تخریب

دیویس میچل (جیک جیلنهال) که برای پدر زنش (کریس کوپر) در یک شرکت مالی کار می‌کند، وقتی همسرش جولیا (هتر لیند) در یک تصادف رانندگی می‌میرد، ویران می‌شود. دیویس که حواسش پرت است، سعی می‌کند از دستگاه فروش خودکار بیمارستان تنقلات بخرد، اما دستگاه پولش را می‌دزدد؛ در نهایت نامه‌ای به بخش شکایات سازنده می‌نویسد و کل داستان زندگی‌اش را تعریف می‌کند. به طور غیرمنتظره‌ای، کارن مورنو (نائومی واتس) - نماینده شرکتی که از نامه‌های او تحت تاثیر قرار گرفته - با او تماس می‌گیرد. دیویس دوستی عجیبی با او و پسر گیج‌اش کریس (جودا لوییس) برقرار می‌کند. او همچنین به باز کردن وسایل خانه و در نهایت خود خانه علاقه‌مند می‌شود. آیا دیویس می‌تواند با آنچه در قلبش از دست رفته ارتباط برقرار کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت فیلم تخریب صحبت کنند. این خشونت چگونه بر داستان تأثیر می‌گذارد؟ آیا شما را از داستان دور می‌کند یا بیشتر درگیر آن می‌شوید؟ تأثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• آیا ابراز غم و اندوه دیویس غیرمعمول است؟ آیا اشکالی دارد که به شیوه‌ای متفاوت از روش‌های «معمول» عزاداری کنیم؟ چه فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی دیگری را می‌شناسید که روند عزاداری را به تصویر کشیده باشند؟
• درباره فحش دادن، سیگار کشیدن و نوشیدن الکل شخصیت نوجوان چه فکری می‌کنید؟ آیا این رفتارها در داستان ستایش شده‌اند؟ آیا او از این کارها لذت می‌برد، یا دلایل دیگری برای این رفتارها وجود دارد؟
• چرا فکر می‌کنید کارن سیگار می‌کشد؟ از این کار چه چیزی به دست می‌آورد؟ چه چیزی را سعی دارد درست کند؟
• این استعاره «تخریب» در داستان به چه معناست؟ چرا شخصیت داستان اشیا را می‌شکند؟

والدین باید بدانند که فیلم تخریب یک درام کمدی در مورد مردی (جیک جیلنهال) است که یاد می‌گیرد بعد از مرگ همسرش چگونه دوباره زندگی کند. علاوه بر تصادف مرگبار، این فیلم شامل اسلحه و تیراندازی (یک نوجوان اسلحه را شلیک می‌کند)، مشت زدن و کتک کاری شدید (که منجر به زخم‌های خونی می‌شود) و صحنه‌ای است که در آن مبلمان، لوازم خانگی، دیوارها و پنجره‌ها با چکش‌های تخریب و ابزارهای دیگر خرد می‌شوند. زبان فیلم قوی است و از کلمات نامناسب و زشت استفاده می‌شود. یک نوجوان سیگار می‌کشد و آبجو می‌نوشد، و یک شخصیت بزرگسال به طور مرتب ماری‌جوآنا مصرف می‌کند (در یک صحنه، فروشنده او نشان داده می‌شود). همچنین در فیلم به مصرف الکل و مواد مخدر در اجتماع اشاره می‌شود. شخصیت‌ها به صورت لفظی به روابط جنسی اشاره می‌کنند، و صحنه‌ای وجود دارد که شخصیت اصلی، برهنه، روی توالت نشسته است (هیچ صحنه حساسی نشان داده نمی‌شود). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام عجیب و غریب فقط تا نیمه راه موفق است، با بازی‌های خوب و لحظاتی از شیرینی جذاب، اما از انتخاب‌های نامناسب لحنی و استعاره‌های دست و پاگیر رنج می‌برد. داستان و تم‌ها به طرز شگفت‌انگیزی شبیه به درام تلخ و شیرین «درباره اشمیت» هستند، اما در «تخریب»، ژان-مارک وله، کارگردان، که فیلم‌هایش (ملکه جوان، باشگاه خریداران دالاس، وحشی) معمولاً برای رأی‌دهندگان اسکار ساخته می‌شوند، از فیلمبرداری دستی با احساس خاکستری و ابری استفاده می‌کند، که بیشتر کمدی یا گرمای بالقوه را خنثی می‌کند.واللی نکات مهم در مورد شخصیت اصلی را بیان می‌کند، اما در کشف هویت واقعی دیویس شکست می‌خورد. جایی که باید با غم و اندوه دیویس همدردی کنیم، به جای آن کمی از رفتار او نگران می‌شویم. بازیگران اغلب با شخصیت و حسن نیت خود فراتر از داستان می‌روند، اما استفاده از استعاره به اوج خود می‌رسد و فیلم با پیام‌های بیشتر از احساسات ما را ترک می‌کند.