جاسوس

سوزان کوپر (با بازی ملیسا مک‌کارتی) یکی از بهترین ماموران سیا است. اما شما هرگز متوجه آن نمی‌شوید: او راضی است در نقش پشتیبان برای برَدلی فاین خوش‌قیافه (با بازی جود لا) ظاهر شود، در حالی که برَدلی در میدان است و سوزان از طریق دوربین و هدفون او را تماشا می‌کند و همیشه آماده هشدار دادن به او در مورد خطرات احتمالی است. اما یک روز، برَدلی در میانه یک ماموریت گیر می‌افتد و در نتیجه هویت ماموران دیگر، از جمله ریک فورد (با بازی جیسون استاتهام) فاش می‌شود. حالا سازمان به یک مامور ناشناس مثل سوزان نیاز دارد تا رینا بوینوف (با بازی رز بیرن)، دختر یک فروشنده اسلحه را تعقیب کند، کسی که ممکن است بداند برای برَدلی چه اتفاقی افتاده و همچنین محل یک بمب هسته‌ای واقعی را بداند. آیا سوزان می‌تواند در میدان موفق شود؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد میزان خشونتی که در فیلم جاسوس وجود دارد و مقایسه آن با فیلم‌هایی که بیشتر بر اکشن تمرکز دارند، صحبت کنند. آیا لحن فیلم بر تأثیر محتوا تأثیر می‌گذارد؟ آیا تماشای فیلم‌های خشن کودکان را پرخاشگرتر می‌کند؟
• مک‌کارتی به خاطر کمدی فیزیکی و اغلب دهان‌گشادش شناخته شده است؛ آیا فکر می‌کنید این فیلم بدون این عناصر یکسان می‌بود؟ چگونه حضور یک زن در نقش مرکزی بر تاثیر محتوای زننده فیلم تاثیر می‌گذارد؟
• سوزان چرا ظاهراً راضی بود که برای مدت طولانی نقش دوم را در مقابل یک مامور مرد بازی کند؟ آیا این موضوع تعجب‌آور به نظر می‌رسد؟ چرا؟ چرا این موضوع که پوشش‌های او او را غمگین و تنها نشان می‌دهد، خنده‌دار است؟ این کلیشه‌ها به چه تصورات رایج و کلیشه‌ای اشاره دارند؟ و در نهایت، فیلم با این تصورات چگونه برخورد می‌کند؟

والدین باید بدانند که فیلم جاسوس یک کمدی خنده‌دار اما بی‌ادبانه از ژانر جاسوسی است. این فیلم بسیار بی‌احترامی‌آمیز است و پر از کلمات رکیک است، و همچنین صحنه‌های مبارزه‌ای که باعث ناراحتی و آزار می‌شوند (از جمله برخی مرگ‌های گرافیکی با شلیک گلوله، چاقو و سقوط از ارتفاع). بنابراین برای بینندگان جوان مناسب نیست. همچنین محتوای جنسی زیادی در فیلم وجود دارد (از جمله تصاویری از اندام تناسلی مرد در دوربین و تلمیحات قوی). با این حال، فیلم جاسوس دارای یک بازیگر زن قدرتمند و بسیار خنده‌دار، ملیسا مک‌کارتی است، که برای هالیوود تازگی دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم واقعاً سرگرم‌کننده است، با وجود اینکه اولین فیلم طنز جاسوسی نیست که می‌بینیم. اما واقعاً سرگرم‌کننده است—در نهایت، فیلمی که استعدادهای شگرف مک‌کارتی را به نمایش می‌گذارد، و بدون اینکه او را در موقعیت همیشگی قرار دهد که هدف شوخی‌های مربوط به وزن او باشد. وقتی شخصیت او به خود واقعی‌اش می‌رسد، سوزان کوپر باهوش، بذله‌گو، استراتژیک، زرنگ، و قوی است. بله، او در برخی مواقع به شکل‌هایی درمی‌آید که به استریوتایپ «زن دیوانه‌ی گربه‌باز» نزدیک است، اما او این استریوتایپ‌ها را هم مثل خیلی استریوتایپ‌های دیگر می‌شکند. براوو!تبریک به بقیه بازیگران، به‌خصوص استاتم (به‌طور شگفت‌آوری) بی‌قید و بند، که اساساً از هر «قهرمان اکشن جدی» دیگری که قبلاً در فیلم‌ها به تصویر کشیده بود، تمسخر می‌کند. لاو جیمز باندی است با حس شوخ‌طبعی. و برن فراتر از درخشان است: او می‌داند که لحظات طنزآمیز کجا هستند و همیشه به موقع آنها را می‌زند. شاید تنها شکایت عمده از فیلم جاسوس این است که هنوز هم تا حدودی به شوخی‌هایی متکی است که فرض می‌کنند مک‌کارتی از نظر ظاهری جذابیت متعارف ندارد، فرضی که کمی قدیمی شده است. شاید دفعه بعد، فیلمسازان دیگر نیازی نداشته باشند که به ما بگویند که او چقدر از بمب‌های جذاب هالیوود «متفاوت» است و «درک» اینکه او فوق‌العاده است، دیگر یک کشف بزرگ نخواهد بود.