بازی تابستانی

در فیلم "فرصت تابستانی"، رایان دان (فردی پرینز جونیور) یک بازیکن بیسبال جوان است که فرصت بازی برای تیم شهرش، چاتهام ایسز، در لیگ بیسبال کیپ کاد را به دست می‌آورد. همانطور که دان می‌داند، به عنوان کسی که سال‌ها برای پدرش به عنوان باغبان در شهر کار کرده و چمن‌های استادیوم را کوتاه می‌کرده، این لیگ بیسبال معتبری است که استعدادیاب‌های حرفه‌ای برای بررسی بازیکنان بالقوه برای لیگ‌های بزرگ به آن می‌آیند. دان همچنین می‌داند که این آخرین شانس او برای درخشش در بیسبال است، زیرا اخلاق تند او باعث شد دوران تحصیلش در کالج بوستون به هم بخورد. در حالی که او تلاش می‌کند فقط روی بیسبال تمرکز کند، علی‌رغم حواس‌پرتی دوستان تنبل محلی‌اش، دان با تنلی پاریش (جسیکا بیل)، یک خانم جوان جذاب که در قسمت ثروتمند شهر زندگی می‌کند، آشنا می‌شود. به زودی، عشقی بین دان و پاریش شکل می‌گیرد، در حالی که دان شروع به برقراری دوستی با هم‌تیمی‌هایش، از جمله بیلی بروبیکر (متیو لیلارد) می‌کند. در حالی که دان تلاش می‌کند در بازی‌ها ثابت‌قدم بماند، پدر متکبر پاریش می‌خواهد تنلی رابطه‌اش را با دان که به نظر او یک ماجراجویی تابستانی با یک پسر محلی از طبقه اجتماعی پایین‌تر است، به پایان برساند. در حالی که رابطه‌شان رو به زوال می‌رود، دان احساس می‌کند که آرزوهای بیسبالش در حال از دست رفتن هستند، اما شرایط به او یک فرصت دیگر برای شروع بازی و اثبات ارزشش به تیم و استعدادیاب‌ها می‌دهد. در حالی که دان در حال بازی است، تنلی با اکراه کمی، آماده شروع زندگی جدیدی در سان فرانسیسکو است، و رایان و تنلی باید تصمیم بگیرند که واقعاً در مورد یکدیگر چه احساسی دارند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌های کمدی رمانتیک مثل Summer Catch صحبت کنند. این فیلم را با دیگر فیلم‌های کمدی رمانتیکی که دیده‌اید، چگونه مقایسه می‌کنید؟
• این فیلم را در مقایسه با دیگر فیلم‌های بیسبال که دیده‌اید، چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا به نظرتان به‌درستی نشان‌دهنده‌ی تجربه‌ی بازی در یک تیم لیگ است؟ چرا بله و چرا خیر؟
• در این فیلم لحظات زیادی از روابط جنسی تلویحی، صحبت در مورد روابط جنسی و شوخی‌های جنسی وجود دارد. آیا این موارد برای ایجاد حس واقع‌گرایی در شخصیت‌ها، صحنه‌ها و داستان ضروری به نظر می‌رسید یا صرفاً به نظر می‌رسید که بدون هدف اضافه شده‌اند؟

والدین باید بدانند که فیلم Summer Catch یک کمدی رمانتیک محصول ۲۰۰۱ است که در آن فردی پرینز جونیور نقش یک بازیکن جوان بیسبال را بازی می‌کند که یک فرصت آخر برای موفقیت در این ورزش دارد. این فیلم حاوی مقداری محتوای جنسی در قالب کنایه، موقعیت‌های تلویحی و دوپهلو است. بازیکنان بیسبال در خانه‌های محلی‌ها اقامت دارند؛ یکی از آنها زنی است که به خوابیدن با مهمانانش معروف است — با اشاره‌هایی به نحوه استفاده او از انگور و خیار در تختخواب. تلویحاً نشان داده می‌شود که شخصیت اصلی با دوست‌دخترش در زمین بیسبال شب قبل از اولین تمرین تیم رابطه جنسی دارد؛ آنها صبح روز بعد در میان بطری‌های خالی آبجو بیدار می‌شوند و لباس‌های شخصیت اصلی ناپدید شده و او مجبور می‌شود با تنها لباس باقی‌مانده در آنجا — یک جفت شورت تنگ — به تمرین برود. برهنه بودن مختصر — باسن مرد. یکی از بازیکنان با زنی «با اندام بزرگ» قرار می‌گذارد و هم‌تیمی‌هایش به طریقی به او توهین می‌کنند که به عنوان تمسخر افراد چاق تلقی می‌شود. این بازیکن، در نزدیکی پایان فیلم، روی صندلی در بار می‌ایستد و عشق خود را به زنان «پر اندام و پر پشت» اعلام می‌کند و تشویق مشتریان را دریافت می‌کند. همچنین مقداری نوشیدن الکل وجود دارد — شخصیت‌ها در حال نوشیدن در بارها، مهمانی‌ها، ساحل و مسابقات بیسبال نشان داده می‌شوند. در یک صحنه، شخصیت اصلی با حالت خواب‌آلود و سردرد بعد از مستی نشان داده می‌شود. سیگار کشیدن. فحش‌های گاه‌به‌گاه، از جمله «فاک». تبلیغ محصول، به‌ویژه آبجوی سام آدامز. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این یک کمدی رمانتیک قدیمی است که سعی دارد به اندازه‌ی یک کمدی جنسی و یک فیلم بیس‌بال باشد. از بین این سه مورد، Summer Catch به عنوان یک فیلم بیس‌بال بهتر عمل می‌کند، زیرا در نوشتار آن قدرت و اقتداری وجود دارد که نشان می‌دهد فیلم‌نامه‌نویسان در مورد چیزی که می‌نویسند، آگاهی دارند، حداقل در مورد صحنه‌های بیس‌بال در روستاهای اطراف کیپ کاد، ماساچوست. بخش‌های کمدی جنسی فیلم شبیه به کمدی‌های جنسی نوجوانان اوایل دهه‌ی 1980 است و به همان اندازه که عناصر کمدی رمانتیک بین پرینز طبقه‌ی کارگر و بیل اشرافی اجباری و تحمیلی به نظر می‌رسند، اجباری و تحمیلی به نظر می‌رسند. همچنین یک زیرداستان وجود دارد که شامل یکی از بازیکنان و رابطه‌اش با یک زن محلی "اندام‌بزرگ" است، با یک سری از جوک‌ها، اغلب توسط شخصیت گیرنده‌ی بازی شده توسط متیو لیلارد، که دردناک و تحقیرکننده‌ی افراد چاق است، علی‌رغم تلاش برای نجات دادن این تحقیر در انتهای فیلم که واقعاً آن را بهتر نمی‌کند.احتمالاً در این فیلم، داستانی خوب و آموزنده وجود داشت، اما به جای آن، به یک کمدی رمانتیک اجباری و نامناسب تبدیل شد، با نقاط داستانی که به زور در منطق یک داستان کلیشه‌ای از عشق دختر پولدار و پسر فقیر، قرار داده شده‌اند. و وقتی این اتفاق نمی‌افتد، و وقتی بازی بیسبال در جریان نیست، با شخصیت لیلارد مواجه می‌شویم، که در بار، بعد از نوشیدن چند لیوان آبجو، به شخصیت پرینز، به طور مداوم و بی‌وقفه، کنایه‌های جنسی بی‌مزه‌ای مثل "چمن‌زنی کردن" می‌زند. این فیلم متعلق به دوره‌ای دیگر است، و اگر تا به حال اسم آن را نشنیده‌اید، احتمالاً به این دلیل است که کمتر از یک ماه قبل از حادثه 11 سپتامبر اکران شد، و بهتر است که آن را در سال 2001 رها کنیم.