آشیل، کارآگاه مشهور جهانی

استنلی کید، پسربچه‌ی ۱۰ ساله‌ای است که کراوات، بارانی و کلاه فدورا به سر دارد و دلتنگ روزهای ساده‌تر است، همان‌طور که در فیلم‌های سیاه و سفید نوآر دهه ۱۹۴۰ به تصویر کشیده شده و پس‌زمینه‌ی این فیلم را تشکیل می‌دهند. او با صدایی زیر و پیش از بلوغ، مستقیماً به دوربین صحبت می‌کند و از زبانی استفاده می‌کند که یادآور رمان‌های ریموند چندلر است: «مثل نیش پشه‌ای در وسط کَتم که نمی‌توانم به آن برسم، آزارم می‌داد» و زندگی کارآگاهی‌اش پر است از «بانوان دیوانه». پدرش مرده و مادرش مشکلات سلامتی مکرری دارد که باعث شده او زودتر از سنش بزرگ شود. آخرین باری که مادرش به بیمارستان رفت، او و خواهرش توسط یک مددکار اجتماعی به سرپرستی خانواده‌ای دیگر سپرده شدند. استنلی نقشه می‌کشد تا از تکرار این سرنوشت اجتناب کند و از دختر عموی گوتیک خود، آدیسون، می‌خواهد که با او و خواهرش بماند. اگرچه او شهروند نمونه‌ای نیست، اما در ۱۸ سالگی به عنوان یک سرپرست بزرگسال واجد شرایط است و این موضوع، خدمات رفاه کودکان را دور نگه می‌دارد. او همچنین باید موج جرم و جنایت محلی را متوقف کند و راز دزدی‌ها را کشف کند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد رابطهٔ بین برادر و خواهر صحبت کنند. چرا فکر می‌کنید او با خواهرش این‌طور رفتار می‌کند؟ وقتی او خواهرش را از مدرسه می‌گیرد و برایش شام درست می‌کند، آیا فکر می‌کنید این نشانه‌هایی از توجه و مراقبت بیشتر از آن چیزی است که نشان می‌دهد؟»
• استنلی از مغز خود برای حل معما‌ها استفاده می‌کند. آیا معما‌ها شما را به فکر فرو می‌برند؟ آیا از کشف و فهمیدن چیزهای جدید لذت می‌برید؟
• «وقتی استنلی متوجه می‌شود که چه کسی اسکوترها و تلفن همراه را دزدیده است، هویت واقعی دزدها را به قربانیان نمی‌گوید. به نظر شما چرا این کار را می‌کند؟»

والدین باید بدانند که «کارآگاه مشهور جهانی بچه‌ها» یک ماجراجویی خانوادگی محصول ۲۰۱۳ است. این داستان دربارهٔ یک پسر ۱۰ ساله کارآگاه است که از نظر ذهنی بسیار فراتر از سن خود است و بیشتر لحن آن کمدی است. اما در این فیلم، کودکان پس از بستری شدن مادرشان، خودشان را اداره می‌کنند. آنها از دست یک مددکار اجتماعی فرار می‌کنند و از یک پسرخالهٔ بداخلاق کمک می‌گیرند تا از رفتن به مراکز خدمات اجتماعی و سرپرستی دور بمانند. مرگ پدرِ موسیقی‌دانِ پسر در حین فروپاشی صحنهٔ نمایش، ذکر شده است. یکی از شخصیت‌ها به‌ظاهر به‌عنوان شوخی، پیشنهاد می‌دهد که تعداد بیشتری از مددکاران اجتماعی باید اعدام شوند. در تنها مورد استفاده از کلمهٔ «احمق»، بخشی از آن سانسور شده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

اگرچه این ایده جذاب است—پسری که عاشق دنیای داستان‌ها و فیلم‌های نوآر است و به عنوان یک کارآگاه "فعالیت" می‌کند—اما اجرای آن ضعف‌هایی دارد. دیالوگ‌ها با لحن آهنگین و غیرحرفه‌ای ارائه می‌شوند، و صحنه‌پردازی‌ها نامناسب است. این ممکن است فنی به نظر برسد، اما مخاطبانی که به فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی تجاری و حرفه‌ای عادت دارند، آگاهانه یا ناخودآگاه، این ضعف‌ها را به عنوان نشانه‌ای از کار آماتوری در نظر می‌گیرند. لحن فیلم عمدتاً کمدی است، اما بینندگان بزرگسال ممکن است نگران کودکان جوانی باشند که مجبورند به تنهایی از خود مراقبت کنند. این شرایط مهارت‌های بقا و بلوغ آنها را به نمایش می‌گذارد، اما در عین حال نگران‌کننده است که کودکان بدون نظارت بزرگسالان زندگی می‌کنند. پیام فیلم ممکن است این باشد که کودکان می‌توانند بدون مداخله بزرگسالان، خیال‌پردازی‌های مهم خود را تجربه کنند، و تلاش برای کمرنگ کردن حضور بزرگسالان با نمایش شخصیت‌های بزرگسال فقط از گردن به پایین، و گاهی فقط با نمای نزدیک کفش‌هایشان، تقویت می‌شود. رازهای بهتری در دنیای سینما وجود دارد.