پل‌های شهرستان مدیسون

رابرت کینکید (با بازی کلینت ایستوود که کارگردانی فیلم را نیز بر عهده داشته) عکاس نشنال جئوگرافیک است که در سال ۱۹۶۰ در حال رانندگی در مناطق روستایی ایالت آیووا به دنبال پل‌های معروف پوشیده از گیاهان بالارونده است، پل‌های معروف مادیسون کانتی که قرار است از آنها عکس بگیرد. او در یک مزرعه توقف می‌کند تا از فرانچسکا (با بازی مریل استریپ)، زن خانه‌دار ایتالیایی-آمریکایی تنها، آدرس بپرسد. شوهر و بچه‌های فرانچسکا در نمایشگاه ایالتی هستند. این دیدار بی‌گناه به یک عشق عمیق چهار روزه تبدیل می‌شود و اگرچه آنها با درد و رنج از هم جدا می‌شوند، اما هیچ‌کدام دیگری را فراموش نمی‌کنند. رابرت در تلاش برای متقاعد کردن فرانچسکا برای ترک شوهرش و بچه‌های نوجوانشان، دردناکانه متوجه می‌شود که هر کاری تا آن لحظه انجام داده، او را به سمت فرانچسکا هدایت کرده است. فرانچسکا می‌خواهد با او برود اما نمی‌تواند به شوهرش آسیب برساند. او متوجه می‌شود که اگرچه بچه‌هایش که تقریبا بزرگ شده‌اند، دیگر با او صحبت نمی‌کنند، اما هنوز به او نیاز دارند. او نمی‌خواهد زندگی آنها را به هم بریزد یا اجازه دهد فکر کنند که او به طور کامل به آنها و پدرشان متعهد نبوده است، بنابراین تصمیم شجاعانه‌ای می‌گیرد و مانند آدری هپبورن در تعطیلات رمی و هامفری بوگارت در کازابلانکا، عشق را برای چیزی مهم‌تر از خودش فدا می‌کند. همه اینها بعد از مرگ فرانچسکا به فرزندانش که حالا میانسال شده‌اند، فاش می‌شود، در حالی که آنها با خواسته‌های عجیب فرانچسکا برای دفن او دست و پنجه نرم می‌کنند (او می‌خواهد خاکسترش در جایی که خاکستر رابرت هم در آن پراکنده شده، آرام بگیرد). بیشتر داستان در فلش‌بک‌هایی اتفاق می‌افتد که بر اساس یادداشت‌های روزانه فرانچسکا، برای خواندن فرزندانش باقی مانده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که این فیلم چگونه با داستان‌هایی مقایسه می‌شود که در مورد افرادی است که از خانه فرار می‌کنند و به دنبال علایق خود می‌روند و در نتیجه باعث سقوط خودشان می‌شوند. آیا فیلم پل‌های شهرستان مدیسون از فرانچسکا به خاطر فداکاری‌اش تقدیر می‌کند، یا فکر می‌کنید که از انتخاب او ناراضی است؟ چرا؟
• آیا فکر می‌کنید فرانچسکا کار درستی کرد؟ چرا؟ آیا فکر می‌کنید او و رابرت با هم خوشبخت می‌شدند اگر با او می‌رفت، یا فکر می‌کنید پشیمانی و احساس گناهش رابطه‌شان را خراب می‌کرد؟
• به نظر می‌رسد فیلم این موضوع را القا می‌کند که در حالی که شور و شوق و عشق عمیق بسیار نادر هستند، ممکن است به نوعی مخرب و خودخواهانه باشند. آیا موافقید؟

والدین باید بدانند که پل‌های شهرستان مدیسون یک درام عاشقانه لوکس در سال ۱۹۹۵ است که بر اساس رمان محبوب سال ۱۹۹۲ رابرت جیمز والر ساخته شده و کلینت ایستوود و مریل استریپ در آن به عنوان عاشقان میانسال ایفای نقش می‌کنند. زنی متأهل رابطه‌ای عاشقانه دارد. صحنه‌های بوسیدن و لحظاتی از عاشقان در نور کم احتمالاً نه برای نوجوانان جوان شوک‌آور است و نه توهین‌آمیز، اما ساختار فیلم بر این مفهوم تأکید دارد که والدین زندگی خصوصی پرشور و کامل‌شده‌ای دارند که فرزندان خودخواه نوجوان‌شان ممکن است از آن بی‌خبر باشند. بزرگسالان سیگار می‌کشند و الکل می‌نوشند. یک بار کلمه لعنتی شنیده می‌شود. وقتی دو عاشق در تختخواب هستند، نگاهی به باسن برهنه یکی از آن‌ها می‌اندازیم. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلمِ خوش‌ساخت، به‌مراتب بهتر از رمانِ پرفروشِ اشک‌آور و ساده‌لوحانه‌ای است که در سال ۱۹۹۲ بر اساس آن ساخته شده است. پیام کلی فیلم، که می‌گوید فداکاری شادی شخصی به‌خاطر شادی عزیزان، بهترین کار است، در واقع وجه مقابلِ بسیاری از داستان‌های مشهورِ عاشقانه است که سرنوشتِ محتومِ عاشقانِ بی‌پروا را به تصویر می‌کشند؛ عاشقانِ بی‌پروایی که همه‌چیز را به‌خاطر عشق رها می‌کنند. متاسفانه، برخی از بقایای آنچه که کتاب را آزاردهنده می‌کرد، به‌طور سرسختانه‌ای باقی مانده است؛ نوعی موعظه‌گریِ نهفته در فیلم وجود دارد، گویی هدف این است که به‌طور تحقیرآمیز به فرزندان فرانچسکا و در درجه دوم به بقیه ما، آموزش داده شود که عشق واقعی به چه شکل است.کلینت ایستوود در نقش کارگردان و رابرت، مسافر رویایی و شوالیه‌وار، و مریل استریپ در نقش دختر ایتالیایی آواره‌ای که حالا خانه‌دار روستایی در آیووا است، این فیلم را نجات می‌دهند. آن‌ها به این داستان سبک و پر از احساسات، وزن و باورپذیری می‌بخشند. عشق میان‌سالان شاید برای نوجوانان جذاب نباشد، اما نوجوانان بالغ ممکن است با این ایده ارتباط برقرار کنند که فرزندان هرگز نمی‌توانند والدین خود را به‌درستی بشناسند. فلش‌بک‌ها نه‌تنها چیزی در مورد طبیعت واقعی فرانچسکا به ما نشان می‌دهند، بلکه حس چرخه زندگی را که بسیاری از ما از آن عبور می‌کنیم، از رها کردن رویاهای کودکانه تا تحمل مرگ والدین، ایجاد می‌کنند. پل‌های شهرستان مدیسون کمی در پایان به موعظه‌گری تسلیم می‌شود، زیرا ناامیدی‌ها، از دست دادن‌ها و مرگ فرانچسکا هر دو فرزندش را به انجام بهترین کارها در زمانی که هنوز فرصت دارند، وادار می‌کند. این پیام به مخاطبان القا می‌شود که آن‌ها نیز باید همین کار را بکنند.