چهار شگفت انگیز

فانتاستیک فور (2015) داستان منشأ نسخه‌ی جوان‌تر چهار قهرمان داستان‌های مصور را روایت می‌کند. ریید ریچاردز (با بازی مایلز تلر)، یک نابغه‌ی علمی، و بن گریم (با بازی جیمی بل)، که از زمان دبیرستان با هم دوست هستند، روی یک دستگاه انتقال‌دهنده کار می‌کنند. در جشنواره‌ی علمی محلی، فرانکلین استورم (رگ ای. کتی) بسیار تحت تأثیر دستگاه دست‌ساز ریید قرار می‌گیرد و به او بورس کامل می‌دهد تا به انستیتوی باکستر در منهتن بپیوندد، جایی که تیم استورم روی یک دستگاه مشابه کار می‌کند. ریید به تیم می‌پیوندد و با دانشمندان دیگری مانند ویکتور ون دام (توبی کبل) و فرزند استورم، سو (کیت مارا) که متخصص الگوها است و جانی (مایکل بی. جوردن) که عاشق ماشین‌ها است، همکاری می‌کند. اما وقتی دستگاه را کامل می‌کنند، پسران از جمله بن، در یک سفر شب‌نشینی الکلی به بعد دیگری سفر می‌کنند که در آنجا اتفاقاتی می‌افتد و آنها برای همیشه تغییر می‌کنند (سو می‌تواند نامرئی شود، ریید می‌تواند بدن خود را به شکل‌های مختلف بکشد، جانی می‌تواند خود را آتش بزند و بن به یک موجود سنگی غول‌پیکر تبدیل می‌شود).

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت فیلم‌های ابرقهرمانی صحبت کنند. آیا همه فیلم‌هایی که از کتاب‌های مصور اقتباس می‌شوند، در یک سطح هستند؟ چرا برخی از آن‌ها برجسته‌تر هستند؟ آیا نوع خشونتی که کودکان در این نوع فیلم می‌بینند، تاثیری متفاوت از خشونت موجود در فیلم‌های ترسناک دارد؟
• در این مورد بحث کنید که چگونه این ابرقدرت‌ها زندگی شخصیت‌ها را تغییر می‌دهند و هر کدام چگونه تصمیم می‌گیرند از آنها استفاده کنند.
• کسانی که با فیلم‌های قبلی «چهار شگفت‌انگیز» آشنا هستند، در مورد تفاوت‌های بین این دو داستان و نحوه برخورد آنها با ابرقهرمانان مبتنی بر کمیک صحبت می‌کنند.
• این فیلم چگونه نوشیدن الکل را به تصویر می‌کشد؟ آیا پیامدهای آن واقع‌گرایانه هستند؟

والدین باید بدانند که فیلم چهار شگفت‌انگیز (۲۰۱۵) جدیدترین اقتباس از کتاب مصور محبوب مارول است که حدود ۱۰ سال پس از آخرین اقتباس از این مجموعه ساخته شده است. برخلاف نسخه قبلی، این فیلم نسخه‌ای بسیار جوان‌تر از قهرمانان را به تصویر می‌کشد و چهار بازیگر با محبوبیت نوجوانان را در نقش‌های اصلی دارد: مایلس تلر در نقش رید ریچاردز، کیت مارا در نقش سو استورم، مایکل بی. جوردن در نقش جانی استورم و جیمی بل در نقش بن گریم. صحنه‌های انفجاری وجود دارد اما میزان خشونت در این فیلم کمی کمتر از سایر اقتباس‌های مارول است، تا زمانی که به پایان فیلم می‌رسیم که شاهد مرگ‌های متعددی هستیم که برخی از آنها بسیار خونین هستند (شخصیت منفی، سرها را منفجر می‌کند، افراد را می‌کشد و با قدرت ذهن خود باعث آسیب و جراحت می‌شود). صحنه تبدیل شدن قهرمانان نیز بسیار شدید است و شخصیت «چیز» به عنوان یک سلاح نظامی استفاده می‌شود که باعث مرگ ده‌ها نفر می‌شود. الفاظ تند گاه به گاه استفاده می‌شود، مانند "س--ت"، "احمق" و "لعنتی"، و اگرچه برخی از نوشیدن الکل توسط نوجوانان وجود دارد، اما تقریباً هیچ رابطه عاشقانه‌ای به جز برخی اظهارات عاشقانه و نگاه‌های پرمعنا دیده نمی‌شود. چهار شخصیت اصلی با یکدیگر همکاری می‌کنند و پیام‌های کار تیمی و اعتماد را منتقل می‌کنند.

جاش ترنک، نویسنده و کارگردان فیلم هوشمندانه کرونیکل، در ماموریت خود برای احیای مجموعه فیلم‌های فنتاستیک فور ناکام مانده است. این فیلم کسل‌کننده است و فاقد گفتگوهای جذاب و هیجانات بصری است که دنیای مارول معمولا ارائه می‌کند. بخش زیادی از فیلم صرف مقدمه‌چینی و توضیحات می‌شود، اما پردازش شخصیت‌ها ضعیف است و دیالوگ‌ها فاقد شوخ‌طبعی و درام رابطه‌ای هستند که برای درخشش داستان‌های ابرقهرمانی گروهی لازم است. همه بازیگران اصلی بسیار بااستعداد هستند (تلر و جردن به‌ویژه دو بازیگر بیست‌وچندساله برتر هالیوود هستند)، اما استعداد آنها در این بازسازی کند و کسل‌کننده که بهبود چندانی نسبت به نسخه بی‌روح سال ۲۰۰۵ ندارد، هدر رفته است.در نهایت، وقتی که شخصیت منفی (که فاش کردن نامش اسپویل نیست، دکتر دوم است) ظاهر می‌شود و رویارویی آغاز می‌گردد، انگیزه‌ی دکتر دوم برای اعمالش چندان روشن نیست؛ او فقط آنجا حضور دارد و در حالی که با قدرت تله‌کینتیک خود به قتل‌هایی خونین دست می‌زند، چندان تاثیرگذار نیست. تا زمانی که «رید» برادران «استورم» و «بن» (ملقب به چیز) را با این کلیشه که «او از هر کدام از ما قوی‌تر است، اما از همه‌ی ما با هم قوی‌تر نیست» متقاعد می‌کند، مخاطبان آماده‌ی ترک سالن سینما هستند. شاید «ترانک» فکر کرده که می‌تواند روابط شخصیت‌ها و مشکلات ریتم را در دنباله‌ها حل کند، اما این فرنچایز به یک جهت‌گیری جدید نیاز دارد تا آن را به سمت مسیری سریع‌تر و هیجان‌انگیزتر سوق دهد.