آکیلا و زنبور

آکیلا و زنبور عسل فرآیند ظریف و شجاعانه رشد یک دختر کوچک را دنبال می‌کند. آکیلا (کیکی پالمر) دختری ۱۱ ساله و مصمم با استعدادی در املای صحیح کلمات است. او سعی می‌کند با همکلاسی‌هایش در یک مدرسه راهنمایی در منطقه کرنشاو لس آنجلس هماهنگ شود، و در این حین دلتنگ پدرش است (که در سن ۶ سالگی در اثر خشونت مسلحانه کشته شد) و مادر سخت‌کوشش، تانیا (آنجلا باست) را به اندازه کافی نمی‌بیند. بعد از اینکه آکیلا در مسابقه املای کلاسی برنده می‌شود، مدیر مدرسه (کورتیس آرمسترانگ) تصمیم می‌گیرد که او در مسابقات شرکت کند: او می‌خواهد مدرسه را ترویج دهد، اما همچنین تحت تاثیر صداقت این دختر باهوش قرار گرفته است که به اندازه کافی توسط سیستم آموزشی کم‌بودجه‌اش به چالش کشیده نمی‌شود. با کمک پروفسور لارابی (لارنس فیشبرن) و دوست جدیدش، خاویر (جی.آر. ویلارئال)، آکیلا در مقابل رقیبش دیلان چو (شان مایکل آفابل) قرار می‌گیرد و در مسیر تبدیل شدن به قهرمانان مسابقات ملی املای اسکریپس با هم رقابت می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اهمیت دنبال کردن علایق و رویاهایتان صحبت کنند. چگونه موفقیت آکیلا در فیلم «آکیلا و مسابقه املا» الهام‌بخش دیگران است تا احساس کنند بخشی از یک گروه هستند، در حالی که املای او به یک پروژه‌ی جمعی تبدیل می‌شود؟
• این موضوع در فیلم چگونه مورد توجه قرار می‌گیرد که والدین بیش از حد رقابتی هستند؟ آیا مثال‌ها واقع‌گرایانه به نظر می‌رسند یا ساده‌سازی شده‌اند؟
• در چه مواردی مدرسه آکیِلا با مدرسه حومه‌ای که او برای تمرین املا و معاشرت با دوستان جدیدش از آن بازدید می‌کند، متفاوت است؟
• شخصیت‌های فیلم Akeelah and the Bee چگونه شجاعت، خودکنترلی و پشتکار را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟
• آیا کلیشه‌هایی در این فیلم در مورد ساکنان سیاه‌پوست فقیر ساکن جنوب لس‌آنجلس وجود دارد؟ یا آیا شخصیت‌های سیاه‌پوست به اندازه کافی پیچیده هستند که به نظر کلیشه‌ای نرسند؟ در مورد خاویر مندز و دیلن چو چه؟ آیا آن‌ها در دسته‌بندی‌های کلیشه‌ای لاتین یا آسیایی قرار می‌گیرند؟

والدین باید بدانند که فیلم آکیلا و زنبور عسل، فیلمی خوش‌بینانه و امیدوارکننده است که بر روی آکیلا (کیکی پالمر)، یک نابغه املای کلمات از محله فقیرنشین لس‌آنجلس جنوبی تمرکز دارد. انتظار کمی زبان تند و تیز را داشته باشید، از جمله کلمات «س--ت»، «احمق»، «لعنتی» و «جهنم». دانش‌آموزان دوره راهنمایی یکدیگر را بر گونه می‌بوسند، یکی از شخصیت‌ها سیگار می‌کشد و دیگری ویسکی روی یخ می‌نوشد. تم‌های فیلم شامل بودن خودتان به جای تلاش برای جلب توجه دیگران است. شخصیت‌ها با از دست دادن‌های شدید کنار می‌آیند: چند گفتگوی غم‌انگیز مرگ عزیزان را به یاد می‌آورد (یکی بر اثر خشونت مسلحانه، دیگری بر اثر بیماری) و طلاق. شخصیت‌ها برای محافظت از عزیزان خود دروغ می‌گویند و باید جبران کنند. در چند صحنه، مادر و دختر با هم بحث می‌کنند. با اینکه این فیلم توسط یک فیلمساز سفیدپوست نوشته و کارگردانی شده است، اما بازیگران متنوعی دارد و تقریباً همه شخصیت‌های اصلی سیاه‌پوست هستند، به علاوه نقش‌های مکمل برای شخصیت‌های مکزیکی-آمریکایی و چینی-آمریکایی. اما این فیلم، شرق آسیایی‌ها را به صورت کلیشه‌ای افرادی بیش از حد متمرکز بر مسائل تحصیلی به تصویر می‌کشد (یکی از شخصیت‌های اصلی، دانش‌آموز چینی-آمریکایی را «یک ربات کوچک» می‌نامد). برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم تا حد زیادی به خاطر بازی درخشان پالمر، به ویژه در صحنه‌های دو نفره با مادر یا مربی‌اش، لذت‌بخش است. اما فیلم «عکیلا و زنبور» یک ویژگی دیگر هم دارد: داگ اتچیسون، کارگردان، با جزئیات جذابی، کلیشه‌های رایج در فیلم‌های این ژانر را کمی تغییر داده است، مثلاً عکیلا حروف را با انگشتانش روی ران خود می‌زند یا حروف را در ذهنش می‌بیند در حالی که طناب می‌زند. به طور کلی، پیام‌های صادقانه فیلم در مورد استقامت و ورزشکاری قابل انکار نیستند. و صحنه‌های خوشحال‌کننده‌ای از یک محله کم‌درآمد که دور یک دختر نابغه جمع شده‌اند، این فیلم را به تماشایی جذاب تبدیل می‌کند.آکیلا و زنبور ممکن است روایت ورزشی آشنایی باشد و سطحی باشد تا بتواند هرگونه نظری در مورد نحوه شکوفایی کودکان سیاه‌پوست در یک سیستم مدرسه دولتی با بودجه کم ارائه دهد، اما به طور قطع یک دوز پر از جادو و جذابیت دختران سیاه‌پوست را برای کودکان بزرگتر و نوجوانان ارائه می‌دهد.