آن

در سال ۱۹۸۸ در شهر دری ایالت مین، جرجی کوچک (جکسون رابرت اسکات) در باران به بیرون می‌رود تا قایق اسباب‌بازی را که برادر بزرگترش بیل (جیدن لیبرهر) برایش ساخته، به آب بیندازد. قایق به داخل فاضلاب می‌رود. جرجی در فاضلاب با دلقکی ترسناک به نام پنی‌وایز (بیل اسکارشگورد) روبرو می‌شود و ناپدید می‌گردد. تابستان بعد، با تعطیل شدن مدرسه، بیل و دیگر بچه‌های طردشده شهر، از جمله بیورلی مارش (سوفیا لیلیس) و ریچارد توزیر (فین ولفهارد) که پرحرف است، مورد آزار نوجوانان قرار می‌گیرند. آن‌ها شروع به تجربه اتفاقات ترسناکی می‌کنند و متوجه می‌شوند که بچه‌های دیگر شهر هم در حال ناپدید شدن هستند. با کمک دوست جدیدشان بن (جرمی ری تیلور)، نوجوانان متوجه می‌شوند که موج اتفاقات شرورانه هر ۲۷ سال یک بار اتفاق می‌افتد و همه آن‌ها به چاهی در زیرزمین خانه قدیمی و ترسناکی ختم می‌شود. بیل قسم می‌خورد تا هرچه که برادرش را کشته است را متوقف کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت صحبت کنند. تفاوت خشونت اعمال شده توسط والدین آزارگر و همکلاسی‌ها با نیروهای ماوراء طبیعی فیلم چیست؟ تاثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• در سیرک‌ها و جشن‌های کودکان معمولاً دلقک‌ها را می‌بینیم. چرا این دلقک اینجا ترسناک است؟
• چگونه نوجوانانی که همسالان خود را مورد آزار قرار می‌دهند در فیلم به تصویر کشیده شده‌اند؟ چه روش‌هایی برای مقابله با آزار و اذیت وجود دارد؟ شما چگونه با آنها برخورد می‌کنید؟
• این فیلم در مقایسه با کتاب و مینی‌سریال چطور است؟

والدین باید بدانند که این فیلم ترسناکی است که بر اساس رمان استیون کینگ در سال 1986 ساخته شده است، که قبلاً در سال 1990 به صورت مینی‌سریال تلویزیونی اقتباس شده بود. این فیلم بسیار ترسناک است و صحنه‌های خشن زیادی دارد: شخصیت‌ها با چاقو زخمی می‌شوند، با سنگ و اشیاء تیز مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند. بازوی یک پسر گاز گرفته می‌شود، نوجوانان با اسلحه شلیک می‌کنند (یک بار به سمت یک گربه)، و یک گوسفند با تفنگ بادی کشته می‌شود. قلدری زیادی در فیلم وجود دارد، و این موضوع مطرح می‌شود که یک پدر به دختر نوجوان خود آزار جنسی می‌رساند (دختری که توسط همکلاسی‌هایش مورد آزار قرار می‌گیرد و شایعاتی مبنی بر ارتباط او با پسران زیادی پخش می‌شود). پنی‌وایز، دلقک شرور که توسط بیل اسکارسگارد بازی می‌شود، از قدرت‌های ماوراء طبیعی استفاده می‌کند، از جمله تغییر شکل و جدا کردن فک خود. شخصیت‌ها، از جمله نوجوانان 13 ساله، الفاظ زشتی مانند "f--k"، "s--t"، "bitch"، "f--got" و موارد مشابه را به کار می‌برند. همچنین می‌توان انتظار داشت که صحبت‌های مرتبط با مسائل جنسی در میان نوجوانان وجود داشته باشد، اگرچه بیشتر این صحبت‌ها ساده‌لوحانه و برای خنده است. دو کودک با رضایت یکدیگر یکدیگر را می‌بوسند. بطری‌های خالی آبجو دیده می‌شوند، و دختری یک بسته سیگار می‌دزدد و بعداً یکی از آن‌ها را می‌کشد. اگرچه بیشتر شخصیت‌های اصلی پسرهای سفیدپوست هستند، اما مایک (چوز جاکوبز) سیاه‌پوست است، بن (جرمی ری تیلور) از همسالان لاغر خود بزرگ‌تر است و شخصیت او فقط بر اساس وزن او تعریف نمی‌شود، و بِوِرلی (سوفیا لیلیس)، تنها شخصیت زن گروه، مقاوم و شجاع است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

بر اساس رمان استیون کینگ در سال 1986، این فیلم دلهره‌آور دلقک ترس خود را از ترس می‌سازد. در این مورد، این فیلم بیشتر با فیلم‌های گونیس، استند بای می و استرنجر تینگز هم‌راستا است تا با فیلم‌های ترسناک یا پرش‌های ناگهانی. اندی موسکیاتی، کارگردان، که فیلم ترسناک ناامیدکننده ماما هرگز چیزی به خوبی این فیلم را نشان نداده است، با تمرکز بر پیوند میان بچه‌های طرد شده - صحنه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانست مستقیما از هر فیلم بلوغ تابستانی گرفته شود - و با استفاده از ترکیبی روان از جلوه‌های عملی و دیجیتال، چیزها را ساده نگه می‌دارد.نتیجه به نظر می‌رسد که می‌توانست مستقیما از دهه ۱۹۸۰ آمده باشد. چند تا از کلیشه‌های آشنا و تکراری فیلم‌های ترسناک اخیر در اینجا وجود دارد، و با استفاده موثر از موسیقی، تدوین، طراحی صحنه، انتخاب زوایا و ریتم کلی، حس واقعی و لذت‌بخشی را به وجود می‌آورد، به جای شوک‌های سریع. و پنی‌وایز (اسکارسگاردی سرد) یک شخصیت نمادین است، که بر اساس ترس ساده از مرگ نیست، بلکه بر اساس چیزی ابتدایی و غیرقابل توضیح است، چیزی که کابوس‌ها از آن ساخته شده‌اند.