گرگ ها

در گرگ‌ها، آنتونی کلر (تیلور جان اسمیت) ستاره بسکتبال دبیرستانی است که مشتاقانه منتظر حضور در دانشگاه کرنل است. اما چند مشکل پیش می‌آید. مهربانی و کار تیمی آنتونی در زمین بسکتبال مورد نکوهش مربی دانشگاه قرار می‌گیرد، دوست‌دخترش ممکن است باردار باشد و پدرش، لی (مایکل شانون)، به هیچ وجه الگوی شایسته‌ای نیست. لی، استاد ادبیات دانشگاهی مغرور و قماربازی وسواسی است که بدهی عظیمی انباشته کرده و افراد خطرناکی به دنبال او هستند. سپس، لی در یک بازی تک‌به‌تک به‌شدت و با بی‌رحمی آنتونی را مجروح می‌کند. آنتونی بازی بزرگ بعدی را از دست می‌دهد، اما وقتی متوجه می‌شود پدرش ممکن است از آسیب او سوءاستفاده کرده باشد، تصمیم قاطعی می‌گیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم گرگ‌ها صحبت کنند. کدام بخش‌های آن تکان‌دهنده بود؟ فیلم‌سازان چه چیزهایی را انتخاب کردند که نشان دهند و چه چیزهایی را انتخاب کردند که نشان ندهند؟ این انتخاب‌ها چگونه بر تاثیر فیلم بر مخاطب تاثیر می‌گذارد؟
• فیلم در مورد رابطه جنسی نوجوانان چه نظری دارد؟ مزایا و معایب این موضوع چیست؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌های خود در مورد رابطه جنسی و روابط صحبت کنید.
• در فیلم نوشیدن چطور نمایش داده شده است؟ آیا جذاب یا باحال به نظر می‌رسد؟ آیا پیامدهایی دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چطور گرگ‌ها را در مقایسه با فیلم‌های بسکتبالی که دیده‌اید، ارزیابی می‌کنید؟ آیا با فیلم‌های دیگر در ژانر بلوغ مقایسه‌اش می‌کنید؟

والدین باید بدانند که گرگ‌ها یک درام بلوغ درباره یک ستاره بسکتبال نوجوان و پدرش است که معتاد به قمار است. در زمین بسکتبال، زد و خورد و مشت زدن وجود دارد، با مقداری خون، و همچنین خشونت شوک‌آوری که توسط پدر علیه پسرش انجام می‌شود (پدر سیلی به صورت پسرش می‌زند و سپس در حین بازی بسکتبال، او را به شدت مجروح می‌کند). نوجوانان همدیگر را می‌بوسند و رابطه جنسی بین آنها پیشنهاد می‌شود، به خصوص زمانی که گفته می‌شود دختر باردار است. بزرگسالان نیز در حال بوسیدن نشان داده می‌شوند. زبان فیلم تند است و از کلمات "f--k"، "motherf----r"، "s--t" و بسیاری کلمات دیگر استفاده می‌شود؛ کلمه "N" و توهین‌های نژادی دیگر نیز شنیده می‌شود. یک بزرگسال در حال نوشیدن و مستی نشان داده می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

در حالی که بازی‌ها در این درام بلوغ قوی هستند، از آشنا و قابل پیش‌بینی بودن رنج می‌برد و فیلمبرداری دست‌گیره‌ای لرزان به طور مداوم جادوی روایت داستان را می‌شکند. نویسنده/کارگردان بارت فروندلیش (بچه را بگیر) بازیگرانش را به خوبی انتخاب کرده است: شانون یکی از بهترین بازیگران امروز است و از کاوش در ناکامی‌های عمیق شخصیتش هراسی ندارد. به نظر می‌رسد اسمیت واقعاً می‌تواند بازی کند و کارلا گوجینو به عنوان مادر آنتونی، یک شخصیت فعال است و فقط برای حمایت از شخصیت‌های مرد حضور ندارد. علاوه بر این، کریس باور به عنوان عمو چارلی آنتونی، مردی با گذشته‌ای خاص، درخشان است.اما فیلمبرداری سبز مایل به خاکستری و نامناسب گرگ‌ها، لحظات شخصیت‌ها را ساختگی و غیرطبیعی جلوه می‌دهد، و تدوین نامنظم، بازی‌های بسکتبال را پراکنده و نه دراماتیک نشان می‌دهد. علاوه بر این، تکه‌هایی از داستان به صورت نامناسبی در هم ادغام شده‌اند، که به شخصیت‌ها زمان کمتری برای نفس کشیدن و توسعه می‌دهد. اما شاید بیش از همه، شباهت این فیلم به فیلم عالی «قمارباز» ساخته کارل رایز و جیمز توباک در سال 1974 و بازسازی آن در سال 2014 با بازی مارک والبرگ، آزاردهنده است.