پارادوکس کلورفیلد

در فیلم پارادوکس کلورفیلد، منابع زمین در حال تمام شدن است و ماموریتی در حال انجام است تا با شلیک شتاب‌دهنده ذرات، اشکال جدیدی از انرژی را ایجاد کند. بعد از ماه‌ها در فضا، تیم ماموریت — هامیلتون (گوگو امبتا-راو)، کیل (دیوید اویلوو)، اشمیت (دانیال برول)، مانک (جان اورتیز)، موندی (کریس اودوود)، ولکوف (آکسل هنی) و تام (ژانگ زیی) — موفق به انجام وظیفه خود می‌شوند. اما آن‌ها همچنین متوجه می‌شوند که پارگی در ساختار فضا و زمان ایجاد کرده‌اند و در بُعدی دیگر ظاهر شده‌اند. اتفاقات عجیبی شروع به رخ دادن می‌کند. یک تانکر کرم‌ها ناپدید می‌شود، زنی داخل دیوار ظاهر می‌شود و بازوی موندی ناپدید می‌شود. کشتی نیز آسیب دیده است و خدمه در حین تعمیر آن با خطرات غیرمنتظره‌ای روبرو می‌شوند. همه این‌ها منجر به تلاش دیگری برای شلیک شتاب‌دهنده می‌شود... و شاید بازگشت به خانه.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد استفاده از خشونت در فیلم پارادوکس کلورفیلد صحبت کنند. آیا صحنه‌های خشونت‌آمیز تکان‌دهنده بودند؟ هیجان‌انگیز؟ واکنش شما چگونه بود؟ جیغ؟ خنده؟ فیلم چگونه این اثر را ایجاد کرد؟ خشونت در رسانه‌ها چه تأثیری بر کودکان دارد؟
• فیلم در مورد منابع رو به کاهش زمین چه نظری دارد؟ آیا راه حل‌های عملی و قابل قبولی ارائه می‌دهد؟
• فیلم چگونه با دیگر فیلم‌های مجموعه کلورفیلد مقایسه می‌شود یا در آن مجموعه قرار می‌گیرد؟
• این فیلم بازیگران متنوعی از مردان و زنان با فرهنگ‌های مختلف دارد. آیا آن‌ها به نظر شخصیت‌هایی سه‌بعدی می‌آیند یا هر کدام کلیشه‌ای هستند؟

والدین باید بدانند که پارادوکس کلورفیلد سومین فیلم از مجموعه فیلم‌های علمی تخیلی کلورفیلد است. خشونت اصلی‌ترین موضوع فیلم است و تا حدودی شدید است، با اسلحه و تیراندازی، مبارزه و مشت زدن، مرگ (گاهی به شیوه‌های وحشتناک و شوکه‌کننده)، بازوی بی‌جان و ترسناکی، و زخم‌های خونین. همچنین لحظات زننده‌ای وجود دارد -- مانند کرم‌هایی که از دهان یک مرد بیرون می‌آیند، کابل‌هایی که از بدن یک زن عبور می‌کنند، و غیره -- و گفته می‌شود که فرزندان یک زن مرده‌اند. در فیلم از کلمات فحش مانند "لعنتی" و چند بار "s--t" استفاده شده است. داستان فیلم در زمینی اتفاق می‌افتد که به سرعت در حال اتمام منابع است، که می‌تواند بحث در مورد راه‌هایی برای کند کردن این روند یا یافتن منابع انرژی جایگزین را تشویق کند. پارادوکس کلورفیلد تلاش می‌کند تا لحن‌ها و حالت‌های مختلفی را مدیریت کند (که کمی عجیب است)، اما بازیگران قوی آن ممکن است تماشای فیلم را برای برخی نوجوانان ارزشمند کند. گوگو امباتا-راو، دیوید اویلوو و دنیل برول در این فیلم نقش‌آفرینی می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این سومین فیلم در مجموعه کلورفیلد، توجه را از هیولای غول‌پیکر منحرف می‌کند و به جای آن بر مجموعه‌ای عجیب و ناپایدار از حالات و لحن‌ها تمرکز می‌کند که به لطف بازیگران خوبش به خوبی حفظ شده است. این فیلم به طور ناگهانی و غیرمنتظره در شب برگزاری سوپر بول ۲۰۱۸ در نتفلیکس منتشر شد. پارادوکس کلورفیلد، یک گام عقب‌تر از کلورفیلد اصلی (۲۰۰۸)، فیلمی هیولایی با تصاویر مستند، و ۱۰ کلورفیلد لین (۲۰۱۶)، یک تریلر پارانوئید و پنهان‌شده در یک پناهگاه است. بدون اینکه داستان را لو بدهم، این فیلم ارتباطی با هیولای غول‌پیکر دارد، اما شاید به اندازه دو فیلم قبلی رضایت‌بخش نباشد.داستان فیلم دربارهٔ دنیایی رو به زوال است که از دست رفته و ایدهٔ اصلی آن حول واقعیت جایگزین می‌گردد. با این حال، با وجود جهانی از امکانات بی‌نهایت، فیلمسازان به ایده‌های پایه‌ای ژانرهای ترسناک، دلهره‌آور و کمدی بسنده کرده‌اند. فیلم چندان بد نیست اما چندان جالب هم نیست. بهترین قسمت فیلم بازیگران آن هستند، جایی که اُداود بیشتر خنده‌ها را به خود اختصاص می‌دهد و با بازوی قطع‌شده‌اش شوخی می‌کند. امباتا-راو مرکز احساسی فیلم است، زنی که در خانه به یاد همسرش است و برای فرزندانش که از دست داده عزاداری می‌کند. و اویلوو، برول و زیی نیز به فیلم وقار خاصی می‌بخشند.