فراتر از جهان مادی

دکتر ویل کستر (جانی دپ)، متخصص برجسته هوش مصنوعی در جهان، توسط گروهی از افراط‌گرایان ضد فناوری مورد حمله قرار می‌گیرد و به شدت مجروح می‌شود. شریک تحقیقاتی و همسرش، ایولین (ربکا هال)، متوجه می‌شود که او و دوست دانشمندشان (پل بتانی) می‌توانند ویل را نجات دهند - یا حداقل ذهن او را - با انتقال هوشیاری او به یک کامپیوتر آزمایشی قدرتمند. دانشمند به سرعت با اینترنت درهم تنیده می‌شود و به هر سیستم الکترونیکی در زمین دسترسی پیدا می‌کند و به زودی پیشرفت‌های شگفت‌انگیزی را توسعه می‌دهد که وعده تغییر بهتر سیاره را می‌دهد. اما ویل اهداف دیگری نیز دارد و قدرت فزاینده او او را به تهدیدی برای هر کسی در مسیرش تبدیل می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم فراتر از ذهن در مورد فناوری بحث کنند. آیا این یک داستان هشداردهنده است؟ آیا فکر می‌کنید چیزی شبیه به این در زندگی واقعی امکان‌پذیر باشد؟
• آیا واقعاً ویل در کامپیوتر است؟ چطور شبیه انسان است و چطور نیست؟
• درباره رابطه ایولین و همسر مجازی‌اش چه فکر می‌کنید؟ احساساتش نسبت به ویل چطور تغییر می‌کند و آگاهی دیجیتال او چگونه واکنش نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که در فیلم فراتر از ذهن، جانی دپ در نقش دکتر ویل کاستر، یک محقق برجسته در زمینه هوش مصنوعی ظاهر می‌شود که توسط گروهی از افراط‌گرایان ضد فناوری مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و در یک ابررایانه آزمایشی به زندگی دیگری دست می‌یابد. با گسترش ذهن دانشمند به مرزهای جدید، او شروع به ابداع روش‌های جدید برای درمان بیماری‌ها و بهبود محیط زیست می‌کند... اما او همچنین به دنبال اهداف شخصی خود است. این فیلم مضمونی شدید، اندوهبار و آخرالزمانی دارد که برای بینندگان جوان مناسب نیست. انتظار انفجارها، تیراندازی‌ها و دیگر صحنه‌های اکشن را داشته باشید، همچنین سوگندهای گاه به گاه (از جمله "س--ت")، کمی بوسیدن و چند صحنه بار با بزرگسالانی که مشغول نوشیدن هستند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

ترنسندس فیلمی جاه‌طلبانه با مضمونی جذاب است که تجربه‌ای سینمایی و سرگرم‌کننده را رقم می‌زند. اما درست مثل ابررایانه‌ای که در مرکز داستان قرار دارد، کمی از مخاطب فاصله می‌گیرد. بله، فیلمبرداری آن چشمگیر است و بازیگرانش مستعد، اما در هر فرصتی به شما یادآوری می‌کند که حماسی است، تا حدی که به پُرمدعایی می‌رسد.با این حال، فیلم سوالات بسیار جالبی را مطرح می‌کند: تا چه حد علاقه انسان به هوش مصنوعی می‌تواند از حد بگذرد؟ تا کجا می‌خواهیم علم پیش برود؟ آیا در اشتیاق ما برای خلق یک ماشین هوشمند، خطراتی وجود دارد؟ فیلم تا حدودی به همه این سوالات می‌پردازد، اما فقط در سطح. فیلم با توجه به جلوه‌های ویژه، داستان آخرالزمانی و حضور دپ، نمی‌تواند به موضوعات دیگری که مطرح می‌کند، مانند عشق، مرگ و جاودانگی، توجه کافی داشته باشد. شاید اگر اجازه می‌داد برخی از لحظات صمیمی‌تر فیلم بیشتر به چشم بیایند، ترانسندنس واقعا فراتر از انتظار ظاهر می‌شد.