دیزی وینترز

دِیزی وینترز، دِیزی ۱۱ ساله (استیرلینگ جِرینز) رابطه‌ای صمیمی با مادرش، سندی (بروک شیلدز) دارد. پدر دِیزی یک راز است که سندی هرگز در مورد آن با او صحبت نکرده و همیشه فقط این دو نفر با هم بوده‌اند. متاسفانه، سندی به سرطان مبتلا است و به نظر می‌رسد که مبارزه‌ای بیهوده است. اگر سندی بمیرد، دِیزی مجبور می‌شود با عمه سختگیر و مذهبی‌اش، مارگارت (کری پرستون) زندگی کند. در همین حال، دِیزی و بهترین دوستش، جکسون (نیک گور) به همسایه‌هایشان، به‌ویژه مرد غمگینی که خودکشی می‌کند و زنی گوشه‌گیر که همیشه در خانه‌اش قفل است، علاقه‌مند می‌شوند. دِیزی همچنین با پسری به نام جاش (کایل رد سیلوراستاین) و پدرش که موتورسوار است (پل بلکتورن) آشنا می‌شود. روزی، در حالی که دِیزی در حال کاوش در محله است، ایده‌ای غیرمعمول به ذهنش می‌رسد که در بدترین شرایط ممکن به او کمک می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه به تصویر کشیدن مرگ و فقدان والدین در فیلم دِیزی وینترز صحبت کنند. دِیزی با مرگ مادرش چگونه برخورد می‌کند؟ آیا اقدامات او مناسب بود؟ آیا باید عواقب بیشتری در پی می‌داشت؟
• دِیزی شخصیت دوست‌داشتنی‌ای است؟ آیا او الگوی مناسبی برای نوجوانان است؟ صفات مثبت او چیست؟ چه اشتباهاتی مرتکب می‌شود؟ آیا از اشتباهاتش درس می‌گیرد؟
• فیلم با استفاده از عروسک بادکنکی و مجله به موضوع رابطه جنسی می‌پردازد. این موارد چگونه مرتبط هستند؟ کودکان چگونه به این موارد نگاه می‌کنند؟ آیا در فیلم به روش دیگری به رابطه جنسی پرداخته شده است؟
• آیا فکر می‌کنید آن مرد به دیزی آپت براوني می‌دهد؟ آیا نیت او خوب بود؟ آیا این مهم است؟

والدین باید بدانند که دیزی وینترز یک درام در مورد دختری ۱۱ ساله (استلینگ جِرینز) است که با مرگ مادرش بر اثر سرطان دست و پنجه نرم می‌کند. هم مرگ و هم سرطان مورد بحث قرار می‌گیرند و جسد رنگ‌پریده‌ای از یک مرده نشان داده می‌شود. خودکشی با قرص نیز ذکر می‌شود. شخصیت اصلی انتخاب نامناسبی در پنهان کردن مرگ مادرش و دفن او در حیاط جلویی خانه می‌کند. او همچنین در اثر افتادن از دوچرخه‌اش دستش می‌شکند. زبان فیلم شامل استفاده از کلمه فاک، چند بار استفاده از کلمه شیت، و یک بار استفاده از کلمات بیچ، گاددم و غیره است. عروسک بادی سکس (با سینه‌های برهنه) نشان داده می‌شود و شخصیت‌ها در مورد رابطه خارج از ازدواج صحبت می‌کنند که منجر به بارداری شده است. بچه‌ها یک نسخه از مجله پلی‌پن را می‌خوانند، اما چیزی نشان داده نمی‌شود. یک شخصیت مسن به‌طور نامناسبی یک براونی حشیش به دختری ۱۱ ساله می‌دهد و در جاهای دیگر هم از مواد مخدر صحبت می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام به‌قدری ضعیف کارگردانی شده که گاهی بی‌روح و گاهی دست‌وپاچلفتی به نظر می‌رسد، اما شخصیت اصلی جذابیتی دارد که گاهی فیلم را ارتقا می‌دهد. دیزی وینترز ترکیبی است از یک برنامهٔ بعدازظهر، یک فیلم احساسی که مستقیماً به ویدئو می‌رود، و یک پرترهٔ روان‌شناختی آزاردهنده. اما به نظر می‌رسد بث لمور، کارگردان، نتوانسته برای هیچ‌یک از این زوایا لحن مناسبی ایجاد کند؛ همه‌چیز به ساده‌ترین شکل ممکن فیلم‌برداری شده است. بیشتر صحنه‌ها با ورود یک شخصیت به اتاقی، ضربه‌ای به در، یا زنگ تلفن شروع می‌شوند، انگار که همه تمرین‌های فیلم‌سازی مقدماتی هستند.وقتی لحظه غیرقابل تصور اتفاق می‌افتد، با بی‌تفاوتی عجیبی مواجه می‌شود که تقریباً شوک‌آور است. شاید حتی بدتر از آن، موسیقی متن فیلم باشد که پر از موسیقی پاپ متوسط و خودشیفتگی است. بازیگران باتجربه با شخصیت‌های سطحی خود مشکل دارند، به‌ویژه پرستون که به نظر می‌رسد درک نمی‌کند شخصیت مارگارت او از کجا نشأت می‌گیرد. بازیگران جوان‌تر حتی خشک‌تر هستند، اگرچه جِرینز، که در فیلم‌هایی مانند جنگ جهانی زد، احضار ۲ و پترسون بازی کرده است، گاهی اوقات با لحظاتی از شهود متفکرانه به زندگی می‌جوشد؛ او شخصیت دِیزی را به شخصیتی تبدیل می‌کند که شایسته فیلمی قوی‌تر و جسورانه‌تر است.