وقتی بازی قد می‌کشد

وقتی بازی قد می‌کشد، بر اساس داستان واقعی مربی باب لادوسر (جیم کاویزل)، مربی ارشد تیم فوتبال دبیرستان دِ لا سال اسپارتان، با طولانی‌ترین روند پیروزی (۱۵۱ بازی) در تاریخ این ورزش ساخته شده است. به جای دنبال کردن سال‌های پیروزی تیم، فیلم فصل پرتلاطم مربی لاد را روایت می‌کند که تیم آشفته را هدایت می‌کند و در نهایت روند پیروزی را می‌شکند. وقتی تیم شکست می‌خورد، آن‌ها راه خود را هم از دست می‌دهند، در حالی که در عین حال با فاجعه‌ای مواجه می‌شوند که یکی از فارغ‌التحصیلان اخیر و امیدوارکننده‌شان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. و در خانه، مربی لاد باید هزینه شخصی تعهد به یک تیم را در نظر بگیرد، شاید به بهای همسرش (لورا درن) و فرزندانش که در حال رشد هستند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل الهام‌بخش بودن فیلم‌های ورزشی صحبت کنند. به نظر شما چرا فیلم‌های فوتبالی زیادی ساخته می‌شود؟ آیا فیلم‌های محبوب دیگری در این ژانر وجود دارد؟
• درباره درس‌های مربی لاد در مورد آموختن از سختی‌ها، گذاشتن تیم بالاتر از خودتان و یاد گرفتن برای تبدیل شدن به مردان، نه بازیکنان، چه فکر می‌کنید؟
• آیا موافقید که تیم در پایان فیلم تصمیم درستی گرفت؟ چرا کاری که انجام دادند ادای احترام به مربی‌شان بود؟

والدین باید بدانند که فیلم وقتی بازی قد می‌کشد بر اساس داستان واقعی مربی باب لادوسر ساخته شده است، که افتخار مربیگری تیم فوتبال دبیرستانی با طولانی‌ترین روند پیروزی در تاریخ ورزش را دارد. این فیلم زندگینامه ورزشی، که سرشار از پیام‌های مثبت در مورد کار تیمی، تلاش و یادگیری از سختی‌هاست، برای نوجوانان و جوانان مناسب است، هرچند کسانی که بازی را می‌شناسند و از آن لذت می‌برند احتمالا بیشتر از فیلم لذت خواهند برد. در فیلم تقریبا هیچ زبانی یا صحنه‌ای در مورد رابطه جنسی وجود ندارد (به جز چند بوسیدن و اشاره به رابطه جنسی)، اما خشونت شگفت‌انگیزی وجود دارد، از جمله مرگ بی‌معنی و به سبک اعدام یک شخصیت محبوب. نوجوانان در یک مهمانی الکل می‌نوشند و مربی سیگار می‌کشد. در انتهای فیلم، در بخش اعتبارات، تصاویری از مربی واقعی لاد (که در چند صحنه به عنوان مربی دیگری ظاهر می‌شود) را می‌بینید که برخی از همان دیالوگ‌های فیلم را بیان می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب‌های فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

لحظات تاثیرگذار و قدرتمندی در این فیلم وجود دارد، مثل وقتی که مربی لاد سکته جدی می‌کند یا وقتی که جذاب‌ترین بازیکن تیم به طرز وحشیانه‌ای مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد. بازی بازیگران نیز خوب است. پس چرا این فیلم خسته‌کننده و قابل پیش‌بینی است؟ تلاش‌ها برای ارتقاء ایده‌های مربوط به ایمان و سختی‌ها توسط طرح داستانی ضعیف خنثی می‌شود، که به جز داستان فرعی در مورد دو بازیکن ستاره سابق، کاملاً کلیشه‌ای است. صحنه‌های واقعی فوتبال جذاب هستند، اما درام خارج از زمین به سمت احساسات‌گرایی می‌رود و خیلی کم طنز دارد. اگر فیلم‌های فوتبال بهتری را تماشا کرده‌اید، این فیلم هم می‌تواند انتخاب مناسبی باشد، اما برخلاف موضوعات آن، این بهترین داستان ورزشی نیست.حتی کسانی که به ورزش علاقه ندارند معمولا از فیلم‌های ورزشی لذت می‌برند، چون چیزی در مورد تشویق یک بازنده یا جشن گرفتن اولین تیم یکپارچه یا فقط تماشای یک ورزشکار استثنایی که شانس استثنایی را شکست می‌دهد، به‌طور غریزی جذاب است. اما وقتی بازی قد علم می‌کند، فیلمی است در مورد تیمی که در نهایت پس از ۱۵۱ برد متوالی، دو بازی را پشت سر هم می‌بازد، که الهام‌بخش سرمایه‌گذاری زیادی نیست. هیچ کلیشه‌ای از فیلم‌های ورزشی نیست که فیلم‌سازان آن را کشف نکرده باشند. مربی آرام اما پرشور؟ بله. تیم متنوعی که شامل بچه‌های بی‌خانمان امیدوار به زندگی بهتر است؟ بله. همسر مربی که از رنج طولانی مدت رنج می‌برد و دوست دارد بیشتر شوهرش را ببیند؟ بله. پدری که از نظر احساسی آزاردهنده است و بیشتر از تیم به رکوردهای پسرش اهمیت می‌دهد؟ بله. و همینطور. البته، بدون خواندن کتابی که فیلم بر اساس آن ساخته شده، امکان دانستن اینکه این عناصر قابل پیش‌بینی، واقعی هستند یا نه، وجود ندارد.