با ما تماس بگیرید.

الی (با بازی جودی فاستر) در سن ۸ سالگی با از دست دادن والدینش دچار بحران شدیدی می‌شود و آرزوی تماس با موجودات فرازمینی را دارد، اما از ارتباط با هر کسی روی زمین دوری می‌کند. او که از احساساتش صدمه دیده، کاملا به علم و آنچه قابل اثبات است تکیه می‌کند. بعد از یک شب گذراندن با پالمر جاس (با بازی متئو مک‌کانهی)، یک دانش‌آموختهٔ جذاب الهیات، او را ترک می‌کند تا به گوش سپردن به نجواهای جهان ادامه دهد، علی‌رغم بوروکرات‌های کوته‌بین که بودجه‌اش را قطع می‌کنند. وقتی او بالاخره چیزی می‌شنود، دولت وارد عمل می‌شود. پیام این است که ماشینی بسازد، ظاهرا برای استفاده در رفتن به منبع پیام. جاس به عنوان مشاور رئیس‌جمهور ظاهر می‌شود که به هیئت انتخاب‌کننده‌ای منصوب شده که شخصی را که این سفر را انجام خواهد داد، انتخاب می‌کند. او باور ندارد که زمین باید توسط یک بی‌خدا نمایندگی شود. و او نمی‌خواهد دوباره الی را از دست بدهد. در نهایت، او این سفر را انجام می‌دهد و متوجه می‌شود که این سفر او را به‌طور عمیقی تغییر داده است. او خود را در حال درخواست از دیگران برای باور کردن حرف‌هایش بدون مدرک، بر اساس ایمان می‌یابد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد واکنش‌های مردم به شواهد هوش فرازمینی و اینکه آیا این واکنش‌ها مطابق انتظار آن‌ها است، گفتگو کنند. چرا برخی افراد به شدت با ارتباط برقرار کردن با موجودات خارج از دنیای ما مخالفند؟ دیدگاه دانشمندان در مورد خدا و دیدگاه الهی‌دانان در مورد علم چیست؟ نقش دولت در این میان چیست؟
• در بسیاری از موارد، کسانی که سعی در آموزش دادن یک درس یا انتقال روشی برای نگاه به جهان دارند، از داستان برای ارائه باورها و عقاید خود استفاده می‌کنند. شخصیت‌های این‌گونه داستان‌ها به‌عنوان تجسم زنده‌ای از یک ایده خلق می‌شوند: سرمایه‌داری، کمونیسم، عینیت‌گرایی، آرمان‌گرایی، بدبینی، قهرمان‌گرایی، ترسویی و غیره. این شخصیت‌های فردی در این فیلم چه جنبه‌هایی از انسانیت را مجسم می‌کنند؟ آیا پیام‌های کلی فیلم مرتبط با دنیای ما به نظر می‌رسید، یا اینکه این پیام‌ها تحمیلی و به‌طور مصنوعی برای اثبات اعتبار پیام ساخته شده بودند؟
• فیلم‌هایی که در آن انسان‌ها با موجودات فرازمینی ملاقات می‌کنند تقریبا به قدمت نمایش فیلم در سینما است. چرا این داستان چنین جذابیت عمیقی دارد؟
• شخصیت‌ها چگونه استقامت و کنجکاوی را به نمایش می‌گذارند؟

والدین باید بدانند که فیلم تماس محصول ۱۹۹۹ است و دربارهٔ شگفتی‌ها و پیامدهای احتمالی اولین ارتباط انسان با موجودات فرازمینی است. در این فیلم صحنه‌های خشونت‌آمیز وجود دارد، از جمله نفوذ یک بنیادگرای مسیحی به ناسا با مواد منفجره‌ای که به سینه‌اش چسبانده و تخریب یک سفینه فضایی در آستانه پرتاب، که منجر به مرگ خود او و بسیاری دیگر می‌شود. همچنین صحنه‌های خطرناک علمی-تخیلی وجود دارد، مثل لرزش و انفجار یک سفینه فضایی دیگر. در صحنه‌ای فلش‌بک، دختری نوجوان پدرش را در پایین پله‌ها پیدا می‌کند که به دلیل حمله قلبی درگذشته است؛ و بعد از مراسم تشییع جنازه، از اینکه نتوانسته به موقع داروهای قلبی پدرش را به او برساند، ابراز تاسف می‌کند. شخصیت اصلی، که جودی فاستر نقش او را بازی می‌کند، یک اخترفیزیکدان برجسته است که با وجود مخالفت‌های بسیار، به عقایدش پایبند است؛ و در جلسات تحت سلطه مردان، اغلب مورد تحقیر و توهین قرار می‌گیرد. در واقع، خود شخصیت‌ها تجسم فلسفه‌ها، اعتقادات و ایدئولوژی‌های غالب هستند که توسط میلیاردها انسان دنبال می‌شوند: تفکر عقلانی، معنویت، بنیادگرایی، بوروکراسی و غیره. در فیلم گاهی الفاظی مانند "s--t" و "bitch" به کار رفته است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بر اساس رمان کارل ساگان در مورد تلاش‌های یک دانشمند جوان برای برقراری ارتباط با موجودات هوشمند فرازمینی، فیلم تماشایی تماس، فرصتی مناسب برای بحث در مورد چگونگی دانسته‌های ما، چه بر اساس ایمان و چه بر اساس اثبات، فراهم می‌کند.ساگن، دانشمندی که در برنامه فضایی مشاوره می‌داد و مجری برنامه‌های تلویزیونی عمومی در مورد جهان بود، سوالات مهمی را در مورد ارتباط (و گاهی موانع) بین علم، تجارت، سیاست و مفاهیم خداوند مطرح کرد. اگر او در پرسیدن این سوالات بهتر از پاسخ دادن به آنها عمل کند، حداقل با اصول اعتقادی دانشمندان همسو است که تنها گناه ترسیدن از پرسیدن سوالات درست است -- و داشتن ذهنی باز نسبت به پاسخ‌ها.