لبه‌ی تیغ: تلاش برای کسب مدال طلا

جکی (کریستی کارسون رومانو)، دختر بااستعداد کیت مازلی-دورسی (استفانی کرامر) و داگ دورسی (اسکات تامپسون بیکر) که خود قهرمانان المپیک هستند، مصمم است که عنوان قهرمانی اسکیت انفرادی را به افتخارات پدر و مادرش در اسکیت دونفره اضافه کند. اما یک سقوط تراژیک برنامه‌هایش را ماه‌ها قبل از مسابقات قهرمانی کشور به هم می‌ریزد و او را مجبور به بازنگری در روش‌هایش برای بازگشت به فرم ایده‌آل و دستیابی به هدفش می‌کند. وقتی جکی به طور اتفاقی با الکس (روس توماس)، اسکیت‌باز خطرناک آشنا می‌شود، آنها تصمیم می‌گیرند تا در اسکیت نمایشی با هم همکاری کنند. اما برای رسیدن به المپیک، این زوج باید موانع زیادی از جمله کم‌تجربگی خود را پشت سر بگذارند. با نزدیک شدن رقابت‌ها، رابطه عاشقانه نامطمئن جکی و الکس، هماهنگی آنها در اسکیت را به هم می‌ریزد و آنها تلاش می‌کنند تا در داخل و خارج از زمین اسکیت، هارمونی را پیدا کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که رسانه‌ها چگونه می‌توانند بر دیدگاه بینندگان در مورد رفتار مناسب تأثیر بگذارند. این فیلم چه پیام‌هایی در مورد روابط، نوشیدن الکل و جنسیت منتقل می‌کرد؟ آیا از نظر شما مثبت یا منفی بودند؟ چرا بی‌مسئولیتی اغلب به صورت مثبت در سرگرمی‌ها ارائه می‌شود؟ آیا برای سرگرم‌کنندگی، از ارزش‌های اخلاقی چشم‌پوشی می‌شود؟ آیا فکر می‌کنید محتوای بحث‌برانگیز به عمد برای فرستادن پیام‌های منفی طراحی شده است؟ آیا آنچه در تلویزیون و فیلم‌ها می‌بینید بر شما تأثیر می‌گذارد؟ چگونه؟

والدین باید بدانند که در بیشتر قسمت‌های این فیلم، جکی مثل یک بچه لوس بزرگسال رفتار می‌کند. او خودخواه، خودمحور و بی‌ادب است و با اطرافیانش از جمله والدینش که نه تنها تسلیم خواسته‌های او می‌شوند، بلکه حتی یک بار با یک تعطیلات مجلل او را شگفت‌زده می‌کنند، بدرفتاری می‌کند. در فیلم بین جکى و الکس و همچنین بین الکس و دوست دختر سابقش که رابطه‌ای عاشقانه دارند، زیاد معاشقه می‌شود. صحنه دوش گرفتن بدون لباس الکس را از پشت و نگاهى مبهم از بالاى بدن دوست دخترش نشان می‌دهد و بعداً او لباس زیره‌اى جذاب به تن می‌کند. کلمات تند و تیزی مثل "لعنت" و "مادرشوهر" به کرات استفاده می‌شود، اما چیزی که بیشتر از همه برای مخاطب نوجوان فیلم نگران‌کننده است، نمایش نوشیدن الکل به عنوان راهی برای جشن گرفتن، آرامش یا کنار آمدن با طرد شدن عشقی است.

متاسفانه این دنباله‌ی ضعیف، نتوانسته است که حق مطلب را در قبال فیلم اصلی‌اش، کمدی رمانتیک محبوب اوایل دهه 90 با نام "لبه‌ی تیغ" ادا کند. داستان به قدری کلیشه‌ای است که هر کسی که قسمت اول را دیده باشد، به راحتی می‌تواند ادامه‌ی آن را پیش‌بینی کند؛ از جمله صحنه‌های تکراری به یاد ماندنی، حرکات نمایشی غیرممکن روی یخ و کلمات کلیدی مانند "انتخاب انگشت پا". در حالی که شخصیت‌های اصلی به وضوح به عنوان نسخه‌های تکراری زوج اصلی فیلم اصلی انتخاب شده‌اند، جکی و الکس در کشمکش قدرت خود بیشتر آزاردهنده هستند تا دوست‌داشتنی.اما این همه‌ی ماجرا نیست. بین پیچیدگی‌های یک مثلث عشقی پرتنش و صحنه‌های ساحلی با دخترانی که لباس‌های کم‌پوشیده به تن دارند و پسرهای موج‌سواری که بدون پیراهن هستند، واضح است که این فیلم برای نوجوانان ساخته شده است، اما والدین دلیل خوبی دارند که نسبت به پیام‌هایی که منتقل می‌کند نگران باشند. الکل در بسیاری از صحنه‌ها رایج است، استفاده از کلمات رکیک به‌طور غیرضروری زیاد است و اشاره‌های متعددی به روابط جنسی (از جمله اشعار غیراخلاقی درباره تکان دادن بدن در مقابل صورت کسی) وجود دارد. همچنین در صحنه‌ای، تصویر کامل پشت‌کار یک مرد نمایش داده می‌شود. علاوه بر این‌ها، شخصیت جکی بیش‌ازحد خوب نقش شاهدخت یخی را ایفا می‌کند و خودخواه، پرتوقع و خودمحور به نظر می‌رسد. او محبت والدینش را که رفتار بی‌ادبانه‌ی او را با هدایای گران‌قیمت پاسخ می‌دهند، نادیده می‌گیرد. به طور کلی، این شخصیت‌ها الگوی مناسبی برای الگوبرداری نیستند.