«مثل دیوانه‌ها»

«مثل دیوانه‌ها» نگاهی نزدیک به اولین عشق است و داستان زوج جوانی را روایت می‌کند: آنا (فلیسیتی جونز)، دانشجوی بریتانیایی، و جیکوب (آنتون یلچین)، دستیار آموزشی آمریکایی او، که در سال آخر کالج در لس‌آنجلس به‌شدت عاشق هم می‌شوند. آنا نمی‌تواند از جیکوب جدا شود و بعد از پایان ویزایش، تصمیم می‌گیرد در لس‌آنجلس بماند و بعد از گذراندن تابستان در انگلستان، به خانه برگردد. اما وقتی سعی می‌کند به آمریکا برگردد، در مرز از ورودش جلوگیری می‌شود و این اتفاق آن‌ها را وارد رابطه‌ای دورافتاده و دشوار می‌کند. به‌علاوه، کار روزنامه‌نگاری آنا در لندن به‌خوبی شروع شده و کسب‌وکار مبلمان جیکوب در لس‌آنجلس در آستانه‌ی رونق گرفتن است. آن‌ها با وجود مشکلات و حواس‌پرتی‌های دیگر، نمی‌توانند از هم دور بمانند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد رابطه آنا و جیکوب صحبت کنند. آیا این رابطه سالم است؟ چگونه در طول فیلم تغییر می‌کند؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌ها و دیدگاه‌های خود در مورد روابط و مسائل جنسی گفتگو کنید.»
• «فیلم رابطه جنسی را چگونه به تصویر می‌کشد؟ در مورد مصرف الکل چطور؟ آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای برای هر دو موضوع در فیلم وجود دارد؟»

«والدین باید بدانند که این یک داستان عاشقانه زیبا در مورد دو نفر در دهه بیست زندگی‌شان است که در دانشگاه با هم آشنا می‌شوند، اما به زودی باید رابطه‌ای را مدیریت کنند که با اقیانوس‌ها و مسیرهای زندگی متفاوت از هم جدا شده است. زوج‌ها در لحظات صمیمی نشان داده می‌شوند (شانه‌های برهنه، بوسیدن) و شنیده می‌شوند (برخی ناله‌ها)، اما برهنگی گرافیکی وجود ندارد؛ به نظر می‌رسد فیلم بیشتر به احساسات بین عاشقان علاقه‌مند است: اینکه چگونه رشد می‌کنند، گیج می‌شوند و فاصله می‌گیرند. همچنین مقداری فحاشی (از جمله "s--t" و "f--k") و موضوعات بالغانه (مثل خیانت و برخی پیچیدگی‌های مهاجرتی) وجود دارد، و همچنین مقدار قابل توجهی نوشیدن الکل در اجتماع. شخصیت‌ها در مورد کاهش مصرف الکل صحبت می‌کنند و بحثی در مورد رابطه جنسی ایمن وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.»

«اگر هنگام تماشای این فیلم هیجان‌انگیز ساندنس احساس کردید که وارد رابطه‌ای خصوصی شده‌اید، تنها نیستید؛ این فیلم آنقدر صمیمی و واقعی است. کارگردان و نویسنده، دریک دورموس و شریک نویسندگی‌اش، طرح‌های مفصلی را با بازیگران به اشتراک گذاشتند اما به آنها اجازه دادند تا در طول یک دوره تمرین فشرده، گفتگوهای خود را بداهه‌پردازی کنند، که به کل پروژه اصالت و عمق احساسی شگفت‌انگیزی بخشید. با استعدادهای درخشان جونز و یلچین، واقعاً احساس می‌کنید که شاهد عاشق شدن دو نفر هستید—و با توجه به موانعی که از ابتدا برای بینندگان آشکار است، درد می‌کشیم زیرا می‌دانیم که آنها راهی پر پیچ و خم و پُر خطر را انتخاب می‌کنند.»آنچه که فیلم «مثل دیوانه‌ها» به‌خوبی به تصویر می‌کشد، حس اولین عشق بزرگسالانه است: هم پر از امید و امکانات، و هم غیرممکن به نظر رسیدن آن. و اینکه چگونه ما با وجود همه‌ی اینها، با تمام وجود خود را در آن غرق می‌کنیم، چون واقعاً چه انتخاب دیگری داریم؟ بی‌پروایی جوانی در اینجا پیامدهایی دارد، اما اجباری یا تصنعی به نظر نمی‌رسند. ممکن است در مورد انگیزه‌های برخی از تصمیمات آنا و جیکوب تردید داشته باشید -- یک نقطه‌ی داستانی که حول نحوه‌ی رفتار آنها وقتی از هم دور هستند، به‌خصوص گیج‌کننده است -- اما خود شخصیت‌ها را زیر سؤال نمی‌بریم. برای اینکه فیلمی مثل این کار کند، بسیار مهم است. ما برای آنها دعا می‌کنیم، علی‌رغم خردی که به سختی به دست آورده‌ایم. آیا این همان چیزی نیست که در عشقی مثل این اتفاق می‌افتد؟