در لا بادا دی والنتینا، والنتینا (ماریمار وگا) به تازگی پیشنهاد ازدواج دوست پسر آمریکایی اش، جیسون (رایان کارنس) را پذیرفته است. سپس متوجه می شود که خانواده فاسد و با نفوذ سیاسی اش در مکزیکو سیتی او را فریب داده اند: آنها بدون رضایت او مدارک ازدواجش را پر کرده اند تا به پدرش در پیروزی در انتخابات کمک کنند. بدون اینکه چیزی به جیسون بگوید، والنتینا به جنوب می رود تا از شوهرش طلاق بگیرد، که معلوم می شود عشقی قدیمی به نام آنخل (عمر چاپارو) است. پدر والنتینا از او می خواهد تا بعد از انتخابات طلاق را به تعویق بیندازد، بنابراین وقتی جیسون به طور غیرمنتظره ای ظاهر می شود، باید دست به اقداماتی زد.

• نقش دروغگویی در فیلم لا بودا د والنتینا و دیگر کمدی‌های رمانتیک را می‌توان مورد بحث قرار داد. آیا دروغگویی ضروری است؟ دروغگویی چه چیزی را در مورد شخصیت‌های درگیر نشان می‌دهد؟ آیا دروغگویی در زندگی واقعی قابل قبول است؟
• فیلم نوشیدن را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا شخصیت‌ها در این مورد زیاده‌روی می‌کنند؟ اگر این‌طور است، پیامدهای آن چیست؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا حدس زدید والنتینا در نهایت با چه کسی همراه می‌شود؟ سرنخ‌های سینمایی چه بودند؟
• این فیلم دارای جنبه‌های سیاسی است، اما بسیاری از این جنبه‌ها به نظر در روابط سیاسی محلی پیچیده شده‌اند که ممکن است برای بینندگان خارج از مکزیک قابل درک نباشد. آیا فیلم از نظر سیاسی/اجتماعی دیدگاه خاصی را به تصویر می‌کشد که بتوانید توصیف کنید؟ آیا نتیجه انتخابات فیلم را پیش‌بینی کردید؟

والدین باید بدانند که لا بودا د والنتینا یک کمدی رمانتیک اسپانیایی زبان با بازی ماریمار وگا است. از نظر محتوا، این فیلم با بیشتر کمدی‌های رمانتیک جریان اصلی برابری می‌کند. به عبارت دیگر، می‌توانید انتظار برخی الفاظ رکیک را در زیرنویس انگلیسی داشته باشید (مثل «خرابکاری»، «احمق» و غیره)، و همچنین برخی توهین‌های نژادی و اشاره‌های کمی تحریک‌آمیز. اما هیچ صحنه جنسی صریحی وجود ندارد یا حتی موقعیت‌های به‌خصوص اغوا کننده‌ای وجود ندارد؛ فقط بوسیدن روی صفحه نمایش نشان داده می‌شود. صحنه‌هایی که شخصیت‌ها می‌جنگند و بیش از حد می‌نوشند برای خنده است و دروغگویی مشکلات زیادی را برای شخصیت‌ها ایجاد می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این یک کمدی رمانتیک هالیوودی است که احتمالاً برای بینندگانی که با فرهنگ مکزیکی آشناتر هستند، خنده‌دارتر خواهد بود. در این فیلم به وفور به آهنگ‌ها، سلبریتی‌ها، سیاستمداران و احزاب سیاسی مکزیکی فعلی اشاره شده است که اگر به عنوان شوخی در نظر گرفته شوند، در صورتی که شما ندانید آن‌ها چه هستند یا چه کسی هستند، بی‌مزه خواهند بود. لا بودا ده والنتینا ("عروسی والنتینا") تقریباً در مورد عروسی نیست، پس انتظار شوخی‌های سبک دوشیزه‌ها را نداشته باشید. این فیلم بر کلیشه کمدی رمانتیک دروغ‌های غیرقابل توضیح برای ایجاد یک موقعیت ناراحت‌کننده تکیه دارد، اما در غیر این صورت تمرکز خود را بین پیوندهای مضحک مردانه بین جیسون و آنجل، دستکاری‌های دشمنان سیاسی و برخی کمدی‌های ماهی از آب تقسیم می‌کند. که شرم‌آور است، زیرا عملکرد وگا به عنوان والنتینا ماهرانه است. او بامزه است، با چشمانی پر از احساس هدیه گرفته و تیز به نظر می‌رسد. او حتی لحظات دراماتیک را به خوبی اداره می‌کند. اما اتفاق‌های زیادی در حال رخ دادن است، با این حال زمینه بسیار کمی وجود دارد (ما باید برای چه کسی هورا بکشیم، فرشته یا جیسون؟ و والنتینا دقیقاً کیست؟) که داستان به نظر می‌رسد از او در حدود نیمه راه حرکت می‌کند، تصمیم نهایی او بین خواستگاران را از هیچ‌جا می‌گذارد. بدتر از همه، دروغ‌های او به نامزدش نه تنها نکوهیده است، بلکه کاملاً غیرضروری است. و این فقط برخی از رفتارهای بی‌توجه شخصیت او است.برای مخاطبانی که مکزیکی نیستند، فقدان زمینه برای نزاع‌های سیاسی احتمالاً باعث می‌شود که این درگیری‌ها بی‌ربط به نظر برسند. به نظر می‌رسد که اشاره‌ای به دوران ترامپ وجود دارد، به‌ویژه جنجال مرکزی در مورد «بیانیه دارایی» نامزد و اظهار نظری که «آفریقا، هائیتی - همه یکسان هستند»، اما هیچ چیز قطعی نیست. خانواده والنتینا ثروتمند، فاسد و نالایق است؛ مخالفان آنها نفرت‌انگیز و شبیه به هم هستند، اما تفاوت‌های واقعی بین این دو جناح چیست؟ اعضای خانواده والنتینا قطعاً فرصت‌طلبان بی‌صداقت هستند، اما در یک صحنه، مشخص می‌شود که پدرش به رفاه مردم و همچنین یک حل‌کننده ماهر مشکلات اهمیت می‌دهد. با این حال، خانواده او در افراط پرخوری زندگی می‌کنند و نامزدی او بر اساس دروغ‌های پی‌درپی است. علی‌رغم غیبت وگا، فیلم در واقع در صحنه‌های جیسون-آنخل در بهترین حالت خود است. مردسالاری احمقانه آنها برای خندیدن خوب است، به‌ویژه در طول یک شب از ماجراجویی‌های مستی. جیسون کارنس به عنوان یک رمانتیک به نظر می‌رسد، اما چیز دیگری نیست. آنخل چاپارو بیشتر برای کار با آن داده شده است - او یک دوست قدیمی خانواده است که سابقه عاشقانه‌ای با والنتینا دارد و یک فعال سازماندهی جامعه است که آقای خونسرد در اطراف خانم‌ها است. متأسفانه، فیلم به دلیل تمرکز پراکنده و فقدان زمینه رمانتیک، نتوانسته مخاطب را درگیر کند. سخت است که به کسی اهمیت بدهیم که قرار است آن رقص پایانی فیلم را در لا بودا ده والنتینا به دست آورد.