جک دل‌های سرخ

جکِ دل‌های سرخ، داستان دختری ۱۸ ساله به نام جک (آنا سوفیا راب) است که به شدت به دنبال سرپرستی خواهرش، کوک (سوفیا آن کاروسو) است، در غیر این صورت او باید در خانواده‌های جایگزین زندگی کند. جک، مجرمی است که مرتکب کلاهبرداری و دزدی شده و در حال فرار از دست مقامات است. با کمک یک دوست، جک خود را به عنوان یک مربی ویژه ماهر به نام دونا جا می‌زند و در روز مصاحبه برای موقعیت شغلی در خانه‌ای که از دختری ۱۱ ساله مبتلا به اوتیسم به نام گلوری مراقبت می‌کنند، شرکت می‌کند. مادر گلوری، کی (فامکه یانسن)، پس‌انداز خانواده را خرج کرده و حالا برای اولین بار از زمان نوزادی گلوری، مجبور به کار کردن است. او تحت تأثیر رزومه و مراجع دونا قرار می‌گیرد. جک به عنوان دونا استخدام می‌شود، اما هیچ ایده‌ای از چالش‌های پیش رو با گلوری ندارد و باید در مدرسه و در طول فعالیت‌ها و درمان‌های مختلف، او را همراهی کند. علی‌رغم رفتارهای تند و خشن جک، او موفق می‌شود خود را به عنوان دونا جا بزند، به جز زمانی که در حضور برادر ۱۷ ساله گلوری، رابرت (اسرائیل بروسارد) است. رابرت معتقد است که والدینش نسبت به ناسازگاری‌های رفتاری و پیشینه دونا کور هستند، اما در عین حال شیفته او نیز می‌شود.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش اوتیسم و تاثیرات آن بر خانواده در فیلم "جک قلب‌های سرخ" صحبت کنند. برای خانواده‌هایی که عضوی با اوتیسم دارند، آیا این نمایش باورپذیر است؟ کلیشه‌ای است؟ چه تغییراتی ممکن است در آن ایجاد کنید؟»
• «چه فیلم‌ها یا سریال‌های دیگری در مورد افراد مبتلا به اوتیسم دیده‌اید؟ این فیلم در مقایسه با آن‌ها چگونه است؟»
• «چگونه مراقبت از گلوری به جک کمک می‌کند؟ و چگونه جک به گلوری کمک می‌کند؟ آیا خانواده‌ای را می‌شناسید که با نیازهای ویژه یکی از اعضای خود کنار می‌آیند؟ این موضوع چگونه بر آن‌ها تأثیر می‌گذارد؟»
• «آیا جک یک الگوی مناسب است؟ چرا یا چرا نه؟ آیا او در طول فیلم، ویژگی‌های شخصیتی مثبت و قابل توجهی را نشان می‌دهد یا می‌آموزد؟»

والدین باید بدانند که «جک قلب‌های سرخ» یک درام خانوادگی در مورد دختری ۱۸ ساله است که با فریبکاری، خود را به عنوان پرستار یک دختر جوان مبتلا به اوتیسم معرفی می‌کند. این فیلم حاوی برخی الفاظ نامناسب برای یک فیلم خانوادگی است، از جمله کلمات «س--ت»، «بیچاره»، «احمق» و توهین «معلول ذهنی» (که در اشاره به فردی با توانایی‌های عادی استفاده می‌شود). شخصیت اصلی سیگار می‌کشد، دزدی می‌کند، تقلب می‌کند و در بیشتر فیلم رفتارهای مشکوک و غیرقابل اعتماد دارد، تا زمانی که واقعاً به مراقبت از گلوری، دختر اوتیسمی، می‌پردازد. اگرچه فیلم تلاش می‌کند تا چالش‌های زندگی خانوادگی با کودکی دارای نیازهای ویژه را بررسی کند، برخی بینندگان (به‌ویژه افرادی که در جامعه اوتیسم یا معلولیت حضور دارند) ممکن است گلوری را تنها به عنوان ابزاری برای پیشرفت شخصیت‌های عادی ببینند. این ایده که خانواده گلوری برای مراقبت از او قربانی‌های زیادی داده‌اند، ممکن است برای برخی افراد صحیح به نظر برسد، اما برای دیگران ممکن است کلیشه‌ای و خسته‌کننده به نظر برسد. از جنبه‌های مثبت، فیلم از نشان دادن پیامدهای اقدامات مشکوک جک، هرچند با نیت خوب و در نهایت مفید، اجتناب نمی‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این درام خانوادگی با بازی‌های خوب راب و یانسن، تاثیرگذار است اما کلیشه‌ای به نظر می‌رسد، زیرا نشان می‌دهد که چگونه دختری با اوتیسم زندگی یک زن جوان غیراخلاقی را به سمت بهتر شدن تغییر می‌دهد. ماندن جک به عنوان پرستار تمام وقت گِلوری حتی برای چند روز هم باورپذیر نیست (و تا حدودی توهین‌آمیز به متخصصانی است که خود را وقف مراقبت و آموزش کودکان با نیازهای ویژه کرده‌اند). اگرچه جنت گریلو، کارگردان، به درستی مطمئن می‌شود که جک عواقب اعمالش را متحمل می‌شود، اما این چیدمان تا حدودی قابل پیش‌بینی است. هیچ شکی وجود ندارد که گِلوری در نهایت به صورت کلامی ابراز وجود می‌کند و با جک پیشرفت می‌کند، کسی که باید پرونده مراقب دیگری را بدزدد تا حتی حدس بزند که باید با این دختر چه کند. راب، بازیگر جوان با استعداد، تعادل درست را به جک می‌دهد، ترکیبی از جذابیت یک کلاهبردار، زیرکی‌های خیابانی یک کودک سابق تحت سرپرستی و ناامیدی خواهر بزرگ‌تر مصمم.بروسارد به همان اندازه تاثیرگذار است که برادر باهوش گلوری، که همزمان شیفته دونا است اما تردیدهای جدی در مورد صلاحیت او دارد، مثل وقتی که به نظر می‌رسد دونا آنی سالیوان یا هلن کلر را نمی‌شناسد و به طور اتفاقی از کلمه‌ای توهین‌آمیز استفاده می‌کند، که او را به چالش می‌کشد. داستان گاهی به سمت ملودرام پیش می‌رود، و این واقعیت که فعالیت‌ها، رژیم غذایی و درمان‌های گلوری به عنوان تخریب‌کننده خانواده‌اش، هم از نظر مالی و هم عاطفی، به تصویر کشیده می‌شود، ممکن است برای خانواده‌هایی با کودکان دارای نیازهای خاص نگران‌کننده باشد. در نهایت، جک چیزهای زیادی در مورد خودش و نحوه کمک به گلوری یاد می‌گیرد، که ستودنی است، اما فیلم گلوری را به ابزاری برای رشد شخصیت و بلوغ جک تقلیل می‌دهد به روشی کلیشه‌ای. با این حال، جک هارت‌های سرخ ارزش دیدن و بحث در مورد موضوع اوتیسم، نحوه نمایش شخصیت‌های اوتیسم در فرهنگ عامه، و اینکه چرا روایت‌ها درباره خانواده‌هایی با نیازهای خاص باید تکامل یابند و بر آنها تمرکز کنند، نه فقط بر خانواده‌ها و کمک‌کنندگانشان.