دفترچهٔ سیاه کوچک

استیسی (بریتانی مورفی) تهیه‌کننده تلویزیونی است که مادرش (هالی هانتر) فکر می‌کند درمان همه غم‌ها و غصه‌های زندگی، موسیقی کارلی سایمون است و رویای کار کردن با دایان سویر را در سر دارد. او شغلی در برنامه تلویزیونی کثیف و مبتذل با مجری معروف، کیپی کان (کتی بیتس) پیدا می‌کند که تخصصش در موضوعاتی مثل «مامان من روسپی است» و «قُل‌قُل کوتوله‌ها» است. استیسی با دوست‌پسرش، درک (ران لیوینگستون) خوشحال و راضی زندگی می‌کند. اما وقتی درک برای یک سفر کاری می‌رود، استیسی از طریق دستیار دیجیتال شخصی او متوجه می‌شود که او بدون اطلاع او با سه تا از دوست‌دخترهای سابقش در ارتباط بوده است. استیسی با آن‌ها تماس می‌گیرد و به بهانه مصاحبه با آن‌ها برای برنامه کیپی، خودش را درگیر دردسرهای بیشتری می‌کند و در نهایت با یک رویارویی تحقیرآمیز که از تلویزیون زنده پخش می‌شود، به اوج ماجرا می‌رسد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اخلاقیات رفتار استیسی با دوست‌دخترهای سابق درک، قضاوت ضعیف او در قبول شغلی که نمی‌توانست به آن افتخار کند و عدم حرفه‌ای‌گری او در محل کار صحبت کنند. همچنین می‌توانند در مورد دلایل انتخاب‌های بارب بحث کنند و فقط برای خنده، در مورد دلایل تماشای برنامه‌های تلویزیونی مثل کِیپی صحبت کنند.

والدین باید بدانند که این فیلم حاوی الفاظ تند، اشاره‌ها و موقعیت‌های جنسی، شوخی در مورد زگیل تناسلی و شوخی با ویبراتور است. معلولیت‌ها به عنوان موضوعاتی برای کمدی به تصویر کشیده شده‌اند، از جمله اختلالات خوردن و افراد مبتلا به کوتولگی. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

کتابچه سیاه کوچک تلاشی ناموفق در سبک کمدی‌های من لوسی را روایت می‌کند، با شخصیتی اصلی که اصلا دوست‌داشتنی نیست. هرچند لوسي خيلي عجيب بود، اما ما هميشه او را دوست داشتيم. درحالی‌که استیسی فکر می‌کند او بامزه است (و مورفی هم ظاهرا همین‌طور فکر می‌کند)، اما هرگز ما را به طرف خودش جذب نمی‌کند. او دروغ می‌گوید، تقلب می‌کند و در مورد شغلش کاملا بی‌مسئولیت است. او به دوست‌دخترهای سابق درک دروغ می‌گوید و به آن‌ها می‌گوید که برای بخش‌هایی از برنامه تلویزیونی با آن‌ها مصاحبه می‌کند، اما هرگز به نظر نمی‌رسد که واقعا کاری انجام دهد. او به خاطر گذشته درک و احتمال ارتباط فعلی او با دوست‌دخترهای سابقش، اعصابش به هم می‌ریزد، اما هرگز لحظه‌ای برای فکر کردن به تعهد خودش توقف نمی‌کند. و در نهایت نتیجه‌گیری کاملا غیرمنطقی است، به‌شدت ریاکارانه و متکبرانه است. علاوه بر این، جوک‌ها اصلا خنده‌دار نیستند. شاید راهی برای پیدا کردن طنز در مشکلات گوارشی سگ‌ها، آدم‌های کوچک کنترل‌نشده، معاینه زنان، کندن بینی، اختلالات خوردن و خیانت‌های دردناک و خفت‌بار وجود داشته باشد، اما نه در این فیلم.مورفی در نقش‌های مکمل جذابیتی عجیب و غریب از خود نشان داده (در فیلم‌های پیاده‌روهای نیویورک و بی‌خیال) اما برای نقش اول خیلی کم‌مایه است. هانت نگاهی گذرا به شخصیتی با تضادهای جذاب نشان می‌دهد، اما به نظر می‌رسد در فیلمی کاملا متفاوت بازی می‌کند. بیتس فقط آزاردهنده است. تنها شخصیتی در فیلم که جذابیتی دارد، دوست‌دختر سابق است که واقعا به درک اهمیت می‌دهد، و جولیان نیکلسون دوست‌داشتنی این نقش را بازی می‌کند.