پلنگ صورتی ۲

پس از آن که دزد بزرگ «تورنادو» برخی از بزرگترین گنج‌های جهان را می‌دزدد — از جمله الماس «پنتر صورتی» — بازرس کلوزو (استیو مارتین) انتخاب می‌شود تا به یک تیم رویایی بین‌المللی از کارآگاهان بپیوندد و این دزد مشهور را شکار کند. به او محققانی از ایتالیا (اندی گارسیا)، انگلستان (آلفرد مولینا) و ژاپن (یوکو ماتسوزاکی) ملحق می‌شوند، و همچنین یک متخصص در جرایم گذشته تورنادو (با بازی ستاره بالیوود، ایشوارایا رای). در حالی که بازرس و دستیار وفادارش، نیکول (امیلی مورتایمر) سعی می‌کنند به جاذبه متقابل آشکارشان توجه نکنند، دیگر کارآگاهان از رفتار دست و پا چلفتی و شرم‌آور کلوزو خسته می‌شوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت‌های بین خشونت انیمیشنی و خشونت کارتونی در فیلم‌های اکشن با حضور افراد واقعی در موقعیت‌های بالقوه خطرناک صحبت کنند. چگونه می‌توان فهمید که صحنه‌ای "خشونت‌آمیز" قرار است خنده‌دار باشد و نه ترسناک یا واقعی؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که چرا بازرس کلوزو به عنوان بهترین کارآگاه جهان در نظر گرفته می‌شود، علی‌رغم اینکه رفتار او بسیار احمقانه است. او در مقایسه با سایر کارآگاهان چگونه است؟ آیا لهجه فرانسوی بد او خنده‌دار است؟ برای کسانی که با فیلم‌های اصلی Pantera Rosa آشنا هستند، آیا نسخه‌های جدید با نسخه‌های قدیمی قابل مقایسه هستند؟

والدین باید بدانند که این دنباله فیلم صورتی ۲۰۰۶ بسیار شبیه به نسخه قبلی خود است. این فیلم پر از صحنه‌های کمدی اسلپ‌استیک است که شامل افتادن‌های ناگهانی، بطری‌های شراب، کیک‌ها، آتش‌سوزی، حملات کاراته و غیره می‌شود. یک نگاه اجمالی به یک جسد وجود دارد و صحنه‌ای اوج‌گیرانه با یک مجرم مسلح به اسلحه وجود دارد. زبان فیلم نسبتا ملایم است - عمدتا توهین‌هایی مانند احمق و احمقانه - و اشاره‌های جنسی محدود به چند مورد از معاشقه‌های جاری، اشاره به روابط و یک بوسه جشن است. بزرگسالان شراب و کوکتل می‌نوشند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با چنین گروهی از بازیگران مشهور، مارتین و هم‌بازی‌هایش جان کلیز و لیلی تاملین، که بازیگران کمدی شناخته‌شده‌ای هستند، تماشاگران مطمئناً انتظار یک کمدی شایسته را دارند، اما ناامید خواهند شد. با وجود استعداد قابل‌توجه جمعی بازیگران، آن‌ها نمی‌توانند از دیالوگ‌های مضحک و شوخی‌های بی‌مزه فیلم فراتر بروند. به صراحت، این فیلم توهین آشکاری به یادبود پیتر سلرز، اسطوره کمدی، است و به‌وضوح مثالی دیگر از هالیوود است که یک فرانچایز نالایق را برای سودآوری از بازار خانواده‌ها، که معمولاً راضی کردن آن‌ها آسان است، تمدید می‌کند.در چند صحنه، کمدی اسلپ‌استیک می‌تواند چند خنده‌ای را بر لب بیاورد، اما در نهایت، صورتی‌ها ۲ از آن دنباله‌هایی است که هرگز نباید ساخته می‌شد. لهجه‌های وحشتناک اصلا خنده‌دار نیستند و شوخی‌های مربوط به پاپ به نظر می‌رسد توسط یک دانش‌آموز کلاس سوم ابتدایی نوشته شده‌اند. در این دوره‌ی سخت اقتصادی، بهتر است در خانه بمانید و مجموعه‌ی اصلی را اجاره کنید تا اینکه هالیوود را به ساختن فیلم‌های بیشتر صورتی‌ها تشویق کنید.