درهای بهشت

درهای بهشت با صحنه‌ای احساسی بین ریلی (کریستین دورن)، ۱۲ ساله، و پدربزرگش نیت (ادوارد هرمن) شروع می‌شود، که بعداً در حیاط خانه بر اثر حمله قلبی فوت می‌کند. کمی بعد، ریلی متوجه می‌شود که یک درخت کاج غول‌پیکر در حیاط، منبعی برای «درگاهی» به بهشت است، وقتی که توپ فوتبالش در درخت گیر می‌کند و او بالا می‌رود و بدون هیچ آسیب ظاهری سقوط می‌کند. به نظر می‌رسد این اتفاق به او قدرت درمان بیماران را می‌دهد. او به سگ پیرشان شادابی می‌بخشد. او برادر ۴ ساله‌اش را از آسم درمان می‌کند. او به بچه‌هایی که حیوانات خانگی بیمار دارند کمک می‌کند. مادرش، جولی (کاریزما کارپنتر)، که باورمند نیست و برای یک روزنامه محلی کار می‌کند، از قدرت ریلی باخبر می‌شود و او را از کمک به دیگران منع می‌کند، اگرچه دلیل خاصی نمی‌آورد. با درمان افراد بیشتر توسط ریلی، او متوجه می‌شود که «عواقبی» برای اعمال نیکش وجود دارد. به نظر می‌رسد او بیماری‌هایی را که درمان می‌کند به خود می‌گیرد، اما به صورت غیرمنطقی، نه همه آن‌ها را. سلامت ریلی رو به افول می‌رود، اما به نظر می‌رسد بازگشت معجزه‌آسایی از مرگ دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اعتقاد به زندگی پس از مرگ صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید، مثل آنچه در فیلم درهای بهشت نشان داده می‌شود، مردگان بعد از مرگ با زندگان ارتباط برقرار می‌کنند؟ آیا فکر می‌کنید بعد از مرگ، قدرت‌های فراطبیعی خاصی به دست می‌آورند که می‌توانند از آن برای تأثیرگذاری بر زندگان استفاده کنند؟
• چرا فکر کردن به اینکه افرادی که دوستشان داشتیم و از دست دادیم هنوز در اطراف ما هستند، تسکین‌دهنده است؟
• این فیلم چه دیدگاهی در مورد ایمان دارد؟ به نظر شما مخاطب مورد نظر فیلم چه کسانی هستند؟

والدین باید بدانند که فیلم دروازه بهشت که بر پایه باورهای مذهبی ساخته شده، با مرگ پدربزرگ دختری ۱۲ ساله و اعتقاد او به اینکه پدربزرگش از بهشت با او تماس می‌گیرد و قدرت شفا به او می‌بخشد، سر و کار دارد. چالش‌های احساسی دیگر شامل مرگ سگ خانگی، طلاق قریب‌الوقوع والدین دختر و بیماری‌های کسانی است که به دختر مراجعه می‌کنند تا «شفا» پیدا کنند. خود دختر نیز بعداً به نظر می‌رسد که فوت شده است اما به روشی نامشخص به زندگی بازمی‌گردد، شاید با دخالت پدربزرگ مرده‌اش. هیچ‌کدام از این اتفاقات به طور کامل توضیح داده نمی‌شود. برای اینکه در مورد فیلم‌های مشابه بیشتر باخبر شوید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم از بسیاری جهات، در درون خود، ناسازگار، بی‌معنی و آشفته است و موارد آن بسیار زیاد است. با این حال، فیلم درِ بهشت طوری طراحی شده که برای مسیحیان جذاب باشد، کسانی که به فرشتگان، دخالت الهی، ارتباط بین زندگان و مردگان، و توانایی افراد برگزیده‌ای که از طریق نیروهای معنوی حاصل از مردگان، بیماران را شفا می‌دهند، اعتقاد دارند. به همین دلایل، ممکن است باورمندان مشکلات متعدد داستان و تدوین فیلم را به عنوان معایبی قابل قبول بپذیرند. برای مثال، رایلی که شروع به به ارث بردن بیماری‌های کسانی که درمان کرده، می‌کند، متوجه می‌شود که درمان‌شدگان دوباره بیمار می‌شوند. از سوی دیگر، بن، نظافتچی بیمارستان، که بینایی‌اش را به دست آورده، دچار عود بیماری نشده است. پس چرا رایلی بینایی‌اش را از دست نمی‌دهد؟ چه کسی به او قدرت شفا دادن را می‌دهد؟ خدا؟ عیسی؟ فرشتگان؟ آیا این قدرت از پدربزرگ مرحومش، نیت، است؟ چرا بیوه نیت از او می‌خواهد به رایلی بیمار کمک کند؟ او چه کاری می‌تواند انجام دهد؟ چرا از خدا کمک نمی‌خواهد؟بیشتر گیج‌کننده این است که ریلی از اتاق بیمارستانش به سمت اتاق دختری با سرطان قدم برمی‌دارد. ریلی بچه را درمان می‌کند، سپس به نظر می‌رسد که روی زمین می‌افتد. بدون هیچ توضیحی، یک دکتر در حال قدم زدن در راهرو با لباس جراحی دیده می‌شود، ظاهراً از اتاق عمل. جراحی چه زمانی بود؟ برای چه بود؟ به نظر می‌رسد که کارگردان پوشش کافی را برای رفع تغییرات لحظه آخری داستان فیلمبرداری نکرده و بعد دعا کرده که مداخله الهی همه چیز را درست کند. به همان اندازه عصبانی‌کننده، به ما گفته می‌شود که بهشت مکانی دوردست با ابرهای پف‌کرده نیست، اما دوربین در طول فیلم حداقل سه بار به ابرهای پف‌کرده برش می‌خورد.