ماوراء الطبیعه

سریال هیجان‌انگیز فراطبیعی سوپرنچرال، که تلفیقی از پرونده‌های ایکس و پسران هاردی است، زندگی سم (جرد پادالکی) و دین وینچستر (جنسن اکلس) را دنبال می‌کند، که گذشته‌ی فوق‌العاده‌شان سرنوشتی منحصربه‌فرد را رقم زد و آن‌ها را رو در روی هر نوع شر و پلیدی قرار داد. وقتی مادرشان در آتش‌سری مرموز در دوران کودکی پسران درگذشت، پدرشان زندگی‌اش را وقف پیدا کردن و نابود کردن آن دیو کرد و در نهایت پسرانش را هم وارد این نبرد کرد. حالا آن‌ها در سراسر کشور با ماشین پدرشان سفر می‌کنند، هیولاهای فراطبیعی را شکار و نابود می‌کنند و در عین حال به دنبال سرنخ‌هایی از سرنوشت خودشان هستند. با گذر سال‌ها، آن‌ها دوستانشان را در دست دشمنان بی‌شمار از دست می‌دهند، کسانی که چهره و انگیزه‌هایشان مدام تغییر می‌کند. با وجود تهدیدهای غیرقابل تصور برای پیوند برادرانه‌شان، وفاداری سم و دین به یکدیگر هرگز به چالش کشیده نمی‌شود و تعهدشان به هم، آن‌ها را در مواجهه با این چالش‌های ترسناک پیش می‌برد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد موضوع اصلی وفاداری خانوادگی در این مجموعه صحبت کنند. وفاداری سم و دین نسبت به یکدیگر تا چه حد است؟ آیا این جنبه از داستان قابل باور است؟ رابطه آنها با خانواده خودتان چگونه مقایسه می‌شود؟
• آیا این سریال کلیشه‌ای از هر گروه از شخصیت‌ها بر اساس نژاد یا جنسیت ارائه می‌دهد؟ چگونه شخصیت‌های زن به‌طور خاص به تصویر کشیده شده‌اند؟ این چگونه با نقش زنان در فیلم‌ها یا نمایش‌های ترسناک کلاسیک متفاوت است؟
• این مجموعه چه تصویری از مرگ ارائه می‌دهد؟ با مرگ شخصیت‌ها چگونه برخورد می‌شود؟ آیا خشونت این نمایش نسبت به دیگر نمایش‌ها یا فیلم‌هایی که دیده‌اید، بی‌موردتر است یا خیر؟ آیا فکر می‌کنید مجوزهای امروزی برای خشونت در رسانه‌ها، بینندگان را بی‌تفاوت کرده است؟

والدین باید بدانند که این مجموعه هیجان‌انگیز، نمونه‌ای از یک سناریوی «فرزندانتان را بشناسید» است. محتوای بالغانه آن، کودکان و نوجوانان را از تماشای آن منع می‌کند، و اگر نوجوانان شما نسبت به خشونت یا مفهوم ماوراءالطبیعه حساس هستند، پس این مجموعه برای آنها نیز مناسب نیست. خشونت گرافیکی بیش از حد، نگرانی اصلی است، با شکنجه، کتک‌کاری، تیراندازی، خنجرزدن، سربریدن و موارد مشابه که به عنوان وقایع روزمره شخصیت‌ها به تصویر کشیده می‌شوند. به همین ترتیب، ایده‌ای که نیروهای شر نامرئی به طور مداوم در حال بازی هستند و وجود انسان را تهدید می‌کنند، باعث ایجاد اضطراب در بین بینندگان خواهد شد. علاوه بر این، استفاده رایج از زبان تند مانند «لعنتی»، «کثافت» و «جهنم»، نوشیدن مکرر الکل و نگرش بی‌تفاوت شخصیت‌ها (به ویژه دین) نسبت به روابط جنسی و شیءانگاری زنان، نشان می‌دهد که این مجموعه بیشتر برای بینندگان بزرگسال مناسب است. با این حال، کسانی که به تماشای این مجموعه می‌نشینند، با مجموعه‌ای استادانه مواجه خواهند شد که به اندازه ماوراءالطبیعه، درباره پیوندهای خانوادگی و احساسات خام انسانی است.

این درام که ریشه در فولکلور چندفرهنگی دارد و بر احساسات خام انسانی بازی می‌کند، به قدری مورد علاقه طرفداران است که طول عمر آن به مراتب فراتر از سه فصل مورد نظر خالق آن، اریک کریپکی، بوده است. پدالکی و اکلس در نقش‌های سام و دین، که هر دو با شیاطین درونی خود دست و پنجه نرم می‌کنند و علاوه بر آن با شیاطین واقعی در نبرد هستند، درخشان ظاهر می‌شوند. در این مجموعه، مسائل زیادی از زندگی واقعی به سطح می‌آیند -- مسئولیت‌های خانوادگی در مقابل انگیزه‌های فردی، سرنوشت در مقابل اراده آزاد، مرز باریک بین خوب و بد -- که بینندگان زیرک متوجه خواهند شد این مجموعه بسیار فراتر از یک درام پسرانه است (اگرچه این واقعیت که این دو نفر از نظر ظاهری بد نیستند، یک امتیاز محسوب می‌شود).متاسفانه چنین برنامه هوشمندی برای عموم قابل استفاده نیست، اما محتوای نامناسب زیادی در آن وجود دارد که آن را برای بیشتر نوجوانان نامناسب می‌کند. خشونت اصلی‌ترین مشکل است، زیرا هر داستان بر تلاش شخصیت‌ها برای کشتن هیولایی ماوراء الطبیعه تمرکز دارد، و فصل‌های بعدی با معرفی فرشتگانی که به طرز شگفت‌آوری انتقام‌جو هستند، به دنیای معنوی می‌پردازد. اگرچه نیت آنها همیشه خوب است، اما سبک زندگی آنها در بهترین حالت قابل تامل است -- که با کلاهبرداری کارت اعتباری، نوشیدن الکل، روابط جنسی بی‌پروا و معاملات خودشان با شیطان مشخص می‌شود.