گمشده در غربت

در LOST IN THE WEST، برادران ناتنی دِیو (نیکو گواردادو) و چِیپ (کِیلب توماس) نوجوانان معمولی هستند که منتظر رقص بازگشت به خانه و کار بر روی پروژه‌های علمی مدرسه هستند. یکی از این پروژه‌ها، اختراع باتری گوشی هوشمند با دوام بالا توسط چیپ، دارای یک اثر جانبی غیرمنتظره است: آن به عنوان یک ماشین زمان عمل می‌کند. این دو برادر ناتنی متحیر می‌شوند که خود را در سال 1885 می‌یابند و به زودی با اهالی محلی درگیر می‌شوند و تلاش می‌کنند تا نقشه‌های زمین‌خوارانه شهردار شرور، داک دووالیه (مارک شراردن) را خنثی کنند. این داستان سفر در زمان است، و ماجراجویی‌های اشتباه چیپ و دیو در گذشته، تاثیرات بلندمدت بر آینده دارد، بنابراین آنها مجبور می‌شوند چند سفر دیگر انجام دهند تا اوضاع را درست کنند -- با کمک دوست امروزی خود لیزا (فالون اسمیت)، یک کتاب‌خوان علاقه‌مند به تاریخ، و دوست دوران 1885 خود، تگزاس جین (مورگان هیگینز)، یک دختر گاوچران بدخلق.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جنبه سفر در زمان در فیلم گمشده در غرب صحبت کنند. اگر می‌توانستید به گذشته برگردید، وسوسه می‌شدید که بعضی چیزها را تغییر دهید؟ این کار چه تأثیری می‌توانست داشته باشد؟
• آیا به نظر شما نمایش زندگی در غرب وحشی در این مجموعه دقیق است؟ چطور ممکن است یک کابوی واقعی در حدود سال ۱۸۸۵ به ظاهر شدن ناگهانی یک جفت نوجوان امروزی از ناکجا واکنش نشان دهد؟
• آیا شخصیت‌های این مجموعه شبیه نوجوانان واقعی به نظر می‌رسیدند؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که گمشده در غرب یک مینی‌سریال شاد و بامزه در مورد نوجوانان مسافر زمان است که به غرب وحشی سفر می‌کنند. نوجوانان بزرگ‌تر ممکن است از نحوه نمایش بسیار آراسته و پاکیزه‌شده دبیرستان و زندگی نوجوانان چشم‌چرانی کنند، اما بچه‌های کوچک‌تر احتمالاً آن را دوست خواهند داشت. یک داستان کلاسیک از خوب‌ها در مقابل بدمن‌ها وجود دارد، اما برخلاف آنچه در فیلم‌های وسترن قدیمی می‌بینید، برخی از مفیدترین و توانمندترین شخصیت‌ها در اینجا زن هستند. چند صحنه مبارزه وجود دارد که ملایم و به سبک کارتونی طراحی شده‌اند، و چند بوسه بسیار معصومانه هم رد و بدل می‌شود.

از نظر داستانی، این مینی‌سریال به‌شدت از فیلم‌های کلاسیک دهه ۱۹۸۰ مانند ماجراجویی عالی بیل و تد و بازگشت به آینده الهام گرفته است، اما شوخ‌طبعی‌های بی‌مزه و بازی‌های خشک آن، مانع از رسیدن به همان اوج کمدی فیلم‌های محبوب کلاسیک می‌شود. لحن سریال به‌شدت مبتذل است، حتی برای سریالی که برای کودکان ساخته شده، و جوک‌ها واقعاً تکراری هستند. دیو، که به‌عنوان شخصیت احمق و بی‌عقل زوج معرفی می‌شود، در حالی که در میان شهروندان گیج دوره ۱۸۸۵ معاشرت می‌کند، حدود شش بار از واژه قدیمی و نامناسب «عالی» استفاده می‌کند. ما منظور شما را می‌فهمیم، دوستان.از جنبه مثبت، این مجموعه از کلیشه «دختر در خطر» اجتناب می‌کند و شخصیت‌های زن را به عنوان باهوش‌ترین و توانمندترین اعضای گروه به تصویر می‌کشد، حتی اگر بعضی از آن‌ها گاهی اوقات این قدرت را کمی بیش از حد به کار می‌برند، مثل شخصیت مشت‌زن جین اهل تگزاس. نوجوانان بزرگ‌تر احتمالاً از مجموعه «گمشده در غرب» و فقدان جسارت آن انتقاد می‌کنند، اما کودکان جوان‌تر ممکن است به شخصیت‌های توانمند، پس‌زمینه‌های رنگارنگ و شوخی‌های خنده‌دار آن جذب شوند.