ایمن

لوک رایت (جیسون استاتهام) قبلاً به عنوان مامور ویژه در اداره پلیس نیویورک کار می‌کرد، اما حالا یک مبارز قفس است که با نپذیرفتن شکست، مافیا روس را عصبانی می‌کند. لوک که از نظر مالی و روحی نابود شده، در حال فکر کردن به خودکشی است که دختر ۱۲ ساله‌ای به نام می (کاترین چان) را می‌بیند که از دست اراذل روس فرار می‌کند. می یک نابغه ریاضی است که توسط مافیا چینی به عنوان حسابدار اسیر شده، اما با یک کد عددی ویژه فرار کرده است. این کد عددی توسط چینی‌ها، روس‌ها و گروهی از پلیس‌های فاسد نیویورک به شدت مورد توجه است. حالا وظیفه لوک است که از دختر محافظت کند، خلافکاران را به جان هم بیندازد و راز کد را کشف کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم Safe صحبت کنند. آیا حضور می، دختر ۱۲ ساله، این موضوع را دشوارتر می‌کند؟ آیا این نوع خشونت تاثیر بیشتری نسبت به خشونت‌های اکشن فیلم‌های ابرقهرمانی دارد؟ چرا و چرا نه؟
• آیا در فیلم کلیشه‌ای مشاهده کردید؟ چرا فیلم‌سازان به این نوع روایت و شخصیت‌پردازی متوسل می‌شوند؟
• لوقا را در این فیلم می‌توان به عنوان الگو در نظر گرفت؟ این نقش در مقایسه با تصویر معمول استاتهام به عنوان ستاره فیلم‌های اکشن چگونه است؟

والدین باید بدانند که فیلم Safe تا حد زیادی یک فیلم اکشن استاندارد جیسون استاتهام است، به جز اینکه دختری ۱۲ ساله در طول فیلم شاهد ده‌ها صحنه خشونت، تیراندازی و قتل است، بدون اینکه هیچ‌یک از این صحنه‌ها عواقبی برای "خوب‌ها" در پی داشته باشد. زبان فیلم مدام در حال تغییر است، اما شامل کلمات تند و زننده‌ای مثل "ف--ک" و "ش--ت" و همچنین توهین‌های نژادی و کلیشه‌های فرهنگی است. شخصیت اصلی در نیمه اول فیلم به نظر می‌رسد که با مشکل اعتیاد به الکل دست و پنجه نرم می‌کند، اما به راحتی می‌تواند آن را کنار بگذارد و از آن فاصله بگیرد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فیلمنامه‌نویس بوآز یاخین، فیلمنامه‌ای سفت و سخت و باهوش نوشته است که می‌توانست به یک فیلم خوب تبدیل شود. او یک نسخه جدید از داستان قدیمی برداشت سرخ/یوجیمبو را خلق کرده است، داستان غریبه‌ای تنها که دو خانواده درگیر جنگ را علیه یکدیگر تحریک می‌کند، و با اضافه کردن یک گروه سوم و شخصیت دختر کوچک، داستان را پیچیده‌تر می‌کند. اما پشت دوربین، یاخین فکر و اندیشه بسیار کمتری را در داستان خود به کار می‌برد. او مدام بدترین و بی‌ادبانه‌ترین انتخاب‌ها را انجام می‌دهد، از جمله فیلمبرداری وحشتناک، لرزان و تهوع‌آور که صحنه‌های مبارزه را خراب می‌کند.سپس احساس ناراحتی عمومی وجود دارد که هنگام تماشای کاترین چان کوچک درگیر این همه صحنه‌های خشونت‌آمیز به شما دست می‌دهد، در حالی که در زندگی واقعی، او نباید اجازه می‌داد فیلم تمام‌شده را ببیند. در نهایت، استاتهام انتخاب کرده است که لهجه معمول انگلیسی خود را با لهجه جعلی نیویورک بپوشاند، که باعث می‌شود برخی از جذابیت‌های مرتبط با شخصیت‌های او از بین برود. در مجموع، فیلم SAFE به‌شدت غم‌انگیز و به‌طور مصممانه‌ای متوسط است.