استعداد ذاتی

در زندگی مردی که بسیاری از بینندگان جوان شاید او را فقط به عنوان مردی با موهای فرفری از روی پوستر بشناسند که با یک معادله در ارتباط بود، فیلم GENIUS با بازی جفری راش در نقش اینشتین از سنین ۴۰ تا ۷۰ سالگی (و جانی فلین در نقش جوانی او) به نمایش در می‌آید. ما او را به عنوان یک جوان در آلمان پس از جنگ جهانی اول ملاقات می‌کنیم، یک شورشی و دانش‌آموز بد که جرقه‌های فکری او را به سمت یک حرفه در ریاضیات و علوم سوق می‌دهد، و به سوی دانشگاه پلی‌تکنیک سوئیس که در آنجا با همسر آینده‌اش، میلوا ماریچ (با بازی سامانتا کولی) ملاقات می‌کند. اما همانطور که دانشجویان تاریخ می‌دانند، اینشتین قرار نبود به زندگی تحصیلی آرام و بی‌حاشیه‌ای بپردازد. در عوض، او از آلمان فرار کرد زمانی که هیتلر به قدرت رسید، و در نهایت به عنوان پدر ناخواسته بمب اتم شناخته شد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که آلبرت اینشتین در فیلم «نبوغ» چگونه استقامت و کنجکاوی را نشان می‌دهد، با فرمول‌بندی ایده‌های غیرمعمول خود در مورد زمان و فضا و ادامه تدریس آن‌ها علی‌رغم فشارهایی که برای انجام این کار وجود دارد. آیا این‌ها نقاط قوت شخصیتی مهمی هستند؟
• این برنامه چگونه از گرافیک تولید شده توسط کامپیوتر برای نمایش مفاهیم علمی استفاده می‌کند؟ آیا می‌توانید برنامه یا فیلمی را به یاد بیاورید که تلاش کند تا ایده‌های علمی پیچیده را به تصویر بکشد؟ آیا این کار مفید است؟
• بیشتر نمایش‌ها یا فیلم‌هایی که تلاش می‌کنند زندگی یک فرد مشهور و محترم را دراماتیزه کنند، آن‌ها را در قالب شخصیتی مثبت به تصویر می‌کشند. آیا این نمایش، اینشتین را در قالب شخصیتی مثبت نشان می‌دهد؟ آیا او شخصیتی مثبت است؟ منفی؟ شخصیتی پیچیده؟ چه شواهدی برای انتخاب شما وجود دارد؟

والدین باید بدانند که جنیوس مجموعه‌ای درباره زندگی آلبرت اینشتین، فیزیکدان مشهور است. این مجموعه بدون سانسور به زندگی او می‌پردازد و نشان می‌دهد که او با منشی جوان‌تر خود به همسرش خیانت می‌کند. آنها در کلاس درس اینشتین رابطه جنسی دارند (قسمت‌های خصوصی بدن دیده نمی‌شود، اما دوست اینشتین را می‌بینیم که لباس زیر او را به تنش می‌کند). بعدا، همسرش به اینشتین می‌گوید که از این رابطه خبر دارد و با اکراه آن را می‌پذیرد. رشد قدرت نازی‌ها و یهودستیزی تمرکز اصلی این مجموعه است؛ در بسیاری از صحنه‌ها راهپیمایی‌ها، نبرد‌ها، گردهمایی‌ها و تیراندازی‌های سیاسی وجود دارد، از جمله صحنه‌ای که یک معترض راست‌گرا با اسلحه به سر خود شلیک می‌کند و خون از سرش فواره می‌زند. انتظار می‌رود که نمادهای نازی (از جمله نماد سواستیکا) را ببینید و آوازهای گروهی و گفتگوهای آزاردهنده‌ای درباره مردم یهودی و «خلوص» آلمان را بشنوید. فحش‌های گاه‌به‌گاه: «لعنتی» و «جهنم». شخصیت‌ها در مهمانی‌ها و شام‌ها سیگار برگ می‌کشند و مشروب می‌خورند.

اینشتین زندگی جالبی داشت و ایده زیر سوال بردن وجهه قدیس‌گونه‌اش جذاب است، اما کسی فیزیک نظری یا این نمایش را متهم به سرگرم‌کننده، پرهیجان یا حتی قابل فهم بودن نکرده است. حتی تهیه‌کننده، ران هاوارد، اعتراف می‌کند که هنوز نسبیت را درک نکرده است. بینندگان خود را در همین وضعیت خواهند یافت، هر بار که این درام به اخبار جهانی مانند ظهور هیتلر یا آغاز پروژه منهتن می‌پردازد، علاقه‌مند می‌شوند، اما وقتی بحث‌ها به اینشتین و صحبت‌هایش درباره ایده‌هایش با دیگران می‌رسد، حواسشان پرت می‌شود. این اتفاق زیاد می‌افتد، در کلاس‌ها، سر میز شام و اتاق‌های تاریک.در مورد تاریکی، کلیت کسالت‌بار تصاویر به کلیت خسته‌کننده فیلم جنیوس اضافه می‌کند. ریش‌های زیادی وجود دارد، کت و شلوارهای سیاه، مبلمان با دستمال‌های تزئینی روی آن‌ها، و شال‌ها. همچنین صحنه‌های زیادی وجود دارد که در آن یک اتاق پر از دانشجو یا همکار به اینشتین خیره می‌شوند در حالی که او سخنرانی می‌کند، سپس بعد از لحظه‌ای سکوت حیرت‌زده، به تشویق می‌پردازند. آه. هر زمان که ما زندگی عاشقانه و زناشویی (پیچیده) اینشتین را دنبال می‌کنیم، یا به رویدادهای تاریخی از دیدگاه او نگاه می‌کنیم، اوضاع بهتر می‌شود. اما در بین این صحنه‌ها، سخنرانی‌های زیادی وجود دارد که باید از آن‌ها عبور کرد. والدین ممکن است بخواهند بچه‌ها این فیلم را تماشا کنند تا تشویق به تحصیل در رشته‌های STEM شوند-- اما ممکن است نیاز به تلاش و اصرار باشد تا آن‌ها را به تماشای فیلم ترغیب کنند.