راه درازی در پیش است

جیک (جیسون برکی) از زندگی در مزرعه‌ی خانوادگی‌اش خسته شده است، بنابراین از پدرش می‌خواهد که سهم ارثیه‌اش را زودتر به او بدهد تا بتواند برای خودش زندگی کند. اکنون جیک در شهر با درآمد خوبی که دارد و آینده‌ای درخشان در سرمایه‌گذاری، شروع به لذت بردن از تجملاتی می‌کند که پولش برایش فراهم کرده است، و خود را درگیر افرادی می‌بیند که نباید با آنها معاشرت کند، از جمله فردی ثروتمند به نام فرانک (رابرت داوی) که نمی‌تواند از دستش خلاص شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تصمیم پدر جیک برای دادن زودهنگام ارثیه‌اش به او صحبت کنند. آیا با این تصمیم موافق هستید؟ چرا موافقید یا مخالف؟ چرا پدرش چنین کاری کرد؟
• دلایل خوبی که جیک باید در مزرعه خانوادگی می‌ماند چه بود؟ دلایل خوبی که می‌توانست آنجا را ترک کند چه بود؟ آیا فکر می‌کنید کودکان ملزم به ماندن در نزدیکی خانواده‌شان هستند؟ چرا بله یا خیر؟
• فیلم در مورد تمایل به پول، ثروت یا زندگی پرشتاب در مقایسه با زندگی ساده در مزرعه چه نظری دارد؟ آیا اینها کلیشه‌ها یا تصاویر دقیق هستند؟ چرا، یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که فیلم «یک راه طولانی» زندگی بی‌بندوبار یک جوان را در شهر بعد از ترک مزرعه خانوادگی‌اش به عنوان بازگویی داستان پسر گمشده به تصویر می‌کشد. در این فیلم صحنه‌های زیادی از نوشیدن الکل، سیگار کشیدن، کنایه‌های جنسی، و خشونت سبک وجود دارد. این یک داستان اخلاقی و هشداردهنده مبتنی بر ایمان است که درباره افراط، دور شدن از خانواده و رستگاری است. بنابراین، اگرچه پیام فیلم اخلاقی است، اما بیشتر فیلم بر نقاط منفی تمرکز دارد. این فیلم برای کودکان بزرگ‌تر و خانواده‌هایی که به دنبال پیام‌های مبتنی بر ایمان هستند، مناسب است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

برای خانواده‌های مذهبی، پیام‌های فیلم واضح و رسا خواهد بود بدون کمترین ابهامی. از صحنه‌های ابتدایی زندگی ساده در مزرعه و مردان استوار و نمادهای مذهبی تا شهر پرهیاهو پر از فرصت‌های ولخرجی، مستی و غرق شدن در گناه، واضح است که این فیلم هدفی دارد: بازگویی داستان پسر گمشده برای دوران مدرن. اما عدم ظرافت، حس فیلم‌های آموزشی با بودجه‌ی زیاد و هدف قوی، پیام‌های احتمالاً خوبی را در مورد حفظ ارتباط با والدین، احترام به پدر و ولخرجی نکردن ارثیه بدون کمی تحقیق بیشتر، بیش از حد جلوه می‌دهد. خانواده‌های سکولار نمی‌توانند به اندازه‌ی کافی با فیلم ارتباط برقرار کنند، زیرا در غیر این صورت اشتباهات و پیامدهای شخصیت اصلی به طرز کمیک و اغراق‌آمیزی برای پایان قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسند. نوشیدن الکل، صحنه‌های بار و مهمانی زیاد است، بنابراین برای کودکان بزرگتر که می‌توانند تمرکز بی‌امان بر افراط را در مسیر اجتناب‌ناپذیر رستگاری درک کنند، بهتر است.