وقایع‌نگاری زنی سیاه‌پوست و عصبانی

در فیلم خاطرات یک زن سیاه‌پوست دیوانه، هلن (با بازی کیمبرلی الیز) متوجه می‌شود که شوهر ثروتمندش، چارلز (با بازی استیو هریس) فقط ظاهرساز است؛ اما او از این ویژگی در خودش کمتر آگاه است. چارلز جایزه معتبر وکیل سال را دریافت می‌کند و از روی سن از هلن تشکر می‌کند. اما وقتی آن‌ها تنها هستند، رفتاری خشن دارد، پیشنهاد هلن برای گذراندن یک شب رمانتیک را رد می‌کند و به او یادآوری می‌کند که همه چیز متعلق به اوست و هلن هیچ چیز ندارد. چارلز او را از همه جدا کرده و در عمارت مجلل و پرزرق‌وبرقش مثل یک شاهزاده خانم در برج زندانی کرده است. چارلز یک کامیون اجاره می‌کند تا وسایل هلن را بار بزند و او را از خانه بیرون کند تا معشوقه‌اش و بچه‌هایشان بتوانند به خانه بیایند. هلن جایی برای رفتن ندارد. راننده کامیون، اورلاندو (با بازی شمور مور)، که مردی خوش‌قیافه و دلسوز است، سعی می‌کند به هلن کمک کند، اما هلن آنقدر عصبانی و ترسیده است که نمی‌تواند کمک او را بپذیرد. در نهایت، هلن به سراغ مادربزرگ صریح‌اللهجه اما مهربانش، مدیا، که توسط نویسنده و تهیه‌کننده، تایلر پری، ایفا شده، می‌رود. پری همچنین نقش برادر شوهر بددهن مدیا و پسرخاله مقدس هلن، برایان، را بازی می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چرا هلن حاضر بود تا این حد از خود را برای چارلز در «یادداشت‌های یک زن سیاه‌پوست دیوانه» فدا کند. رفتار او در انظار عمومی چگونه با رفتارش در خلوت تفاوت دارد؟
• آیا به نظر شما نمایش مدیا کلیشه‌ای است؟ چرا برخی افراد شخصیت او را نژادپرستانه یا تبعیض‌آمیز جنسیتی می‌دانند؟
• چرا فکر می‌کنید فیلم‌های مدیا انقدر محبوب هستند؟ پیام‌های این فیلم در مورد عشق و خانواده چیست؟

والدین باید بدانند که فیلم دفتر خاطرات یک زن سیاه‌پوست دیوانه، اولین فیلم از مجموعه‌ای طولانی از فیلم‌ها با حضور شخصیت مدیا اثر تایلر پری، شامل رویارویی‌های دردناک، خشونت (شامل تیراندازی و حمله)، نوشیدن الکل، مصرف مواد مخدر و اشاره‌های جنسی است. یکی از نقاط قوت فیلم، نمایش بی‌پروای اعتقادات مذهبی به عنوان ستون فقرات مؤمنان است. نقطه قوت دیگر، به تصویر کشیدن دقت نظر و تعهد لازم در تصمیم‌گیری برای برقراری رابطه جنسی است. فیلم همچنین از نمایش زنان قوی و متعهد و شخصیت‌های آفریقایی-آمریکایی سود می‌برد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم هرگز تصمیم نمی‌گیرد که چه می‌خواهد و چه هست. هلن باید زندگی‌اش را از نو بسازد و از درون به بیرون بازسازی کند. او به عنوان پیشخدمت مشغول به کار می‌شود و مادرش (سسیلی تیسون) را در خانه سالمندان ملاقات می‌کند. در ابتدا عصبانی از اورلاندو است، سپس خیلی مغرور است تا کمک او را بپذیرد و نمی‌تواند باور کند که هیچ مردی می‌تواند به او خوبی کند، اما در نهایت آماده است تا عشق را بدهد و بپذیرد. سپس چارلز به زندگی او بازمی‌گردد. این بار او به هلن نیاز دارد. هلن باید تصمیم بگیرد که چه می‌خواهد و کیست. این فیلم سعی دارد هر دو طرف را داشته باشد، از ما می‌خواهد که برای هلن زمانی که قربانی مومن و یک زن سیاه‌پوست دیوانه است، طرفداری کنیم. بین شوخ‌طبعی بی‌ادبانه و ایمان روحانی به طور ناپایدار در نوسان است.الیس بازیگر جذابی است که در نقش رنجور بسیار زیبا به نظر می‌رسد و از ملودرام بیشترین بهره را می‌برد. مور شوالیه‌ای جذاب در زره درخشان است و تیسون، مثل همیشه، کلاس خاصی به فیلم می‌دهد. پرری در نقش مدیا، نمایشی اغراق‌آمیز و عجیب از یک اجرای درگ ارائه می‌دهد که گویی از فیلمی کاملاً متفاوت آمده است. اگر «یادداشت‌های یک زن سیاه‌پوست دیوانه» توسط افراد سفیدپوست نوشته شده بود، احتمالاً این نمایش را نژادپرستانه، زن‌ستیزانه و شرم‌آور می‌خواندند. پیرمرد پرری یک شوخی بی‌مزه است، اما در نقش برایان حضور و اعتقاد خاصی را به نمایش می‌گذارد. شخصیت‌های تک‌بعدی مثل معتاد کراک و قاچاقچی مواد مخدر احتمالاً روی صحنه بهتر عمل می‌کردند، اما روی پرده فقط کارتونی به نظر می‌رسند. شاید در یادداشت بعدی هلن، آرزوی داشتن فیلمنامه‌ای بهتر را ببینیم.