وجده

واجدا داستان شخصیت اصلی فیلم (وعد محمد) را دنبال می‌کند، دختری ۱۱ ساله اهل عربستان سعودی که به راه خود می‌رود. او کفش‌های ورزشی مشکی کانورس می‌پوشد، دستبندهای دوستی درست می‌کند و به دوستانش می‌فروشد، و از رقابت با بهترین دوستش، عبدالله (عبدالرحمن ال غوانی) لذت می‌برد. وقتی واجدا او را در حال دوچرخه‌سواری می‌بیند، تصمیم می‌گیرد که او هم به دوچرخه نیاز دارد، با وجود اینکه دوچرخه‌سواری برای دختران قابل قبول نیست. والدین واجدا از برآورده کردن خواسته‌اش خودداری می‌کنند، بنابراین او به عنوان یک دختر کارآفرین به باشگاه مذهبی مدرسه می‌پیوندد تا در مسابقه حفظ قرآن شرکت کند که جایزه آن برای خرید دوچرخه کافی است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اهمیت استفاده از رسانه‌ها برای آشنایی با فرهنگ‌های دیگر و زندگی در مکان‌های مختلف صحبت کنند. واجده چه چیزهایی در مورد عربستان سعودی به ما می‌آموزد؟
• آیا فکر می‌کنید واضح است که این فیلم را یک زن کارگردانی کرده است؟ به نظر شما او چه چیزی را در مورد جامعه عربستان می‌خواهد بگوید؟
• آیا این فیلم باعث می‌شود که تمایل داشته باشید فیلم‌های خارجی بیشتری ببینید؟ چرا یا چرا نه؟
• شخصیت‌های فیلم واجدا چگونه صداقت، شجاعت و پشتکار را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که وجده اولین فیلم سعودی است که توسط یک زن کارگردانی شده و بر روی دختری مستقل و سرزنده تمرکز دارد که می‌خواهد دوچرخه‌سواری کند، کفش‌های ورزشی بپوشد و با بهترین دوستش که پسری در همسایگی است، رقابت کند. این فیلم سنت‌ها و قوانین مذهبی مختلف را که بسیاری از دختران و زنان مسلمان باید از آن پیروی کنند، به ویژه در مورد پوشش و تسلیم شدن در برابر مردان صاحب قدرت، بررسی می‌کند. در این فیلم لحظات غم‌انگیزی وجود دارد، اشاره‌هایی به عادت ماهانه دختران، و یک اتفاق که در آن یک کارگر ساختمانی مرد حرفی زننده به دختری جوان می‌زند، اما در غیر این صورت خشونت یا الفاظ تند وجود ندارد (به جز یک "لعنتی"). یک بزرگسال در طول فیلم سیگار می‌کشد. همچنین، این فیلم زیرنویس شده است و کودکان بزرگتر و نوجوانان می‌توانند داستان ساده و قابل فهم آن را دنبال کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

اولین فیلم تولید شده در عربستان سعودی که توسط یک زن به نام هیفا المنصور کارگردانی شده است، یک پیروزی ظریف و عمیق است. وجدۀ جوان و با استعداد، با علاقه به رادیو غربی، کفش‌های عجیب و غریب با بندهای بنفش و تصمیم منحصر به فرد برای شکست دادن عبدالله در یک مسابقه دوچرخه سواری، مطالعه‌ای در توانمندسازی زنان روزمره است. وقتی مادرش به او می‌گوید که درخت خانوادگی پدرش هرگز نمی‌تواند نام او را شامل شود، زیرا فقط نام مردان را در بر می‌گیرد، او با جرأت نام "وجدۀ" را روی یک یادداشت چسبناک می‌نویسد و آن را به تابلو می‌چسباند. این لحظه هم تاثیرگذار است و هم یک بیانیه پرمعنا - میراث "شکوهمند" پدرش هرگز او را به عنوان وارث خود نخواهد شناخت.وجده می‌داند آینده‌اش چه خواهد بود. او باید ازدواج کند (یکی از همکلاسی‌های متدین‌ترش هم‌اکنون زن یک مرد است) و پسران شوهرش را به دنیا بیاورد، کاری که مادر زیبایش نتوانست انجام دهد. اما آن داستان دیگری است، چون وجده در مورد تفکر مستقل، غلبه بر موانع و دوستی بی‌قید و شرط است. عبدالله و وجده دنیای خیالی مثل ترابیتیا نمی‌سازند، اما به شیوه خودشان، صحبت و بازی و رقابت می‌کنند، مثل همتاهای هم، چیزی که در سرزمین مادریشان به همان اندازه مخفی و جادویی (و خطرناک) است.