرومیت‌ها می‌پردازد و تلاش می‌کند تا خوبی را در همه ببیند. این فیلم از طنز برای جذاب‌تر کردن پیام‌های هوشمندانه و ارزشمند خود استفاده می‌کند. فلش‌بک‌هایی از گذشته شخصیت اصلی، کودکی عرب را در خیابان نشان می‌دهد که به دلیل مانورهای نظامی و سیاسی یتیم شده و بعداً توسط زنی پذیرفته می‌شود که او را در پاریس بزرگ می‌کند. فیلم بر مهربانی، ارتباطات صادقانه و خودآگاهی به عنوان مهارت‌های مهمی که هر فرد شایسته‌ای باید آن‌ها را فرا بگیرد، تأکید می‌کند، در حالی که نشان می‌دهد چگونه افراد دروغ می‌گویند و به تعصبات خود چسبیده‌اند. پیام بزرگ‌تر فیلم این است که رفتارهای ظاهری اغلب سیگنال‌های گمراه‌کننده‌ای در مورد هویت واقعی افراد و مشکلاتی که با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند، ارسال می‌کنند. مردی تا سر حد مرگ کتک می‌خورد اما زنده می‌ماند. نوجوانی مجبور به فروش مواد مخدر می‌شود. سوءاستفاده جنسی از کودکان به عنوان اتفاقی که در یتیم‌خانه‌ها و همچنین در خانواده‌ها رخ می‌دهد، مورد بحث قرار می‌گیرد. پسری در مورد دختری شوخی می‌کند و او به این توهین اعتراض می‌کند. الفاظی مانند فاک، شیت، اس، اسکرو، کرپ و باسترد در فیلم استفاده شده است. کودکی خودکشی می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم داستانی باهوشانه، خنده‌دار، دوست‌داشتنی و دل‌گرم‌کننده را به نمایش می‌گذارد، درست مثل فیلم‌های «ایست و تحویل بده» و «به من تکیه کن» که قبلاً ساخته شده‌اند، با چند چرخش داستانی ناهمگون و حتی غیرقابل باور. در حالی که برخی عناصر واقعاً با هم جور درنمی‌آیند، این ناهمگونی‌ها از جذابیت بالای «بچه‌های بد» کم نمی‌کند. شوخی‌ها و گفتگوهای صمیمی بین وائل و مونیک واقعی و بدون تمرین به نظر می‌رسند، که نه تنها ادای احترامی به جذابیت و استعداد بازیگران دنو و خیرون است، بلکه به غریزه تیز خیرون به عنوان فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان نیز ادای احترام می‌کند. پیام‌ها به راحتی منتقل می‌شوند و تماشاگران با حس اینکه مردم می‌توانند فراتر از خود و تعصبات انزواطلبانه‌شان به جهان بنگرند و آن را کمی بهتر کنند، از فیلم خارج می‌شوند.