عسل: بلند شو و برقص

اسکایلر (تیانا تیلور) می‌خواهد در HONEY: RISE UP AND DANCE برقصد. آوریل، مادر سخت‌کوش او (کواجالین براون)، ایده‌های دیگری دارد، اساساً علاقه اسکایلر را نادیده می‌گیرد و او را به شدت به رفتن به مدرسه کمک پزشکی تشویق می‌کند. این موضوع اسکایلر را خیلی ناراحت می‌کند، به خصوص به این دلیل که آوریل فکر می‌کند خواهر اسکایلر رقصنده خانواده است. با این حال، وقتی اسکایلر از یک مسابقه رقص مطلع می‌شود که به برنده آن بورس تحصیلی کامل دانشگاهی اعطا می‌شود، مصمم است تا به دنبال رویای خود برود، علی‌رغم عدم اعتماد به نفس مادرش. اسکایلر با پیوستن به یکی از دو تیم رقص هیپ‌هاپ برجسته شهر، شانس کمی دارد، به خصوص از آنجایی که «پلزارها»، به رهبری مربی سختگیر جادا (چارمین لی)، قبلاً چندین رقصنده دیونه دارند، یکی از آنها قصد خراب کردن کار هر کسی را دارد که سر راهش قرار بگیرد. فقط یک عضو از هر تیم برای بورس تحصیلی رقابت می‌کند و اسکایلر به سادگی دست از تلاش برنمی‌دارد. ملاقات با تایرل، پسر دور از دسترس جادا و خود یک رقصنده موفق، کار را پیچیده می‌کند، اما تشویق او ممکن است پاسخ به تردید مداوم خود اسکایلر باشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد آن صحبت کنند که چه چیزی برای یک فیلم رقص، یا هر فیلمی در مورد اشتیاق یک فرد جوان، لازم است تا موفق باشد. آیا فکر می‌کنید داستان مهم است؟ ایده‌های تازه؟ شخصیت‌های منحصر به فرد؟ فیلم‌های رقص مورد علاقه شما کدام‌ها هستند؟ چرا؟
• در مورد پیش‌بینی‌پذیری فیلم فکر کنید: بیدار شو و برقص. چه زمانی پایان داستان را فهمیدید؟ آیا در این فیلم اتفاق غیرمنتظره‌ای افتاد؟ چگونه غافلگیری‌ها تجربه تماشای فیلم را بهبود می‌بخشند؟
• دو الگوی اصلی در این فیلم را بررسی کنید: جادا، مربی، و اپریل، مادر اسکایلر. هر کدام از آنها چگونه بر سفر عاطفی اسکایلر تاثیر گذاشتند؟ به چه صورت اسکایلر الگوی مادرش بود؛ اپریل چه چیزی از دخترش آموخت؟

والدین باید بدانند که فیلم «عسل: برخیز و برقص» چهارمین قسمت از مجموعه‌ای درباره رقصندگان جوان هیپ‌هاپ است. بچه‌ها همه جا می‌رقصند، در کلاس، در باشگاه‌ها، در مکان‌های زیرزمینی رقص، در خیابان‌ها و حتی در حال تفریح. رقص‌ها پرشور، پرتحرک و شامل حرکات زیادی با بار جنسی هستند. هر کدام از این فیلم‌ها شخصیت‌های جدیدی را معرفی می‌کنند و داستان‌های شخصی متفاوتی را روایت می‌کنند. این فیلم‌ها که ظاهراً برای نوجوانان جذاب هستند، همگی به کارگردانی بیله وودراف و با ارتباط ساده‌ای از طریق استودیو رقص هانی دنیلز آتلانتا و رقص هیپ‌هاپ ساخته شده‌اند. در این قسمت، یک رقصنده جوان بااستعداد نادیده گرفته شده در حالی که خواهرش ستاره رقص بوده است. تلاش او برای پیدا کردن جایگاهش در دنیای رقص به نتیجه‌ای قابل پیش‌بینی با اتفاقات و روند شخصیت‌پردازی قابل پیش‌بینی منجر می‌شود. گاهی اوقات فحش‌های ملایمی شنیده می‌شود، از جمله کلمات «ass»، «bitch»، «damn» و «hell». ذکر شده است که یکی از شخصیت‌های اصلی در گذشته به فروش مواد مخدر مشغول بوده اما اکنون اصلاح شده است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فرنچایز فیلم هانی ظاهرا طرفداران پر و پا قرصی دارد، با حرکات هیپ هاپ پویا و رقصنده های پر انرژی که پیش بینی پذیری، داستان های ضعیف و بازیگری ناهماهنگ را از بین می برند. هانی: بلند شو و برقص، چهارمین قسمت، استثنا نیست. باورپذیری به سختی حفظ می شود. حتی صحنه های باور نکردنی -- بچه هایی که حرکات رقص کاملا هماهنگ را بدون تمرین انجام می دهند یا رقصنده ای بدون آموزش اما مشتاق که رقبا با تجربه را در یک مسابقه شکست می دهد -- به نظر نمی رسد که اشتیاق به رقص در این محیط شهری پر جنب و جوش را تضعیف کند. کارگردان بیل وودراف، با همکاری فیلمبرداری که می داند چگونه صحنه ای را نورپردازی کند، رقص ها را در مرکز فیلم قرار می دهد. این هم قدرت و هم ضعف فیلم است. با این همه رقص و تاکید زیاد بر حرکات لگن، حتی هیپ هاپ بعد از مدتی می تواند خسته کننده شود.