جعبه سیاه

کاترین بلک در سریال BLACK BOX (با بازی کلی ریلی) ذهنی درخشان اما پر دردسر دارد. او یک متخصص مغز و اعصاب با استعداد منحصربه‌فرد است که به کمک به بیمارانی که از دست می‌روند یا کسی نمی‌تواند به آن‌ها کمک کند، علاقه‌مند است. چرا بلک اینقدر در درک رنج‌های ذهنی بیمارانش خوب است؟ چون با اختلال دوقطبی دست و پنجه نرم می‌کند. اختلال او با دارو کنترل می‌شود. البته اگر داروها را مصرف کند. اغلب داروها را مصرف نمی‌کند، چون از اوج‌های شاد و شلوغی که با بیماری روانی‌اش همراه است لذت می‌برد، حتی اگر به عواقب کارهایی که در مراحل شیدایی‌اش انجام می‌دهد، اهمیتی ندهد. زندگی خصوصی او با ویل (دیوید آجالا)، نامزد مهربانش که مطمئن نیست شایسته‌اش باشد، و جاذبه‌ای پنهان به دکتر ایان بیکمن (دیتچ دیوی) در محل کار، و همچنین مردانی که با آن‌ها در دوره‌های شیدایی‌اش خیانت می‌کند، پیچیده می‌شود. گاهی به نظر می‌رسد تنها چیزی که بلک را در جای خود نگه می‌دارد، روان‌درمانگرش، دکتر هلن هارت‌رامپ (ونسا ردگریو) است، اما بلک با شکست‌های خود و تعداد مبتلایان گیج‌کننده هر هفته دست و پنجه نرم می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اختلال دوقطبی صحبت کنند. این اختلال چیست؟ افرادی که به آن مبتلا هستند، چگونه رفتار می‌کنند؟ آیا کسی را می‌شناسید که به اختلال دوقطبی مبتلا باشد؟ آیا رفتار آنها شبیه کاترین بلک است؟
• آیا فیلم جعبه سیاه اختلال دوقطبی را سرگرم‌کننده نشان می‌دهد؟ کدام قسمت‌های این اختلال در فیلم لذت‌بخش به نظر می‌رسند؟ کدام قسمت‌ها این‌طور نیستند؟
• آیا قرار است مخاطب از کاترین بلک خوشش بیاید؟ چطور می‌توان فهمید؟ آیا او به عنوان شخصیتی همدل و مهربان معرفی می‌شود؟

والدین باید بدانند که بلک باکس یک درام پزشکی بالغ در مورد یک متخصص مغز و اعصاب است که با اختلال دوقطبی دست و پنجه نرم می‌کند. او اغلب دارو‌هایش را مصرف نمی‌کند و دچار شیدایی، رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی و میل جنسی شدید می‌شود. ما او را در حال رقصیدن در خیابان‌ها، نشستن در لبه‌ی خطرناک یک ساختمان بلند، نزدیک شدن به غریبه‌ها، رفتن به هتل با مردان و بوسیدن آن‌ها در کنار دیوارها و روی تخت می‌بینیم. والدین ممکن است نگران باشند که فازهای شیدایی او جذاب و سرگرم‌کننده به نظر برسند. با این حال، بینندگان همچنین پیامدهای اعمال او را می‌بینند. مقداری فحش و ناسزا وجود دارد، از جمله اشاره‌های مکرر به شخصیت اصلی به عنوان «بیچ». یکی از والدین شخصیت‌های اصلی خودکشی کرده است؛ اشاره‌های مکرر تصویری و گفتاری به این موضوع وجود دارد و شخصیت اصلی به خودکشی تهدید می‌کند.

وقتی بلک در یکی از اوج‌های شیدایی‌اش است، واقعاً آن را خوب جلوه می‌دهد. او در کوچه‌ها و لابی هتل‌ها خز می‌کند، مست از شیمی خود. او می‌رقصد، معاشقه می‌کند، و رویاهای پرواز بر فراز شهرها را دارد در حالی که به‌طور خطرناکی روی نرده بالکن نشسته است. این اپیزودهای تاریک چیزی است که به جعبه سیاه انرژی می‌دهد: هرگز نمی‌دانید که بلک چه زمانی از رسیدگی به اعضای خانواده یا بیمارانش دست می‌کشد و سوار تاکسی می‌شود تا به یک کلوپ شبانه برود و یک ملوان را سوار کند. ریلی در چنین لحظاتی جذاب است و آن را به چیزی جالب‌تر از آنچه که می‌توانست تکرار سریال هاوس باشد، تبدیل می‌کند.با این حال، این فیلم مناسب اعضای جوان خانواده نیست. رفتار دوگانه شخصیت بلک برای بینندگان جوان گیج‌کننده است و والدین نمی‌خواهند فرزندانشان بلک را در حالت‌های عجیب و غریب و جنسی ببینند، یا اینکه داروهایش را در توالت بشوید. همچنین در این فیلم از اصطلاحات پزشکی، روابط خانوادگی پیچیده و خیانت‌های زناشویی زیادی استفاده شده است که آن را برای کودکان نامناسب می‌کند.