بالا آمدن فیشر

این سریال بر اساس تجربیات واقعی دی.جی. نش، تهیه‌کننده و نویسنده، و پدرش که معلول است، ساخته شده و حول هنری فیشر (با بازی الی بیکر)، پسربچه‌ای ۱۱ ساله می‌چرخد که همیشه خانواده‌اش را عادی می‌دانسته، با وجود اینکه پدرش، مل فیشر (با بازی جی.کی. سیمونز)، نابینا است و سعی می‌کند نابینایی‌اش را پنهان کند. مل با استفاده از ترفندهای مختلف و تکیه بر مهربانی خانواده‌اش، از جمله همسرش جویس (با بازی جنا الفمن) و دختر نوجوانش کیتی (با بازی آوا دلوکا-ورلی)، توانست از مدرسه حقوق فارغ‌التحصیل شود و به وکیل موفقی تبدیل شود. هنری حتی از راهنمایی پدرش لذت می‌برد. اما حالا جویس و مل تصمیم به جدایی گرفته‌اند، مل آپارتمان جدیدی دارد و سگ راهنما به نام الویس، و هنری در میانه این ماجرا گیر افتاده و همزمان تلاش می‌کند بزرگ شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این واقعیت صحبت کنند که سریال «بزرگ شدن فیشر» بر اساس زندگی واقعی خالق سریال، دی. جی. نش، ساخته شده است. آیا این واقعیت که مل فیشر بر اساس یک شخصیت واقعی ساخته شده است، او را جذاب‌تر، قابل ارتباط‌تر یا خنده‌دارتر می‌کند؟
• در سریال‌های تلویزیونی دیگری مانند سال‌های شگفت‌انگیز و گلدبرگ‌ها، بزرگ شدن فیشر توسط یکی از شخصیت‌های اصلی آن، که حالا بزرگ شده است، روایت می‌شود. با این حال، این سریال در زمان حال اتفاق می‌افتد. راوی از چه سالی در حال روایت داستان است؟ آیا این موضوع را عجیب و غیرمعمول می‌دانید؟
• آیا تا به حال زوجی طلاق گرفته را دیده‌اید که مثل زوج سریال «بزرگ شدن فیشر» با هم صمیمی باشند؟ آیا رابطه آنها برای شما واقعی به نظر می‌رسد؟ آیا تفاوت سنی بین شوهر و زن عجیب به نظر می‌رسد؟ آیا برایتان تعجب‌آور است که بدانید بازیگر جی.کی. سیمونز ۱۷ سال از جینا الفمن بزرگتر است؟

والدین باید بدانند که سریال «رشد فیشر» یک کمدی خانوادگی است که بر طنز ناشی از نابینایی پدر خانواده استوار است. از مخاطب دائما خواسته می‌شود که از معلولیت شخصیت اصلی بخندد. در این سریال سیگار کشیدن (مادر خانواده از سیگار الکترونیکی استفاده می‌کند و پیپ در دهان دارد)، نوشیدن الکل و فحش‌های ملایم وجود دارد. والدین همچنین می‌توانند انتظار داشته باشند که نوجوانان را در حال قرار گذاشتن، معاشقه و بوسیدن ببینند، و همچنین برخی از رفتارهای جنسیت‌زده که به عنوان طنز پنهان شده‌اند.

جی.کی. سیمونز بدون شک یکی از جذاب‌ترین و بی‌ریاترین بازیگران حال حاضر است و واقعاً حیف است که با چنین محتوایی باید کار کند. ایده‌ی ساخت یک سریال کمدی درباره‌ی مردی عجیب و غریب که مصمم است هیچ چیزی او را عقب نراند، ایده‌ی خوبی است و اینکه این ایده از زندگی واقعی گرفته شده، آن را جذاب‌تر هم می‌کند. پس، چرا، آه، چرا ما باید شاهد شوخی‌های سطح پایین مثل شوخی‌های سریال سه نفره باشیم، مثل شوخی‌ای که مل به اشتباه چک یک مشتری مهم را در رستوران آتش می‌زند؟ ظرافت! کمی ظرافت! بعضی از شوخی‌ها خوبند، اما در میان شیرینی‌های تقلبی و حرکات عجولانه و آزاردهنده قرار گرفته‌اند.و یک چیز دیگر، بزرگ شدن فیشر: شما همان ساختار شخصیت اصلی بزرگسال را به کار می‌برید که با طعنه داستان‌های دوران نوجوانی خود را روایت می‌کند، همانند سال‌های شگفت‌انگیز و گلدبرگ‌ها، اما در تضاد با آن دو سریال بهتر، در زمان حال اتفاق می‌افتد. آیا باید باور کنیم راوی از آینده، در ماشین موشکی خود، با چکمه‌های فضایی نقره‌ای، در حال روایت است؟