بدهی

راشل سینگر جوان (جسیکا چستین)، مامور تازه‌کار موساد، ایده‌آل‌گرا و متعهد است و ماموریتی چالش‌برانگیز به او محول می‌شود: کمک به دستگیری دیتر ووگل (یاسپر کریستنسن)، نازی سابق معروف به «قصاب بیرکناو» که آزمایش‌های وحشیانه‌ای بر روی زندانیان انجام داده و راه‌حل نهایی تاریک و وحشتناک هیتلر را اجرا کرده است. معلوم می‌شود که ووگل در شرق برلین به عنوان یک متخصص زنان مخفی شده است، بنابراین راشل که خود را همسر دیوید (سم ورتینگتون) معرفی می‌کند که به عنوان یک شیمی‌دان مخفی کار می‌کند، به عنوان بیمار نزد ووگل می‌رود و اطلاعات مهمی را برای استفان (مارتون چوکاش)، رهبر تیم جمع‌آوری می‌کند. به زودی، برنامه‌ای برای ربودن ووگل و آوردن او به عدالت در اسرائیل شکل می‌گیرد، اما همه چیز اشتباه پیش می‌رود و آنها با ووگل روبرو هستند و راه مشخصی برای دنبال کردن ندارند. آنها ظرف چند هفته به عنوان قهرمان به خانه بازمی‌گردند... اما حقیقت راهی برای آشکار شدن پیدا می‌کند. یک نسل بعد، راشل (که اکنون توسط هلن میرن بازی می‌شود) یک افسانه است که کتابی درباره مشارکت او در دستگیری افتخارآمیز ووگل منتشر شده است، استفان (تام ویلکینسون) در رتبه‌های موساد صعود کرده است، و دیوید (سیاران هیندز) هنوز هم توسط گذشته‌شان عمیقاً آزرده خاطر است.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره رازها و دروغ‌ها صحبت کنند. آیا زمانی وجود دارد که دروغ گفتن مناسب باشد؟ پیامدهای پنهان کردن حقیقت، هم در زندگی واقعی و هم در این فیلم، چیست؟
• چگونه خشونتی که در این فیلم به تصویر کشیده شده است را می‌توان با سایر فیلم‌های اکشن-هیجان‌انگیز مقایسه کرد؟ آیا این نوع خشونت، که بیشتر بر درگیری‌های فیزیکی متمرکز است، تاثیر بیشتری نسبت به خشونت‌های پرزرق و برق و انفجاری دارد یا خیر؟
• این فیلم جاسوس‌ها را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا معمول است که بازیگران مسن‌تر نقش مامورین را بازی کنند؟ این فیلم در مقایسه با دیگر فیلم‌ها یا سریال‌های جاسوسی که دیده‌اید چگونه است؟

والدین باید بدانند که این فیلم مهیج جاسوسی که بین اواخر دهه 1960 و اواخر دهه 1990 در نوسان است، بر روی سه مامور متمرکز است که علی‌رغم اینکه به عنوان قهرمان جشن گرفته می‌شوند، رازی تاریک در مورد یک ماموریت محرمانه دارند. انتظار می‌رود چندین صحنه مبارزه که وحشیانه، خونین و واقعی هستند؛ واقعا حس می‌کنید که شخصیت‌ها برای جان خود مبارزه می‌کنند. همچنین برخی الفاظ رکیک (از جمله "f--k") و نوشیدن الکل وجود دارد و چندین شخصیت سیگار می‌کشند (که با توجه به فضای دهه 60 طبیعی است). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

فیلم بدهی بدون نقص نیست. داستان آن نقص‌هایی دارد و رویداد مرکزی آن - یعنی خرابکاری در یک برنامه‌ریزی دقیق - در لبه‌ها مبهم است. همچنین، یک مثلث عاشقانه بسیار جذاب به صورت کلیشه‌ای روایت می‌شود که پتانسیل زیادی را نادیده می‌گیرد. با این حال، «بدهی» همچنان یک فیلم استادانه است که یادآور تعلیق و هوشمندی تریلرهای قدیمی (مانند گرفتن اصلی Pelham 123، ارتباط فرانسوی و بعد از ظهر سگ) است.این فیلم بر پایه‌های اساسی استوار است: فیلمنامه‌ای هوشمند (به‌جز برخی ایرادها)، بازیگران چیره‌دست، ریتم تند و سایر عوامل مهم. (میرن بی‌نقص است، اما چاستین با نمایش جاذبه، غم و اصرار، گاهی اوقات همزمان، خود را از بقیه متمایز می‌کند.) همچنین هسته‌ای احساسی دارد که مخاطب را مجذوب و علاقه‌مند می‌کند: سرنوشت این سه نفر چه خواهد شد؟ در نهایت چه اتفاقی افتاد؟