زامبیلنیوم

هکتور بعد از مرگ همسرش، در کنار دختر کوچکش لوسی زندگی می‌کند. در شهر آن‌ها پارکی وجود دارد که نامش پارک زامبی‌هاست. در آن پارک افرادی به شکل زامبی مردم را می‌ترسانند و تجربه‌ی هیجان‌انگیزی به آن‌ها می‌دهند. اما نکته اینجاست که کارکنان پارک واقعا هیولا هستند ولی مردم فکر می‌کنند آن‌ها تنها گریم هیولا دارند. زمانی که هکتور به پارک می‌رود تا آنجا را بررسی کند، فرانسیس، مدیر مجموعه، او را می‌کشد و هکتور نیز یکی از اعضای آنجا می‌شود. رئیس فرانسیس زمانی که پارک را در رکود می‌بیند، به فرانسیس پانزده روز مهلت می‌دهد تا بازدید پارک را بالا ببرد. هکتور نیز برای آنکه دخترش به پارک بیاید و بتواند او را ببیند، به فرانسیس کمک می‌کند. تا اینکه یکی از افراد آن مجموعه که پسری جوان و مغرور است به نام استیون به موفقیت هکتور حسادت می‌کند و توطئه‌ می‌کند تا مدیریت را از فرانسیس بگیرد. سرانجام هکتور و دیگر هیولاها با هم متحد می‌شوند و استیو را نابود می‌کنند و مجموعه‌ی «زامبیلنیوم» را پس می‌گیرند.

• آیا منطقی است که انسان‌ها بعد از مرگ تبدیل به هیولا شوند؟ پس چه زمانی باید جزای کارهای خوب و بدشان را بگیرند؟ چرا استیو به هکتور حسادت می‌کرد؟ چرا هکتور از بی‌توجهی به دخترش پشیمان شد؟ خلاصه: آیا منطقی است که انسان‌ها بعد از مرگ تبدیل به هیولا شوند؟ پس چه زمانی باید جزای کارهای خوب و بدشان را بگیرند؟

این انیمیشن با آموزه‌های دینی در تضاد است. معاد را انکار می‌کند و مدعی است که انسان‌ها بعد از مرگ تبدیل به هیولا می‌شوند. در جایی از این اثر هیولاها خود را فرزند شیطان می‌نامند و معتقدند روح خود را به شیطان فروخته‌اند و از دستورات او پیروی می‌کنند. رئیس همه‌ی آن‌ها شخصی است که آتش از خود ساطع می‌کند. نمادگرایی‌ نیز در این اثر مشهود است که همه و همه این‌ هشدار را به ما می‌دهند که این انیمیشن ارزش تماشا ندارد و چه بسا دیدن آن به فرزند شما آسیب بزند. اگر فرزندتان این اثر را مشاهده کرد با او درباره‌ی باورهای اصیل دینی درباره‌ی جهان پس از مرگ صحبت کنید. خلاصه: درباره‌ی رویکرد دینی ما نسبت به معاد و جهان آخرت با فرزند خود صحبت کنید.