آیین

مایکل کوواک (با بازی کالین اودانهیو) بعد از اتمام مدرسه مذهبی قصد استعفا دارد، اما یک کشیش پافشار (با بازی توبی جونز) او را متقاعد می‌کند تا به رم برود و به عنوان یک جن‌گیر آموزش ببیند. در آنجا، مایکل متوجه می‌شود که شک‌گرایی ذاتی‌اش مانع یادگیری او در کلاس‌ها می‌شود، بنابراین استادش او را به نزد پدر لوکاس (با بازی آنتونی هاپکینز) می‌فرستد، یک جن‌گیر فعال با روش‌های غیرمتعارف. مایکل همچنان تردید دارد و در مورد چیزهایی که می‌بیند، دودل است؛ در همین حال، یک روزنامه‌نگار زیبا و به همان اندازه شکاک (با بازی آلیس براگا) تلاش می‌کند او را وادار به صحبت در مورد تجربیاتش کند. اما بعد، اتفاقات عجیب و غریب بیشتری برای مایکل رخ می‌دهد که بسیار نزدیک به خانه اوست. آیا او ایمان خود را به موقع پیدا می‌کند تا خودش را نجات دهد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت و تصاویر آزاردهنده فیلم صحبت کنند. چه تاثیری دارد؟ آیا ترسناک است یا هیجان‌انگیز؟
• تا چه حد فکر می‌کنید این فیلم، که بر اساس رویدادهای واقعی ساخته شده، برای روایت داستان دستخوش تغییر شده است؟ چرا فیلم‌سازان ادعا می‌کنند فیلمی بر اساس یک داستان واقعی است در حالی که چنین نیست؟ یا به‌طور معکوس، چرا ممکن است آنها در ساخت فیلم، رویدادهای واقعی را تغییر دهند؟
• مایکل در طول فیلم چه تغییراتی می‌کند؟ او چگونه به اثبات و ایمان نگاه می‌کند؟

والدین باید بدانند که این درام ترسناک که بر روی جن‌گیری تمرکز دارد (و ظاهراً بر اساس "اتفاقات واقعی" ساخته شده است) در مقایسه با فیلم کلاسیک ترسناک جن‌گیر، از نظر ترس و کیفیت، کمرنگ‌تر است. با این حال، مراسم جن‌گیری شامل تصاویر و خشونت ناراحت‌کننده‌ای علیه کودکان و زنان است: یک دختر نوجوان باردار توسط یک شیطان تسخیر و پرتاب می‌شود، پسری سراسر بدنش کبود است، و یک کشیش تسخیرشده یک دختر کوچک را سیلی می‌زند (او همچنین به یک زن بالغ حمله می‌کند). استفاده از الفاظ زشت در فیلم کم است اما شامل کلماتی مانند "ف-ک"، "س-ت" و "ت-ت" می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

آنتونی هاپکینز واقعاً در نوع بازی اغراق‌آمیزش خیره‌کننده است. واقعاً دلیل اصلی تماشای فیلم «طریقت» دیدن هاپکینز (سکوت بره‌ها) در حال بازی در سبک کامل هانیبال لکتر است، در حال جویدن دیالوگ‌هایش و آب‌از‌دهان‌آوردن بر سر افعالش، و استفاده از بدن چهارشانه‌اش، چشم‌های ریزش و لبخند شیطنت‌آمیزش به‌عنوان یک ترول برای القای تهدید وحشتناک. متاسفانه بقیه فیلم در حد او نیست.اگرچه کارگردان میکائیل هافستروم حداقل یک سکانس ترسناک و دلهره‌آور پر از سایه و صدا خلق می‌کند، تمرکز اصلی او بر مایکل بی‌روح است، که «سفر» او در فیلم چندان قابل توجه نیست: اول باور نمی‌کند و بعد باور می‌کند. (شخصیت پدر کاراس در فیلم اصلی جن‌گیر سفری مشابه را با نتایجی بسیار جذاب‌تر طی می‌کند.) و فقیرانه، براگا به عنوان خبرنگار کار زیادی برای انجام دادن ندارد؛ اما از طرف دیگر، بازیگرانی مثل روتگر هاور، سیران هینز و جونز شخصیت‌های روی صفحه را بیشتر از آنچه فیلمنامه به آن‌ها اعطا می‌کند، نشان می‌دهند.