مرا گناهکار بدان

جکی دی‌نورسکو (وین دیزل) در ابتدای فیلم به عنوان یک گانگستر معمولی، در حالی که در تختخوابش خوابیده است، توسط پسرعموی معتادش تونی (راؤول اسپارزا) مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد. در حالی که در حال بهبودی است، از او خواسته می‌شود تا علیه «خانواده» خود شهادت دهد و وقتی از این کار امتناع می‌کند، به اتهام قاچاق مواد مخدر (با حکم ۳۰ سال حبس) محکوم می‌شود و سپس بخشی از محاکمه علیه خانواده جنایتکار لوکسه نیز می‌شود. در اینجا او تصمیم می‌گیرد از خودش دفاع کند، گاهی با کمک وکیل اصلی بن کلاندیس (پیتر دینکلیج). جکی صبر دادستان ارشد (لینوس روچ) و هم‌دستانش را به سر می‌آورد، از جمله رئیس مافیا نیک کالابریز (الکس روکو). و همچنین قاضی فین‌استاین (ران سیلور) که تلاش‌هایش برای کنترل جلسه به طور قابل پیش‌بینی با شکست مواجه می‌شود، در حالی که نقش «مرد جدی» را در مقابل شوخی‌های جکی بازی می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مفهوم «خانواده» که در اینجا ارائه شده صحبت کنند: چگونه این خلافکاران خود را به یکدیگر وفادار می‌بینند؟ چگونه تعهد جکی به «پسرانش» به نظر می‌رسد از منافع شخصی‌اش فراتر می‌رود؟ آیا فیلم، زندگی خلافکاران را جذاب و فریبنده نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که این فیلم با صحنه تیراندازی شروع می‌شود. پس از این خشونت صریح و خشن، فیلم عمدتاً گفتگو است، در حالی که گانگسترها در دادگاه در مورد تجربیات خود شهادت می‌دهند. فیلم شامل یک صحنه رابطه جنسی است (همسر سابق گانگستر به اتاق بازجویی می‌آید و فعالیت آنها توسط نگهبانان متوقف می‌شود). شخصیت‌ها سیگار و سیگار برگ می‌کشند و شراب و مشروب می‌خورند. در یک صحنه، شخصیت اصلی در توالت ظاهر می‌شود. از کلمه فحش و ناسزا به صورت مکرر استفاده شده است. گفتگوهای دادگاه شامل اشاره‌های عامیانه به خشونت، مصرف مواد مخدر و رابطه جنسی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلمنامه Find Me Guilty، که ظاهراً بر اساس متن واقعی و دست و پاگیر نوشته شده، فاقد ساختار است و به جای آن مجموعه‌ای از صحنه‌های نامرتبط و گاهی اوقات لطیفه‌های نه چندان خنده‌دار را ارائه می‌دهد. حواس‌پرتی‌های فیلم شامل گفتگوهای مصنوعی، دوربینی به طرز عجیبی ثابت (این از کارگردان، سیدنی لومت، که فیلم جذاب Dog Day Afternoon را ساخت) و اتفاقات عجیب و غریب است. صحنه‌ها پر از متهمان زیادی است، اما این تصاویر کمکی به شخصیت‌پردازی فردی نمی‌کنند.جکی در زندان به دیدن همسر سابقش می‌رود که برای خبر فوت مادرش به دیدنش آمده است. در صحنه‌ای کوتاه و دشوار، جکی سعی می‌کند همسر سابقش را در اتاق ملاقات وسوسه کند. آنابل اسکورا در این صحنه ظرافت و هوشمندی خاصی را به فیلم می‌آورد که در بقیه فیلم کمتر دیده می‌شود.