مترجم

داستان فیلم در ماتوبو، کشوری تخیلی در آفریقا، آغاز می‌شود، جایی که گروهی از قاتلان نوجوان دو مرد را که برای دیدن یک گور دسته‌جمعی پنهان آمده‌اند، می‌کشند. سیلویا (با بازی نیکول کیدمن)، مترجم سازمان ملل، بعد از ساعت کاری در مقر سازمان ملل تهدیدی مبنی بر ترور را می‌شنود. مقامات نسبت به گزارش سیلویا مشکوک هستند، بنابراین مأموران مخفی کلر (با بازی شان پن) و وودز (با بازی کاترین کینر) را فرامی‌خوانند. کلر به سیلویا علاقه‌مند می‌شود، اما داستان او پیچیده‌تر می‌شود و با جنایات بیشتر، نسل‌کشی در سرزمین مادری‌اش و ترورهایی مواجه می‌شود که توسط همکاران دیکتاتور ماتوبان، زوانی (با بازی ارل کامرون)، برنامه‌ریزی شده‌اند. اگرچه سیلویا کینه‌ای شخصی نسبت به زوانی دارد، سعی می‌کند کلر را متقاعد کند که علاقه‌اش صرفاً اتفاقی است. زوانی قصد دارد در سازمان ملل سخنرانی کند (تلاشی برای متقاعد کردن غرب/آمریکا برای حفظ قدرت)، و سیلویا تحت نظر پلیس، اف‌بی‌آی، تیم امنیتی زوانی، و قاتلان احتمالی قرار می‌گیرد. کلر از گذشته سیلویا و مشارکت او در فعالیت‌های شورشی مطلع می‌شود، و به نظر می‌رسد او با بمب‌گذاری در اتوبوسی در کراون هایتس مرتبط است (انفجار و پیامدهای آن وحشتناک است).

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نقش سازمان ملل در برقراری صلح و دیپلماسی جهانی و همچنین آشوب‌های اخیر در سودان، رواندا یا زیمبابوه صحبت کنند. خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد تاثیر خشونت روزمره و تروماتیک بر کودکان گفتگو کنند. آیا انتقام تنها یا موثرترین پاسخ به خشونت است؟ چگونه می‌توان فهمید که می‌توان به یک دوست یا همکار اعتماد کرد؟

والدین باید بدانند که این فیلم شامل نمایش‌های واقع‌گرایانه‌ای از تیراندازی‌های مرگبار (در صحنه اول، توسط پسران نوجوان) و بمب‌گذاری تروریستی در اتوبوسی در بروکلین است. توطئه‌های سیاسی گاهی پیچیده می‌شوند و شامل بحث‌هایی در مورد ترور، نسل‌کشی، نژادپرستی و تمایل به انتقام است. شخصیت‌ها در فیلم الکل مصرف می‌کنند، سیگار می‌کشند و از برخی الفاظ ملایم استفاده می‌کنند (همچنین نام قهوه استارباکس را می‌برند و آن را می‌نوشند). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فیلم مهیج سیدنی پولاک همزمان هم ملموس و هم انتزاعی است. در حالی که موضوع آن فوری است (نسل‌کشی آفریقایی، سردرگمی‌های آژانس اطلاعاتی آمریکا، تروماهای شخصی و جمعی)، با قرار دادن درگیری‌های سیاسی و اقتصادی در یک کشور خیالی که شبیه زیمبابوه است، فاصله‌ای را حفظ می‌کند. تصاویر افتتاحیه بسیار صریح هستند.فیلمنامه بین مضحک و شاعرانه در نوسان است (برخی از دیالوگ‌های پن و کیدمن بسیار زیبا هستند) و به شدت بر تصادف تکیه دارد. همچنین این موضوع که ترومای فردی سیلویا، نسل‌کشی در آفریقا را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، نگران‌کننده است؛ موضوعی که به تدریج در رسانه‌ها، در قالب داستان و سایر اشکال، توجه بیشتری را به خود جلب می‌کند. با این حال، این که یک زن سفیدپوست بار قابل مشاهده این تاریخ خشونت‌آمیز را به دوش می‌کشد، هزینه‌های بالای آفریقایی‌های سیاه‌پوست را پنهان می‌کند؛ استراتژی متداولی برای جذب بینندگان "عمومی" (سفیدپوست).