ستاره‌ای را آرزو کن

الکسیا ویتون (با بازی کاترین هیگل) یک مدگرای عاشق پسرها است؛ خواهر کوچکتر هیلی (دنیال هریسون) یک تنبل باهوش است. آنها نمی‌توانند متفاوت‌تر باشند، با این حال هیلی آرزوی محبوبیت، دوست پسر ورزشی، زیبایی و زندگی راحت‌تر خواهر بزرگترش را دارد. وقتی او به یک ستاره دنباله‌دار آرزو می‌کند و صبح روز بعد در بدن الکسیا بیدار می‌شود، فکر می‌کند که به آرزویش رسیده است، تا اینکه کم‌کم متوجه می‌شود چه چیزی را از دست داده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد کلیشه‌ها صحبت کنند. برخی از کلیشه‌های رایج که در فیلم دیدید چه بودند؟ تا چه حد این کلیشه‌ها در تجربه شما صحت دارند؟ آیا راهی وجود داشت که فیلم دختران را بدون کلیشه‌سازی به تصویر بکشد؟
• چه چیزی باعث شد که خواهران در نهایت دیدگاه یکدیگر را درک و ارج نهند؟ چگونه می‌توانیم در زندگی واقعی، بدون اینکه واقعاً بدن‌های خود را با دیگری عوض کنیم، این کار را انجام دهیم؟
• یک نکته‌ی جالب در این فیلم این است که حتی ممکن است در مورد کسانی که می‌شناسیم نیز کلیشه‌پردازی کنیم. آیا تاکنون چنین کاری کرده‌اید؟ آن کلیشه چه بود و چگونه متوجه شدید که در مورد آن شخص اشتباه می‌کردید؟

والدین باید بدانند که " آرزوی ستاره‌ای " یک کمدی خانوادگی محصول ۱۹۹۶ درباره دو خواهر دبیرستانی است که بدن‌های خود را با یکدیگر عوض می‌کنند. در سراسر فیلم صحنه‌های تحریک‌آمیز وجود دارد، هر دو دختر لباس‌های تحریک‌آمیز می‌پوشند و برخی صحنه‌های عاشقانه و یک رقص سبک استریپ‌تیز در کافه‌تریا وجود دارد. پرداختن نسبتا بالغ به روابط جنسی، عشق‌بازی و صحنه‌های تحریک‌آمیز باعث می‌شود که این فیلم برای نوجوانان مناسب‌تر باشد.

فیلم "آرزو زیر ستاره" بر اساس یک ایده جذاب اما تا حدی کلیشه‌ای ساخته شده است. این فیلم درباره این است که چه اتفاقی می‌افتد اگر بتوانید برای حتی چند روز جای خود را با کسی که زندگی بهتری دارد، عوض کنید. فیلم‌هایی مانند "بزرگ"، "سیزده ساله به سی سالگی" و "جمعه دیوانه‌وار" نیز بر اساس همین ایده «چه می‌شد اگر» اما با نتایجی بهتر ساخته شده‌اند، اما فیلم "آرزو زیر ستاره" نیز فاقد جذابیت نیست. در این فیلم، هیگل و هریسون شیمی خوبی با یکدیگر دارند و اینکه هر دو به دنبال یک دوست پسر هستند و در نهایت مجبور می‌شوند نقاط قوت و ضعف یکدیگر را درک کنند، بینش‌های جالبی را در مورد رقابت خواهر و برادری و تفکر چمن همسایه سبزتر در مورد زندگی دیگران ارائه می‌کند.متاسفانه، این فیلم کمی به کلیشه‌های رایج درباره باهوش بودن در مقابل محبوب یا مدگرا بودن نزدیک می‌شود. همچنین به دلیل اینکه دوربین زمان زیادی را صرف حرکت روی بدن هیگل در حال پوشیدن مینی‌ژوپ‌ها می‌کند و به دلیل ظاهر او، محبت‌های پسرش و لباس پوشیدن به شیوه‌ای جسورانه بخشی از داستان می‌شود (که شامل بوسیدن‌های زیاد، برخی سوت‌های استقبال‌آمیز و رقصی به سبک استریپ‌تیز می‌شود)، این فیلم را به حوزه‌ای بالغ‌تر هدایت می‌کند. بازی‌های اصلی بد نیستند (اگرچه تقریباً همه نقش‌های مکمل فراموش‌شدنی هستند) و پیام‌ها در نهایت مثبت هستند، اما ممکن است والدین کمی با تمرکز مکرر بر هیگل به جای محتوای بیشتر احساس ناراحتی کنند.