کشور سوزان

برن کانتری داستان عثمان (با بازی دومینیک رینز) را روایت می‌کند، یک مترجم افغان که به خبرنگاران آمریکایی در پوشش اخبار کشور جنگ‌زده‌اش کمک کرده و اکنون در تبعید به سر می‌برد. او فکر می‌کند که شهر زیبای ظاهرا آرام کالیفرنیای شمالی که به آن فرار کرده، آرام‌تر از جایی است که از آن آمده، اما در اشتباه است. عثمان در خانه گلوریا (با بازی ملسیا لئو) اقامت دارد، مادر یک خبرنگار آمریکایی که با او در افغانستان کار می‌کرده. او یک افسر پلیس محلی است و علاقه طبیعی عثمان به جرم و جنایت او را به زندگی آشفته یک خانواده جنایتکار فراری و وابستگانش می‌کشاند. وقتی یک جسد پیدا می‌شود و یک مست محلی/سازنده وان آب گرم ناپدید می‌شود، کنجکاوی عثمان برانگیخته می‌شود. اما در حالی که فیلم بین صحنه‌هایی از عثمان که در کالیفرنیا در جستجوی دردسر است و صحنه‌هایی از خبرنگار آمریکایی که با او کار می‌کرده و هنوز در افغانستان است و در حال فرار از بمب و آتش دشمن است، جابجا می‌شود، اینطور القا می‌کند که شاید عثمان بیشتر به دنبال هیجان در زندگی‌اش است تا معنا.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «کشور سوخته» صحبت کنند. کدام یک تاثیر بیشتری دارد - داستان‌های عثمان از افغانستان در زمان جنگ یا صحنه‌های حملات و بدن خونین در ایالات متحده؟ چرا؟
• عثمان می‌گوید که تماشای خشونت‌های زیاد در افغانستان خسته‌کننده بود. فکر می‌کنید تماشای خشونت‌های زیاد چه تاثیرات دیگری بر یک فرد می‌گذارد؟
• فیلم مصرف الکل و مواد مخدر را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا این موارد را به شکلی اغوا کننده نشان می‌دهد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا فکر می‌کنید جابه‌جایی به یک مکان جدید و یادگیری یک زبان و فرهنگ جدید سخت باشد؟

والدین باید بدانند که فیلم «کشور سوخته» بر روی یک خبرنگار/مترجم افغانستانی تمرکز دارد که به خبرنگاران خارجی در پوشش اخبار افغانستان کمک می‌کرد و اکنون در ایالات متحده زندگی می‌کند و به دنبال هدف جدیدی است. در جامعه ظاهراً آرام کالیفرنیا، او جزئیات خونین حملات، جراحات و مرگ در زمان جنگ را بازگو می‌کند، از جمله داستان‌های قطع عضو و پراکندگی اعضای بدن. صحنه‌هایی نیز یک بدن خونین را در کنار جاده نشان می‌دهد، و مردی از خود در برابر مهاجم دفاع می‌کند با زدن سر مهاجم با یک سنگ. بزرگسالان سیگار و ماری‌جوآنا می‌کشند و الکل می‌نوشند. شخصیت‌ها برای شنا لباس‌های خود را درمی‌آورند و تا زیرپوش می‌مانند، و زنی با سوتین در کنار معشوقش دیده می‌شود. انتظار شنیدن تعداد زیادی الفاظ رکیک را داشته باشید، از جمله «فاک»، «شیت»، «اس»، و «تتس». جیمز فرانکو در این فیلم نقش‌آفرینی می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این درام دارای داستانی پرپیچ و خم است و بر اساس پایان آن، به نظر می‌رسد فیلم‌سازان چندان به حل و فصل آن علاقه‌مند نیستند. «بِرن کانتری» در ابتدا «فیکسر» نام داشت و به صورت آزادانه بر اساس مستند «فیکسر: ماجرای اجمل نقشبندی» ساخته شده است که در سال ۲۰۰۹ توسط ایان اولدز برای شبکه اچ‌بی‌او ساخته شد. هر دو فیلم درباره یک روزنامه‌نگار/مترجم/هماهنگ‌کننده افغان هستند که به خبرنگاران آمریکایی در پوشش اخبار افغانستان جنگ‌زده کمک می‌کند. شاید تجربه اولدز در ساخت مستند، که در آن داستان‌ها از رویدادهای واقعی آماده می‌شوند، توضیح دهد که چرا او در این درام به نظر می‌رسد به وقایع کمتر از شخصیت‌ها توجه می‌کند. اما حتی در اینجا نیز ترجیح دادن مردم (و عاداتشان) به داستان به نظر دستکاری‌شده می‌آید. قطعاً جرم‌هایی اتفاق افتاده است، اما انگیزه‌ها و مجرمان دقیق آن مبهم باقی مانده‌اند.همچنين نامشخص است كه چرا، در طي چند روز، عثماني كه ظاهراً سختي جنگ را ديده، وفاداري به افراد بي‌كفايت و بي‌لياقت را پيدا مي‌كند. شايد ممكن است كه در ابتدا، او شهر كوچكي را كه در آن فرود آمده بود، پناهگاهي از شرارت مي‌دانست. اما هيچ كس در شغل او، يعني پيش‌بيني و اجتناب از خطر، نمي‌تواند پس از مواجهه با اين همه آدم بد، چنين ساده‌لوح باشد. يك فيكس‌كننده چقدر در يك منطقه جنگي با فكر خوبي در مورد همه دوام مي‌آورد؟ با اين حال از ما خواسته مي‌شود بپذيريم كه بعد از همه چيزهايي كه در كارش ديده، حالا نگران امنيت مجرمان كوچك و بي‌اهميتي است كه به‌ندرت مي‌شناسد. نه. جيمز فرانكو در اين فيلم در نقش يك شخص بي‌عرضه و بي‌عرضه و بيهوده و مسخره بازي مي‌كند، اداي احترام صميمانه اما كليشه‌اي به همه غرغروها و شلوغ‌كننده‌هايي كه دنیس هوپر به‌خوبي در همان شيوه آشكار بازي كرده بود. نكته مثبت اين فيلم بازي خوب رينز، لئو و راشل برازنان هميشه جذاب است.