بازگشت به خانه

در خانه دوباره، آلیس (ریس ویترسپون)، مادر ۴۰ ساله دو فرزند که به تازگی از همسرش جدا شده، به خانه ای که در آن بزرگ شده باز می گردد. این خانه متعلق به پدر فقید او، یک کارگردان مشهور هالیوود بود. او به زودی با هری (پیکو الکساندر)، تدی (نات وولف) و جورج (جان رادنیسکی)، فیلمسازان جوان و مشتاق، ملاقات می کند و بدون هیچ دلیلی به آنها اجازه می دهد در خانه مهمانش زندگی کنند. دو نفر از آنها به او علاقه مند می شوند و هر سه نفر عاشق خانواده او (که شامل کاندیس برگن در نقش مادر آلیس است) می شوند، اما این آرامش نسبی با ورود آستین (مایکل شین)، همسر سابق آلیس که یک مدیر موسیقی است و می خواهد خانواده اش را بازگرداند، به هم می ریزد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش نوشیدن الکل در فیلم Home Again صحبت کنند. آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• مفهوم قصه‌گویی به نام «نشان دادن، نه گفتن» وجود دارد. آیا می‌دانید این مفهوم به چه معناست؟ در مورد رفتار هری و آستین چه چیزهایی به ما گفته می‌شود؟ چگونه آن‌ها را در عمل می‌بینیم؟ کدام یک تاثیر بیشتری دارد؟ چرا نشان دادن، نه گفتن، مهم است؟
• فیلم در لس آنجلس اتفاق می‌افتد، اما فقط یک بازیگر غیر سفیدپوست به‌طور واضح دیالوگ دارد. آیا این موضوع با تصور شما از ترکیب نژادی آن شهر همخوانی دارد؟
• هری تا چه حد در مورد عدم حضورش در مهمانی شام با آلیس مقصر است؟ آیا او رفتار غیرمنطقی داشت؟ آیا این موضوع به اندازه کافی بد بود که رابطه آن‌ها را به پایان برساند؟

والدین باید بدانند که فیلم «خانه دوباره» یک کمدی رمانتیک است با بازی ریس ویترسپون در نقش مادری اهل لس‌آنجلس که به تازگی از همسرش جدا شده و زندگی‌اش به‌طور ناگهانی تغییر می‌کند، زمانی که سه مرد جوان‌تر را دعوت می‌کند تا در خانه مهمانش اقامت کنند. در این فیلم صحنه‌های متعددی از نوشیدن الکل و مهمانی وجود دارد، از جمله تلاش یک زوج بالغ برای رابطه جنسی در حالت مستی. بین این زوج موقعیت‌های جنسی بیشتری نیز وجود دارد، اما برهنگی در فیلم وجود ندارد. الفاظ زشت به‌طور مکرر استفاده نشده اما شامل کلماتی مانند «س--ت»، «بیچ» و «خدای من» است؛ در یکی از صحنه‌ها، یک کیسه ماری‌جوآنا پیدا می‌شود (اما در فیلم مصرف نمی‌شود). با توجه به موضوع فیلم، جای تعجب نیست که موضوع جدایی و طلاق در مرکز داستان قرار دارد. بچه‌های شخصیت ویترسپون، او را در حالی که صبح از اتاقش با یکی از مردان جوان‌تر بیرون می‌آید، می‌بینند. والدین می‌توانند با توجه به آمادگی فرزندانشان، در مورد صحبت کردن در مورد گذر از یک ازدواج ناموفق و مفهوم جدید خانواده، تصمیم بگیرند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب‌های فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این یکی از آن کمدی‌های رمانتیک هالیوودی است با بازی‌های تجاری و بینش کمی در مورد رفتار انسان. بر پایه ترفندهای ضعیف و شخصیت‌های ضعیف‌تر ساخته شده است. آیا عاقلانه است که مادری که به تازگی از همسرش جدا شده و دو فرزند کوچک دارد، به سه غریبه اجازه دهد در خانه مهمانش زندگی کنند؟ آنها اجاره نمی‌پردازند؛ آلیس فقط آنها را از یک شب مهمانی و مستی و نزدیکی جنسی می‌شناسد (حتی وقتی با این قرار موافقت می‌کند، می‌گوید که نام دو نفر از آنها را نمی‌داند). هیچ بررسی سوابق و تحقیقاتی انجام نشده است. و او در مورد این وضعیت به همسرش که اخیرا از هم جدا شده‌اند اما هنوز بسیار درگیر هستند، چیزی نمی‌گوید. واقعا، این بیشتر شبیه یک صحنه‌چینی برای یک فیلم ترسناک است تا یک کمدی رمانتیک. علاوه بر این، مسائل منطقی را کنار بگذارید، «بازگشت به خانه» یک مورد کتاب درسی از "گفتن، نه نشان دادن" است. به ما گفته می‌شود که شخصیت‌ها نویسندگان، بازیگران، طراحان و غیره بزرگی هستند، اما هرگز این ویژگی‌ها را به ما نشان نمی‌دهند. به ما گفته می‌شود آستین "پادشاه واقعی دستکاری" است، اما هیچ کدام از اینها را نمی‌بینیم. او به نظر مردی خوب می‌آید که واقعاً فرزندانش را دوست دارد. آلیس، غریبه‌ای در صنعت فیلم نیست، زیرا پدرش کارگردان و مادرش بازیگر بود، با یکی از فیلمسازان جوان رابطه‌ای را شروع می‌کند، اما وقتی او نمی‌تواند به یک مهمانی شام بیاید، زیرا در یک جلسه گیر کرده است (و با پیامک به او اطلاع می‌دهد)، ظاهراً این یک جرم آویزان است.فیلم تا حدی از واقعیت دور است که حتی با وجود اینکه در لس‌آنجلس متنوع و امروزی اتفاق می‌افتد، حضور چهره‌ای غیرسفیدپوست در صفحه نمایش واقعاً غافلگیرکننده است. خانه دوباره، که اولین کارگردانی هالیه مایرز-شایر، دختر ملکه فیلم‌های کمدی رمانتیک، نانسی مایرز، است، در اینجا و آنجا با نقل قول یک کودک ۱۱ ساله از آگهی زولوفت خنده‌دار است، اما نه از درک بینندگان از شخصیت‌ها یا تعاملاتشان. بازیگری به دلیل فقدان عمق فیلمنامه و کارگردانی، ضعیف است. هری (الکساندر)، که ظاهراً پسر جذابی است، اساساً در کل فیلم همان لبخند خود را حفظ می‌کند، به جای اینکه در صحنه‌هایش سطوح و تاکتیک‌های مختلف را پیدا کند، که این موضوع به مایرز-شایر برمی‌گردد. بازیگری تا حدی در صحنه‌هایی که ویث‌اسپون در کشمکشی بین آستین و مهمانانش قرار می‌گیرد و در صحنه‌ای که آستین و تدی با هم روبرو می‌شوند، به خود می‌آید، اما حتی آن صحنه هم ناگهان به دعوایی ختم می‌شود که برای خنداندن (مخاطب) طراحی شده است. تم آشکار خانه دوباره، که انتخاب خانواده‌ات است، به جای اینکه صرفاً در آن متولد شوی، بدون حرکت روی سطح کم عمق و نامشخصش باقی می‌ماند.