رفقای خوب

هنری هیل واقعی (ری لیوتا) از اواسط دهه ۱۹۵۰ به عنوان نوجوانی جوان تا دهه ۱۹۸۰ به عنوان معتاد بهبودیافته و آسیب‌دیده‌ای که از جان خود می‌ترسید، عضو مافیا بود. به گفته هنری، او احساس تعلق داشت و این برایش همه چیز بود. همگام با خشونت سرد و کنترل‌شده جیمی کانوی (رابرت دنیرو) و وحشیگری نامتعادل تامی دیویتو (جو پشی)، هنری با سبک و شکوه زندگی می‌کرد، قانون را زیر پا می‌گذاشت، به عزیزانش آسیب می‌رساند، از دست پلیس‌های فاسد در امان بود و مورد احترام دنباله‌روها قرار می‌گرفت. فقط زمانی که اشتباهات هنری، تحت تأثیر اعتیاد به مواد مخدر و پارانویا، به آگاهی قطعی او از پایان روزهای حضورش در جرایم سازمان‌یافته منجر شد، او خود را به اف‌بی‌آی تسلیم کرد، دوستانش را لو داد و با صحبت کردن وارد برنامه محافظت از شاهدان شد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیامدهای خشونت در فیلم Goodfellas و آنچه در مورد شخصیت‌های فیلم به ما می‌گوید، صحبت کنند. چه اتفاقی می‌افتد وقتی یک گروه متحد از افراد خود را بالاتر از قانون می‌دانند؟
• با استفاده از نمونه‌های هنری هیل و کارن هیل، فیلم‌سازان چگونه نفوذ مافیا را بر ارزش‌ها و رفتار اعضای آن نشان می‌دهند؟ این نفوذ چگونه آن‌ها را تغییر می‌دهد؟
• فیلمسازان چه پیامی در مورد فشار همسالان و همراهی با گروه می‌خواهند بدهند؟ چرا فکر می‌کنید در این فیلم هیچ فرد واقعا خوبی وجود ندارد؟

والدین باید بدانند که فیلم گانگسترهای خوب مارتین اسکورسیزی، با اینکه یک کلاسیک است، مناسب کودکان نیست. از ابتدا تا انتها، این فیلم پر است از خشونت وحشیانه، شخصیت‌های خشن، و الفاظ زشت. مردم بی‌گناه مورد ترس و وحشت قرار می‌گیرند و کتک می‌خورند. صحنه‌های قتل به صورت گرافیکی نشان داده می‌شوند -- از جمله چند مورد تیراندازی به سبک اعدام. این فیلم پرتنش و واقع‌گرایانه همچنین شامل مقدار زیادی نوشیدن الکل (گاهی به صورت افراطی)، مصرف مواد مخدر، تقلب، دزدی، فساد، و بی‌صداقتی است. و هیچ قهرمان یا الگوی مثبتی در آن وجود ندارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این داستان کلاسیک از زندگی مافیایی در شهر نیویورک نگاهی شگفت‌انگیز و زنده به زشتی و تباهی یک زیرفرهنگ است که در فیلم‌های بی‌شمار دیگر، آراسته، پاکیزه و رمانتیک شده است. این واقعیت محض است. هیچ چیز تماشاگران را برای بی‌اخلاقی و دیوانگی خام این گروه آماده نمی‌کند. هیچ فیلمی بهتر از این نشان نداده است که چگونه "پسران خوب" با ارزش‌های منحرف و کد اخلاقی شگفت‌انگیز خود، جامعه‌ای کاملاً منزوی از بقیه جامعه ایجاد می‌کنند. در صحنه‌های متعدد، اسکورسیزی و تیمش این شر جذاب را به زندگی می‌آورند.